Τρεις γυναίκες, τρεις επιτυχημένες επαγγελματίες και οι τρεις σύζυγοι υπουργών έβαλαν φωτιά στην κυβέρνηση, αλλά η φλόγα δεν λέει να σβήσει, παρά τις πυροσβεστικές προσπάθειες του επικοινωνιακού επιτελείου του Μαξίμου.

Οι Γάλλοι όταν επιχειρούν να εξιχνιάσουν μια υπόθεση και μάλιστα σοβαρή λένε «cherchez la femme». Οι έμπειροι Ρωμαίοι και στη συνέχεια οι εμπειρότεροι Μέδικοι ασχολήθηκαν επισταμένως με τις σκευωρίες των ισχυρών γυναικών, ενώ έμεινε στην ιστορία ως ένδειξη της γυναικείας καπατσοσύνης στο στήσιμο μιας ίντριγκας η φράση: «Το μπουντουάρ της Μαντάμ Ντε Πομπαντούρ».

Στη βαλκανική Ελλάδα που ούτε μπουντουάρ υπάρχουν ούτε ισχυρές γυναίκες όπως στην Αναγεννησιακή Φλωρεντία, η παράδοση που άφησε πίσω της η Ασπασία, σύντροφος του μεγίστου των Αλκμαιωνιδών Περικλή, συνεχίζεται και στις μέρες μας άλλοτε ως φάρσα όπως με την υπόθεση της «Μιμής» και άλλοτε ως ζηλόφθονη προσέγγιση του νεοπλουτισμού, αφού και οι κρίνοντες, κατά κανόνα, θα’ ήθελαν να βρίσκονται στη θέση των θυμάτων τους.

Στη σύγχρονη λοιπόν εκδοχή της γυναίκας – καταφερτζούς ή για άλλους της «Σιδηράς Κυρίας» και για τους υπόλοιπους της «Αυλής των Κυριών», τρεις γυναίκες απασχόλησαν και θα ξαναπασχολήσουν την κοινή γνώμη.

Η πρώτη και ίσως η γνωστότερη είναι η κυρία Μάρα Ζαχαρέα που πέραν των στηλών του ημεδαπού Τύπου απασχόλησε και το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων Reuters που της αφιέρωσε (και στο σύζυγό της) μία ανταπόκριση με τη βρετανικού φλέγματος φράση: «Τι πρέπει να κάνει μία γυναίκα υπουργού στην Ελλάδα», φράση που σπάει κόκαλα.

Η δεύτερη κατά σειρά σε αναγνωσιμότητα είναι η Αικατερίνη Πελέκη, σύζυγος Γιώργου Βουλγαράκη, συμβολαιογράφος, πλουσία και από γνωστή αστική οικογένεια. Η τρίτη «Κυρία της Αυλής», όχι τόσο γνωστή αλλά εξίσου πετυχημένη επαγγελματικά είναι η Δίκα Αγαπητίδου, σύζυγος του Γιώργου Αλογοσκούφη, μεσίτης στο επάγγελμα, που ασχολείται με τα «φιλέτα» του  real estate.

Το πρώτο κοινό χαρακτηριστικό είναι πως είναι σύζυγοι υπουργών του κ. Κώστα Καραμανλή. Το δεύτερο κοινό χαρακτηριστικό είναι ότι υποβάλλουν δηλώσεις εισοδήματος κατά πολύ υψηλότερες από τους συζύγους τους. Το τρίτο είναι πως και οι τρεις φαίνονται να διασφαλίζουν το «γαλατάκι των παιδιών τους» στην οικογένεια.

Και οι τρεις απασχόλησαν την κοινή γνώμη με τις επαγγελματικές δραστηριότητές τους κατά τη διάρκεια που οι σύζυγοί τους ήταν ή είναι υπηρέτες του Δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή υπουργοί. Η Μάρα Ζαχαρέα ως σχολιαστής, εκδότης και ραδιοφωνικός παραγωγός και ανεπισήμως εκπρόσωπος στα ερτζιανά του υπουργού Επικρατείας. Η Αικατερίνη Πελέκη ως συμβολαιογράφος, κόρη νομικού και αδελφή δικηγόρου που ασχολούνται συστηματικά με τις μεγάλες περιουσίες και τα συμφέροντα της Εκκλησίας, των Μονών και του Αγίου Όρους ειδικότερα. Η κυρία Δίκα Αγαπητίδου, διότι ως μεσίτης και εκπρόσωπος μεγάλου μεσιτικού οίκου του εξωτερικού κατηγορήθηκε στη Βουλή ότι ενεπλάκη σε υπόθεση αγοραπωλησίας περιουσίας του Δημοσίου. Εξ όσων έχουν δημοσιευθεί αναμένεται και δικαστική εξέλιξη στην υπόθεση αυτή μετά από αγωγή που κατέθεσε ο κ. Αλογοσκούφης κατά του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, κ. Καρχιμάκη. Οψόμεθα.

Ο κ. Βουλγαράκης πέραν μιας τυπικής για βαλκάνιο πολιτικό αμετροεπούς συμπεριφοράς με τη σύσταση των ΕΠΕ και την αυταρέσκεια του νεόπλουτου, πλήρωσε και την εμπλοκή του πεθερού του, της συζύγου και του κουνιάδου του στην υπόθεση Βατοπεδίου. Ο κ. Θόδωρος Ρουσόπουλος αν και δεν έχει προς το παρόν καταβάλλει το τίμημα της αλαζονείας, θα κληθεί όπως λέγεται στη Ρηγίλλης να πληρώσει τα σπασμένα για την επαγγελματική και άκρως «ηθικά ασυμβίβαστη» δραστηριότητα της συζύγου του σύμφωνα με γραπτή δήλωση του βουλευτού Αρκαδίας και παρεμπιπτόντως της Νέας Δημοκρατίας, Πέτρου Τατούλη. Ο κ. Αλογοσκούφης δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα.

Οι τρεις «κυρίες της Αυλής της Ρηγίλλης» εκφράζουν συμβολικά αυτό που θα ονειρευόταν κάθε γυναίκα της αθηναϊκής ελίτ, που ως γνωστόν κατοικοεδρεύει στο Κολωνάκι για καφέ, στο Ψυχικό για ελαφρό γεύμα και στην Εκάλη και στα Β.Π για το δείπνο. Πλούτο, σκάφη, αναγνωρισιμότητα, απυρόβλητο, γκλάμουρ. Λέγεται ότι απολαμβάνουν επίσης το να επιδεικνύουν την επιρροή που ασκούν στους συζύγους τους, αν και το τελευταίο πρέπει να θεωρηθεί ως αποκύημα απόλυτης κακίας των κατηγόρων τους. Μόνον που στο Μπουρνάζι και στο Χαϊδάρι οι ψηφοφόροι δεν χαμπαριάζουν από lifestyle in politics, οπότε το πράγμα περιπλέκεται. Μάλιστα, ορισμένοι αρχίζουν να εκτιμούν πως μπροστά στις κυρίες της Αυλής της Ρηγίλλης η υπόθεση της «Ροζ Βίλας» είναι μία απλή ιστοριούλα για παιδιά. Οι περισσότεροι πάντως αν και κάτοικοι των λαϊκών προαστίων αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως τα «Πόθεν Έσχες» των πολιτικών δεν δικαιολογούνται χωρίς τα «Έσχες» των συζύγων τους, ιδιαίτερα όταν πρέπει να δικαιολογηθούν, οικία στο Ψυχικό, εξοχικό στο Καπανδρίτι, μεζονέτα στην Πάρο, σκάφη αναψυχής και όλα τα συναφή. Άρα και οι Γάλλοι έχουν δίκιο αλλά και οι Ρωμαίοι που κάτι ψέλλιζαν για τη γυναίκα του Καίσαρα.