«Η αντίληψη πως η ευρωπαϊκή ενοποίηση βαθμιαία θα εκπληρώνει τους στόχους που έχει ήδη προσδιορίσει και άρα πορευόμαστε εντός ενός προσυμφωνημένου πλαισίου, δεν είναι ορθή. Οριστικές λύσεις σε όλα τα θέματα δεν είναι δυνατές. Το περιβάλλον συνεχώς αλλάζει, απαιτούνται νέοι στόχοι και νέες προσπάθειες».
Με την επισήμανση αυτή, ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης αναφέρθηκε στα νέα δεδομένα που προκύπτουν στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, σε ομιλία του την Τετάρτη το βράδυ στα Γιάννινα, σε εκδήλωση που οργάνωσε ο Όμιλος Πολιτικού και Κοινωνικού Προβληματισμού Ιωαννίνων.
Δεδομένου, ότι στον σύγχρονο κόσμο, «αυτόνομες πολιτικές για κοινά προβλήματα δεν είναι πια δυνατές», απαιτείται ολοένα και στενότερη συνεργασία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, της μετανάστευσης, της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, των προβλημάτων που προκαλούν οι κερδοσκοπικές τακτικές στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Ως εκ τούτου, στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να απομονωθεί «η εθνικολαϊκιστική νοοτροπία που υποστηρίζει τον περιορισμό της Ένωσης, σε ένα εξαιρετικά περιορισμένο κύκλο θεμάτων» υπογράμμισε ο ομιλητής.
Εξάλλου, όπως επεσήμανε ο κ. Σημίτης, «η περαιτέρω ενοποίηση δεν θα αλλάξει μόνο τη μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα έχει σημαντικά αποτελέσματα στην προώθηση της ανάπτυξης, στη διεύρυνση της δημοκρατίας, στην ισχυροποίηση της διεθνούς θέσης της».
Αναφερόμενος επίσης στα συμπτώματα της ανισότητας στο οικονομικό επίπεδο, ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο, αλλά και της ασυμμετρίας, για παραδειγμα στην κατανομή των προγραμμάτων έρευνας, ο κ. Σημίτης υπογράμμισε πως «αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μέσω της βαθύτερης πολιτικής και οικονομικής σύγκλισης», η οποία θα επιδιώκει ταυτοχρόνως και «μια δημοκρατικότερη λειτουργία της Ένωσης».
Με την ευκαιρία τέλος της Συνόδου Κορυφής, που συνέρχεται στις 14/12 και που θα επανεξετάσει ακριβώς τα θέματα της άμυνας, της εργασίας, της ανάπτυξης, την τραπεζική ένωση και το προσφυγικό, ο κ. Σημίτης τόνισε καταληκτικά ότι «η ενοποίηση είναι μια διαρκής διαδικασία, που απαιτεί μακρόχρονες διαπραγματεύσεις πολλαπλών επιπέδων» και η Ελλάδα «θα πρέπει να έχει δυνατότητα προσαρμογής στις διεθνείς εξελίξεις, να καλλιεργεί ένα περιβάλλον ανοιχτό σε νέες ιδέες και να οργανώσει έναν αποτελεσματικό σχεδιασμό της ανάπτυξης».
