Τα βασανιστήρια είναι η εφαρμογή της πολιτικής μέσω του πόνου στο ανθρώπινο σώμα . Παρά την κυρίαρχη ρητορεία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επαγγελλόμενη «προστασία του Πολίτη», τα βασανιστήρια εξακολουθούν να βρίσκονται στο κέντρο της έννομης τάξης μας. Και βέβαια ποτέ δεν εφαρμόζονται ως τέτοια: στις φυλακές του Κορυδαλλού οι Αρχές μεθοδεύουν τη φυσική εξόντωσή του Χριστόδουλου Ξηρού, αφού αγνοούν επιδεικτικά την απαίτηση του για αλλαγή περιβάλλοντος από τα υπόγεια των φυλακών Κορυδαλλού, για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα υγείας που η φυλακή του προκάλεσε.
ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
Χριστόδουλου Ξηρού, κρατούμενου στα υπόγεια κελιά της 6ης Πτέρυγας Ειδικών Συνθηκών της Δικαστικής Φυλακής Κορυδαλλού.
Κύριε Διευθυντά,
Επανειλημμένα επί σειρά ετών προσπαθώ και σας ενημερώνω για το πρόβλημα υγείας (κνίδωση – αλλεργικό νόσημα, χωρίς να υπάρχει διάγνωση), από το οποίο προσβλήθηκα από την εξειδικευμένη μεταχείρισή μου στα υπόγεια κελιά, που μέχρι τώρα η Πολιτεία μου επιφύλαξε την ειδική μεταχείριση τιμωρητικού χαρακτήρα.
Συμπτώματα της νόσου αυτής που μου παρουσιάστηκαν από το 2004 με καταταλαιπωρούν όλο αυτό το διάστημα και μάλιστα σε περίοδο έξαρσης δίκην πειραματόζωου μου χορηγούνται ισχυρές δόσεις φαρμάκων, που δεν έχουν ως σκοπό την αντιμετώπιση και ίαση της ασθενείας, αλλά την πρόσκαιρη αποφυγή του κινδύνου της ζωής μου, που προκαλείται στην περίοδο έξαρσης της νόσου.
Πολλές φορές κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή αποσοβήθηκε η απώλεια της ζωής μου με έκτακτες μεταγωγές στα διάφορα νοσοκομεία.
Όλα αυτά τα χρόνια, βάσιμα και τεκμηριωμένα, έχω ενημερώσει με έγγραφα στοιχεία (γνωματεύσεις, συνταγές και ιατρικές εξετάσεις) ότι η υπέρμετρη και αλόγιστη δοσολογία κανένα αποτέλεσμα δεν επιφέρει, παρά μόνο σοβαρές βλάβες στην υγεία μου από τη συνεχή χορήγηση των φαρμάκων αυτών, που αντί να χορηγούνται για μικρό χρονικό διάστημα, σε εμένα βαφτίζονται «δήθεν» θεραπευτική αγωγή για να συνεχίζεται το βασανιστήριό μου και οι κίνδυνοι της υγείας μου. Δύο μόνο φορές η κνίδωση έπαψε να με ταλαιπωρεί, και, μάλιστα, χωρίς καμία θεραπευτική αγωγή:
α) Το 2006, όταν εκδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση της «17 Νοέμβρη». Καθ’όλη την πολύμηνη διάρκεια της δίκης, η καθημερινή αλλαγή περιβάλλοντος εξάλειψε την κνίδωση και κανένα σύμπτωμα δεν παρουσιάστηκε.
β) Το 20ήμερο από 12 έως 30 Αυγούστου, όπου παρέμεινα στο νοσοκομείο των φυλακών προληπτικά, όπως μου είπαν, επειδή την 9η Αυγούστου σταμάτησα την αγωγή, αρνούμενος οποιαδήποτε λήψη φαρμάκων και διαμαρτυρόμενος για τον εξευτελιστικό τρόπο, με τον οποίο γίνεται η μεταγωγή μου στο νοσοκομείου «Συγγρού», και κυρίως η εξέτασή μου παρουσία πάνοπλων αστυνομικών.
Έτσι, 12 Αυγούστου οδηγήθηκα στο νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» των φυλακών Κορυδαλλού με έξαρση των συμπτωμάτων και προτεινόμενη αγωγή από το νοσοκομείο «Συγγρού» με κορτικοειδή κυκλοσπορίνη και αντιισταμινικά. Αρνήθηκα τη λήψη οποιουδήποτε φαρμάκου μέχρι να υπάρξει διάγνωση και χωρίς καμία φαρμακευτική αγωγή τα συμπτώματα υποχώρησαν και τις επόμενες ημέρες εξαφανίστηκαν. Με την επιστροφή μου στον ειδικό χώρο κράτησης μετά από μερικές μέρες, τα συμπτώματα επανεμφανίσθηκαν και μέχρι σήμερα η κατάστασή μου επιδεινώνεται.
Επειδή έχει αποδειχθεί πλέον ότι η αλλαγή περιβάλλοντος επιδρά ευεργετικά στην αντιμετώπιση της ασθένειάς μου και αποτελεί ιατρικά τη μοναδική επιλογή ιάσεώς μου.
Επειδή αρνούμαι τη λήψη των βλαπτικών για την υγεία μου ισχυρών φαρμάκων, τα οποία μου δίδονται επί σειρά ετών δήθεν ως θεραπευτική αγωγή, και μάλιστα χωρίς αποτέλεσμα.
Επειδή το δικαίωμα στην υγεία ανήκει και σε εμένα και κατοχυρώνεται χωρίς παρεκκλίσεις και διαφοροποιήσεις από διατάξεις της εσωτερικής έννομης τάξης και διεθνείς συνθήκες (άρθρ. 3 ΕΣΔΑ και λοιπά).
Επειδή η παράταση της κρατήσεώς μου στον ειδικό αυτό υπόγειο χώρο ενέχει κίνδυνο ζωής και μόνιμες βλάβες στην υγεία μου.
Επειδή αναφέρομαι και επικαλούμαι τον ιατρικό μου φάκελλο και τις προηγούμενες αναφορές μου.
Την απομάκρυνσή μου άμεσα από τον ειδικό χώρο κρατήσεως, για να σταματήσει ο σκόπιμος βασανισμός μου και η στοχευμένη φυσική μου εξόντωση.
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος»
