Δριμεία κριτική κατά της κυβέρνησης και προσωπικά κατά του Γιάννη Πλακιωτάκη, ο οποίος «αποδέχθηκε ως συνήθη πρακτική το λαθρεμπόριο πετρελαίου» , εξαπέλυσε ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Κόκκαλης.
Αναλυτικά το κείμενό του:
Μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, τάνκερ πετρελαιοειδών συρρέουν καθημερινά 6 Ναυτικά Μίλια έξω από το Λακωνικό κόλπο, δένουν το ένα με το άλλο και προχωρούν «σε μεταγγίσεις πετρελαιοειδών φορτίων μεταξύ́ δεξαμενόπλοιων (Ship To Ship/STS Transfer)», όπως διαβεβαίωσε γραπτώς ο υπουργός Ναυτιλίας κ. Πλακιωτάκης για λογαριασμό της κυβέρνησης που βαφτίζει το λαθρεμπόριο πετρελαιοειδών «συνήθη πρακτική διεθνώς».
Το προφανές λαθρεμπόριο πετρελαιοειδών, η «συνήθης πρακτική διεθνώς», γνωρίζει έξαρση μετά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και των αντίστοιχων περιορισμών που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από την ΕΕ και συνεχίζεται καθημερινά εδώ και σχεδόν ένα χρόνο εκθέτοντας ηθικά την Ελλάδα, και παράλληλα θέτοντας σε ακραίο περιβαλλοντικό κίνδυνο τη Λακωνία, την αλιεία και τον τουρισμό, καθώς και τη βιοποικιλότητα του τόπου.
Η κυβέρνηση δια της γραπτής απάντησης στην ερώτηση των Αραχωβίτη/Σαντορινιού (Αριθ. Πρωτ.: 1500.1/42085/2022/163) κανονικοποιεί και ξεπλένει το λαθρεμπόριο σε εποχές που όφειλε να ελέγχει με αυξημένη επιτήρηση τη ροή πετρελαίου, για την πιθανότητα εισροής ρωσικού πετρελαίου στην ΕΕ, χρηματοδοτώντας έτσι τον πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας, κατά παράβαση του ευρωπαϊκού εμπάργκο.
Πόθεν προκύπτει η κατηγορία περί διακίνησης ρωσικού πετρελαίου με τη χαρακτηριζόμενη ως «συνήθη πρακτική διεθνώς» του κου Πλακιωτάκη, εκ μέρους της κυβέρνησης του κου Μητσοτάκη;
Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε η Νομική Επιτροπή του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού ΙΜΟ (International Maritime Organization), κατά την 110η Σύνοδό του στο Λονδίνο (27-31 Μαρτίου 2023) υπήρξε ενημέρωση των μελών της Επιτροπής για το θέμα των «σκιωδών» στόλων, εκατοντάδων πλοίων τα οποία συχνά λειτουργούν υπό ασαφή ιδιοκτησία, με ελλιπή συντήρηση και χωρίς ασφάλιση. Μεγάλη αύξηση διαπιστώθηκε στην κατά την ελληνική κυβέρνηση «συνήθη πρακτική διεθνώς» από τη Ρωσία για να αποφευχθούν οι κυρώσεις στις τιμές των ρωσικών προϊόντων πετρελαίου.
Η Νομική Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μεταφορές από πλοίο σε πλοίο (Ship-to-Ship Transfers) στην ανοικτή θάλασσα, είναι δραστηριότητες υψηλού κινδύνου οι οποίες υπονομεύουν το διεθνές καθεστώς που αφορά στην ασφάλεια στη θάλασσα, την προστασία του περιβάλλοντος, την ευθύνη και αποζημίωση. Για την καταπολέμηση αυτών των πρακτικών, η Επιτροπή συνέστησε στα κράτη σημαίας να εφαρμόσουν μέτρα που διασφαλίζουν ότι τα δεξαμενόπλοια τηρούν τους κανονισμούς των μεταφορών από πλοίο σε πλοίο και ότι τα κράτη λιμένα επιβάλλουν συμβάσεις ασφάλειας και ευθύνης σε αυτά τα πλοία. Η Νομική Επιτροπή του ΙΜΟ έκρινε, επίσης, πως είναι επιτακτική ανάγκη ο ΙΜΟ να αναλάβει επείγουσα δράση για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων.
Ομοίως συνέστησε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά από σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή Πέτρου Κόκκαλη το Σεπτέμβριο του 2022, όπου ο Επίτροπος Περιβάλλοντος Virginijus Sinkevicius απάντησε πως «τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν πρόσθετη ή αυστηρότερη νομοθεσία, εφόσον η νομοθεσία είναι συμβατή με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο».
Η Ισπανία του Πέδρο Σάντσες και των Ποδέμος, προχώρησε σε μέτρα, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα την ελληνική κυβέρνηση, όχι μόνο για την απραξία και την απροθυμία της να εξετάσει τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια της, αλλά για την καταφανή πρόθεση της να συγκαλύψει την πρακτική και να την κανονικοποιήσει ως… «συνήθη διεθνή πρακτική». «Συνήθης διεθνής πρακτική» το λαθρεμπόριο δισεκατομμυρίων εν μέσω πολέμου, έξω από τον Λακωνικό κόλπο, όπως αναφέρει το πρακτορείο Bloomberg (αναδημοσίευση ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ).
Τέλος, ας επισημανθεί πως θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν τα υπερκέρδη από την «συνήθη διεθνή πρακτική» του λαθρεμπορίου κατέληγαν σε μηντιάρχες τα Μέσα των οποίων έδωσαν μάχες «ενημέρωσης» για το τι σημαίνει η κατά τα άλλα παράνομη, πρωτοφανής μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και ακραία επικίνδυνη για την παγκόσμια ειρήνη ρωσική εισβολή, ως δικαιολογία για το ανεξέλεγκτο ράλι τιμών εν μέσω πολέμου, με μία κυβέρνηση «Πόντιο Πιλάτο», να βλέπει «συνήθη διεθνή πρακτική» στη φτωχοποίηση εκατομμυρίων πολιτών ως αποτέλεσμα της ανόδου του κόστους της ενέργειας, αποφεύγοντας κάθε σύνδεση με το ποιος ωφελείται και εις βάρος ποίου.
