Ολοκληρώνοντας την επίσκεψή της στα ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας, στην περιοχή Σαλέντο της Κάτω Ιταλίας, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου μετέβη την Κυριακή στους Δήμους Cutrofiano, Sogliano Cavour και Martano και συναντήθηκε με τους δημάρχους της Grecia Salentina, καθώς και με εκπροσώπους τοπικών αρχών, στο Castello de Monti, στον Δήμο Corigliano d’ Otranto.
Η κα. Σακελλαροπούλου παρέστη στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 20η επέτειο από την ίδρυση της Ένωσης και υπογράμμισε την βαθιά της συγκίνηση για την θερμή υποδοχή, την φιλοξενία και την αγάπη που δέχθηκε κατά την παραμονή της στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας.
Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Επιστρέφω στην Ελλάδα ως δημότης της Γκρετσία Σαλεντίνα, με την πεποίθηση πως αυτός ο σφυρηλατημένος μέσα στις χιλιετίες δεσμός θα μείνει ακατάλυτος και στέρεος στα χρόνια που θα’ ρθουν. Ούτε μια στιγμή δεν ένιωσα ξένη εδώ, ή μάλλον κάθε στιγμή ένιωθα σαν να επέστρεφα στο σπίτι αγαπημένων συγγενών μετά από πολύχρονο χωρισμό. Κάθε χωριό, κάθε κομμάτι της φύσης, κάθε ανθρώπινο πρόσωπο που συνάντησα συνέσφιγγε περισσότερο αυτόν τον δεσμό».
Ακολουθεί ο χαιρετισμός της κυρίας Σακελλαροπούλου:
«Αγαπητοί φίλοι, συνδημότες, αδέλφια μας της Γκρετσία Σαλεντίνα. Δύσκολα μπορώ να περιγράψω τη συγκίνηση που με διακατέχει αποχαιρετώντας σας. Οι εντυπώσεις είναι τόσο πυκνές και έντονες ώστε θα χρειαστεί χρόνος για να κατασταλάξουν μέσα μου, χρόνος για να επεξεργαστώ τα συναισθήματα που μου γέννησε ο τόπος. Ένας τόπος πανάρχαιος, μια γη τραχιά, καθώς λέει ο Στράβων, αλλά εύχαρις και βαθιά. Φιλόξενοι άνθρωποι με φωτεινά πρόσωπα. Ηλικιωμένοι που κρατούν στην καρδιά τους την Ελλάδα σαν μια μάνα, που μένει ζωντανή όσο τα παιδιά της μιλούν τη γλώσσα της. Νέοι που εξακολουθούν να την βλέπουν σαν μια τροφό που τους μιλά με ποιήματα και τραγούδια, με νανουρίσματα και παραμύθια διανθισμένα από εύηχες, αρχαίες λέξεις της κοινής μας καταγωγής.
Στα λίγα εικοσιτετράωρα που έμεινα εδώ άκουσα υπέροχα τραγούδια στη διάλεκτο γκρίκο από παιδιά στο Καστρινιάνιο ντέι Γκρέκι, ψηλάφισα τα εργόχειρα που δημιουργούν φιλόπονα χέρια, κυριεύτηκα από δέος μπροστά στις εκπληκτικές βυζαντινές τοιχογραφίες στην κρύπτη της Αγίας Χριστίνας στο Καρπινιάνο Σαλεντίνο, γοητεύτηκα από το υποβλητικό Μοναστήρι των Αυγουστινιανών στο Μελπινιάνο, άκουσα ριγώντας από περηφάνια τον Εθνικό μας Ύμνο στην Καλημέρα, χάιδεψα τις ράχες των βιβλίων στο ελληνικό τμήμα της βιβλιοθήκης “Μπιμπλιο-μεντιατέκα ντελ Μεντιτερανέο” στο Μαρτινιάνο και άκουσα τους παραδοσιακούς ύμνους των Παθών της Μεγάλης Εβδομάδας συγκλονισμένη από την δραματικότητα με την οποία ποίηση και λαϊκή μουσική διεκτραγωδούν την πορεία του Ιησού προς τον Σταυρό και την βαθύτατη ανθρωπιά, με την οποία παρουσιάζεται η σπαρακτική μέσα στον πόνο της Μητέρα του Χριστού. Και βέβαια στάθηκα με συγκίνηση μπροστά στη Στήλη της Πατρόκλειας, που δώρισε το 1960 ο Δήμος της Αθήνας στην Καλημέρα, μια συγκίνηση που μεγάλωνε καθώς διάβαζα τον στίχο του Ερνέστο Απρίλε “Ξένη σου εν ίσε ετού σ’ τι Καλιμέρα”, ο οποίος την επιστέφει.
Πράγματι, ούτε μια στιγμή δεν ένιωσα ξένη εδώ, ή μάλλον κάθε στιγμή ένιωθα σαν να επέστρεφα στο σπίτι αγαπημένων συγγενών μετά από πολύχρονο χωρισμό. Κάθε χωριό, κάθε κομμάτι της φύσης, κάθε ανθρώπινο πρόσωπο που συνάντησα συνέσφιγγε περισσότερο αυτόν τον δεσμό. Επιστρέφω στην Ελλάδα ως δημότης της Γκρετσία Σαλεντίνα, με την πεποίθηση πως αυτός ο σφυρηλατημένος μέσα στις χιλιετίες δεσμός θα μείνει ακατάλυτος και στέρεος στα χρόνια που θα’ ρθουν. Γιατί, όπως είπε και ο κορυφαίος λόγιος της περιοχής σας, ο φιλόλογος, νομικός και ποιητής Βίτο Ντομένικο Παλούμπο στην περίφημη διάλεξη που έδωσε στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός” της Αθήνας τον Μάιο του 1896, “Είναι τόσον ευχάριστον και παρήγορον να διατηρηθεί το ζων αυτό μνημείον του αρχαίου ελληνισμού εις την μεσημβρινήν Ιταλίαν!”
Σας ευχαριστώ θερμά, αδέλφια μας της Κάτω Ιταλίας, και εύχομαι καλή αντάμωση».
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν και η στιγμή της προβολής του ηχοράματος του Δημήτρη Ταλιάνη «Ταξίδι στην Ελλάδα-Προσανατολισμοί στο Αιγαίο». Ένα φωτογραφικό, μουσικό και ποιητικό ταξίδι στα ελληνικά νησιωτικά τοπία, μέσα από τον φακό του Δημήτρη Ταλιάνη, την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, την μουσική του Ηλία Ανδριόπουλου και τη φωνή της ‘Αλκηστις Πρωτοψάλτη.
