.jpg)
Οι πρώτες αντιδράσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ ήρθαν από την Κίνα. Αρκετά προτού αρχίσει να διαφαίνεται η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης μετέδιδαν με κάθε τρόπο την προτίμηση του Πεκίνου στο πρόσωπό του. Όπως και η Ρωσία, η Κίνα προτιμά στον Λευκό Οίκο έναν Τραμπ που δεν φαίνεται ιδιαίτερα διατεθειμένος να βρεθεί απέναντι σε μία ισχυρή εξωτερική πολιτική του Πεκίνου, κυρίως στη Νότια Σινική Θάλασσα.
Αμέσως μετά την επίσημη ανακοίνωση της νίκης Τραμπ η Κίνα ανακοίνωσε ότι θα συνεργαστεί με τον νέο Αμερικανό πρόεδρο προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερή και υγιής ανάπτυξη των διμερών σχέσεων, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινεζικού Υπουργείου Εξωτερικών Λου Κανγκ κατά τη διάρκεια της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων.
Η νίκη του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου Ντόναλντ Τραμπ δεν ήταν αυτό που επιθυμούσαν οι περισσότεροι Γερμανοί, τόνισε ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Φρανκ – Βάλτερ Σταϊνμάιερ.
Πρόσθεσε, δε, ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ δεν θα είναι πλέον προβλέψιμη, όπως ήταν μέχρι σήμερα.
«Το αποτέλεσμα δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Είναι διαφορετικό από αυτό που ήθελαν οι περισσότεροι στη Γερμανία. Ασφαλώς, όμως, θα πρέπει να το δεχτούμε» ανέφερε ο επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας.
«Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε επικριτικές εκφράσεις για την Ευρώπη και τη Γερμανία» είπε.
«Χάθηκε η ευκαιρία να εκλεγεί η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ» αναφέρει στον προσωπικό λογαριασμό του στο Twitter o πρόεδρος των Φιλελευθέρων του Βελγίου Γκι Βερχόφστατ, σχετικά με τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών.
«Αυτό είναι ένα καμπανάκι για τους Ευρωπαίους ηγέτες. Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στον Τραμπ ως αξιόπιστο σύμμαχο. Η Ευρώπη πρέπει να εργαστεί ενωμένη» προσθέτει.
Σχεδόν πανηγυρικό ήταν επίσης το κλίμα και στο στρατόπεδο της Ακροδεξιάς της Γαλλίας. Η ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου συνεχάρη μέσω του Twitter «τον νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ και τον ελεύθερο αμερικανικό λαό».
Κάνοντας σημαία το «οτιδήποτε εκτός της Χίλαρι Κλίντον» κατά τη διάρκεια της αμερικανικής προεδρικής εκστρατείας, η Λεπέν και το επιτελείο της πανηγυρίζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τον αντιπρόεδρο του κόμματός της Λουί Αλιό να γράφει χαρακτηριστικά «κ… δάχτυλο σε μία αλαζονική ελίτ».
Προβληματισμένος πλην όμως συγκρατημένος εμφανίστηκε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Μαρκ Ερό. «Εάν ο Τραμπ είναι ο επόμενος Αμερικανός πρόεδρος, η Γαλλία θα συνεχίζει να εργάζεται με τις ΗΠΑ» δήλωσε ο Ερό, επισημαίνοντας ωστόσο ότι θα πρέπει να διασαφηνιστεί η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η κλιματική αλλαγή, η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και η Συρία.
Με σαφώς μεγαλύτερο σκεπτικισμό αντιμετωπίζεται το αμερικανικό εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία. Ως ένα «τεράστιο σοκ» χαρακτήρισε τις εξελίξεις η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Πιστεύω ότι ο Τραμπ γνωρίζει ότι αυτή δεν ήταν μια ψήφος υπέρ εκείνου, αλλά μάλλον μια ψήφος κατά της Ουάσινγκτον, κατά του κατεστημένου» δήλωσε η φον ντερ Λάιεν στον τηλεοπτικό σταθμό ARD.
Ο Νόρμπερτ Ρέτγκεν των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), του κόμματος της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, επεσήμανε ότι «η φρασεολογία και ο τρόπος συμπεριφοράς του Τραμπ είναι μια παράλογη παρακαταθήκη, την οποία δεν μπορεί τόσο εύκολα να αποτινάξει. Πιστεύω ότι θα πρέπει να τον εκλάβουμε έτσι όπως μας έχει παρουσιαστεί». Ο ίδιος επισήμανε ότι δεν έχουμε καμιά ιδέα τι θα κάνει ο Τραμπ ως πρόεδρος των ΗΠΑ σε μια πολύ αβέβαιη γεωπολιτική κατάσταση.
Ο Μπερντ Ρίξινγκερ, επικεφαλής του κόμματος Die Linke, εκτίμησε ότι ο Τραμπ «δεν θα μπορέσει να προσφέρει τίποτε στους ανθρώπους στους οποίους έχει υποσχεθεί ό,τι ήταν δυνατό και θα κινηθεί προς μια απολυταρχική κοινωνία».
Τέλος, ο Τσεμ Εζντεμίρ των Πρασίνων δήλωσε ότι η νίκη Τραμπ σηματοδοτεί «μια διάσπαση με τη μέχρι τώρα παράδοση ότι η Δύση υποστηρίζει τις φιλελεύθερες αξίες».
Παραλληλισμοί της νίκης Τραμπ με εκείνης του Μπερλουσκόνι, το 1994, επιχειρούνται την ίδια ώρα στην Ιταλία. Όπως υπογράμμισε ο σχολιαστής της εφημερίδας «Corriere della Sera» Άλντο Κατσούλο, ο Τραμπ, με την αναπάντεχη αυτή νίκη του, θυμίζει σε κάποιο βαθμό εκείνη του «πρώην Καβαλιέρε», πριν από δύο δεκαετίες, δεδομένου ότι και οι δύο βασίστηκαν μόνον στην προσωπική τους εκστρατεία, χωρίς να στηριχθούν σε ισχυρές πολιτικές συμμαχίες.
