Τις προτάσεις τους για την πραγματική οικονομία παρουσίασαν από τα Γιάννενα οι Οικολόγοι Πράσινοι, ζητώντας ριζική αλλαγή κατευθύνσεων για να μπορέσει να υπάρξει διέξοδος από την κρίση.
Η πρόταση των Οικολόγων Πράσινων θέτει ως προτεραιότητες την αναζωογόνηση της υπαίθρου σε πολυλειτουργική βάση, την απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη, την αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών, την ενεργοποίηση των πολιτών σε πρωτοβουλίες κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, την παραγωγική στροφή στην πράσινη καινοτομία, τα πολιτιστικά αγαθά και τη στήριξη των νέων που επιθυμούν να ξεκινήσουν δική τους δουλειά. Συνοδεύεται επίσης από προτάσεις για χρηματοδοτικά εργαλεία και για ευνοϊκό θεσμικό περιβάλλον.
Στη συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησαν στα Γιάννινα, οι Οικολόγοι Πράσινοι τόνισαν ότι οι έρευνες για πετρέλαιο δεν αποτελούν λύση και δεν πρέπει να δημιουργούν ψευδαισθήσεις ευημερίας. Σημείωσαν επίσης ότι δεν χρειαζόμαστε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, αλλά ολοκληρωμένες πολιτικές για την οικονομία και την καλύτερη λειτουργία των επιχειρήσεων, καθώς και θεσμικά εργαλεία όπως Δασολόγιο και βιώσιμο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Περιφέρειες όπως η Ήπειρος μπορούν να έχουν κεντρικό ρόλο σε μια άλλη, βιώσιμη πορεία της οικονομίας.
«Για τους Οικολόγους Πράσινους, η κρίση στην οικονομία δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου», τόνισε ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, υποψήφιος Επικρατείας και συν-επικεφαλής της εκστρατείας μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη. «Οι ίδιες κοντόφθαλμες οπτικές που επί χρόνια κατέστρεφαν το περιβάλλον, κατέστρεψαν τελικά και την οικονομία. Στην πραγματική οικονομία, η λογική «να συνεχίσουμε όπως μέχρι τώρα» έχει πλήρως χρεοκοπήσει. Οι λύσεις που μας προτείνουν, για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες περιβαλλοντικών και εργασιακών εκπτώσεων, για στροφή στις εξορύξεις όπως το πετρέλαιο, για νέο κύμα οικοπεδοποιήσεων και τσιμέντου σε ευαίσθητες περιοχές, δεν παραπέμπουν στην Ευρώπη του 21ου αιώνα αλλά στη Λατινική Αμερική της δεκαετίας του 1970, όταν κυριαρχούσαν εκεί οι πολιτικές του Δ.Ν.Τ. Στην ευρύτερη γειτονιά μας, η Αλβανία και η Ρουμανία βγάζουν πετρέλαιο από τη δεκαετία του 1930: αυτές προτείνουν ως πρότυπο για τη χώρα μας; Σε καιρούς λιτότητας, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και των συλλογικών αγαθών μας κάνει δύο φορές φτωχούς. Διέξοδος λοιπόν από την ανεργία υπάρχει μόνο με ταυτόχρονες απαντήσεις για οικονομία-κοινωνία-περιβάλλον. Ένας τέτοιος δρόμος, απαιτεί να στηριχθούμε πρώτα στις δικές μας δυνάμεις, ως κοινωνία. Απέναντι λοιπόν στα διλήμματα, καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις διεξόδου και ζητάμε από τους πολίτες να σκεφτούν καθαρά: Μια ισχυρή πράσινη παρουσία στην επόμενη Βουλή, δε θα προωθεί μόνο τα απαραίτητα ΟΧΙ, αλλά θα είναι και καταλύτης διαλόγου και λύσεων».
Αναλυτικότερα:
Η πρόταση των Οικολόγων Πράσινων για Πράσινη Στροφή και αναπροσανατολισμό της πραγματικής οικονομίας, όπως την παρουσίασαν, εστιάζει σε 5 βασικούς άξονες προτεραιότητας:
1. Αναζωογόνηση της υπαίθρου με οικολογικό προσανατολισμό, ιδιαίτερα στις νησιωτικές, ορεινές και μειονεκτικές περιοχές που αποτελούν τα 2/3 της χώρας μας και σήμερα είναι σχεδόν πλήρως εγκαταλειμμένες. Βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία, συνδυασμένη με ήπιο τουρισμό, ανανεώσιμη ενέργεια, βιώσιμη πιστοποιημένη υλοτομία. Ο ήπιος τουρισμός που στηριζόταν τα τελευταία χρόνια σε επισκέπτες από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, χρειάζεται τώρα να στραφεί και προς τις ευρωπαϊκές χώρες.
2. Ενεργειακή στροφή με απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη. Η εξοικονόμηση ενέργειας και η ορθολογική χρήση της, αποτελούν για μας προτεραιότητα. Στην ανανεώσιμη ενέργεια εμπνεόμαστε από το μοντέλο της Γερμανίας και της Δανίας που, παράλληλα με τις εταιρίες, δίνει κεντρική θέση στη σύνδεση της παραγωγής με την τοπική κοινωνία, με συνεταιρισμούς λαϊκής βάσης, δημοτικές επιχειρήσεις και πρωτοβουλίες νοικοκυριών. Η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τη βασική διέξοδο για τον τομέα της οικοδομής. Στις μεταφορές, όπου η εξάρτηση από το πετρέλαιο ανεβάζει σήμερα το μεταφορικό κόστος και τις τιμές, χρειάζεται να στραφούμε στις συνδυασμένες μεταφορές με κορμό το σιδηρόδρομο. Ο Δυτικός Σιδηροδρομικός ’ξονας, από Καλαμπάκα προς Γιάννενα και Ηγουμενίτσα, οφείλει να αποτελέσει έργο πρώτης προτεραιότητας και να χρηματοδοτηθεί εν μέρει και από τα διόδια της Εγνατίας.
3. Αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών, ώστε να αντισταθμίσουν ένα μέρος από τη χαμένη μας αγοραστική δύναμη. Θέλουμε νέα πρότυπα ευημερίας, στηριγμένα κυρίως στην ποιότητα ζωής, ως δικαίωμα για όλους. Είναι ζωτικό να επενδύσουμε στη βελτίωση της δημόσιας συγκοινωνίας, τη δημόσια υγεία και περίθαλψη, την αναβάθμιση των δημόσιων χώρων, την επιστροφή της φύσης στην πόλη, τις κοντινές καθαρές παραλίες, τη δυνατότητα να περπατάμε σε αξιοπρεπείς συνθήκες και να χρησιμοποιούμε με ασφάλεια το ποδήλατο στις καθημερινές μας διαδρομές.
4. Συνολικότερο αναπροσανατολισμό της οικονομίας με έμφαση στην έρευνα και καινοτομία, σε πράσινες και εναλλακτικές κατευθύνσεις καθώς και στα πολιτιστικά αγαθά. Σύνδεση της πράσινης καινοτομίας με τη μεταποίηση και την εκπαίδευση. Δημιουργία προγραμμάτων που θα στηρίξουν τους νέους να αναλάβουν παραγωγικές πρωτοβουλίες.
5. Αναπόσπαστο μέρος της λύσης αποτελεί η ανάπτυξη μορφών κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, με αξιοποίηση και της διεθνούς εμπειρίας από χώρες που έζησαν παρόμοιες καταστάσεις. Τοπικά δίκτυα ανταλλαγών χωρίς χρήμα, τράπεζες χρόνου, συνεταιρισμοί παραγωγών- καταναλωτών, παράλληλα τοπικά «νομίσματα», πρωτοβουλίες αστικών λαχανόκηπων και αγροκτημάτων, χαριστικά και ανταλλακτικά παζάρια, αλλά και πλήθος άλλων μορφών και θεσμών, είναι ανάγκη να προωθηθούν ως επείγουσες κοινωνικές πρωτοβουλίες για στοιχειώδες δίχτυ ασφαλείας απέναντι στην κρίση.
Με βάση τις προτεραιότητες αυτές, οι Οικολόγοι Πράσινοι επιδιώκουν να διαμορφωθεί σε καθεμιά από τις 13 περιφέρειες ένα ολοκληρωμένο περιφερειακό σχέδιο με την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή πολιτών και κοινωνικών φορέων.
Για το πρόγραμμα αυτό οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίζουν ότι χρειάζεται να στηριχθεί πρώτα σε σχεδιασμό κατάλληλων πολιτικών, με κινητοποίηση ανθρώπινου δυναμικού και ενεργοποίηση αναξιοποίητων φυσικών πόρων, όπως η εγκαταλειμμένη γη και τα αγροτικά/δασικά υπολείμματα ως βιομάζα για ανανεώσιμη ενέργεια. Παράλληλα όμως προτείνουν 7 βασικά χρηματοδοτικά εργαλεία:
– Το μεγάλο πακέτο που συζητά ήδη η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων («μίνι Μάρσαλ») με διεκδίκηση είτε για μηδενική εθνική συμμετοχή λόγω κρίσης, είτε για κάλυψη της εθνικής συμμετοχής με τις ελληνικές απαιτήσεις από το γερμανικό κατοχικό δάνειο.
– «Επενδυτικά ευρωομόλογα» για προγράμματα Πράσινης Στροφής, που θα πρέπει να εκδοθούν στο πλαίσιο μιας πανευρωπαϊκής πολιτικής εξόδου από την κρίση.
-Ισχυρή και στοχευμένη ευρωπαϊκή πολιτική Περιφερειακής Συνοχής.
-Εργαλεία εγγυήσεων για «εκτροπή» της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών προς την πραγματική οικονομία, με ιδιαίτερη έμφαση στον αναπροσανατολισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και σε πράσινες επενδύσεις σε επίπεδο νοικοκυριών.
-Αποκατάσταση του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων, κατά το δυνατόν, στα πριν την κρίση επίπεδα, με ανατροπή των περιορισμών που επιβάλλει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
-Αναμόρφωση της φορολογίας, ως εργαλείου για ενθάρρυνση-αποθάρρυνση δραστηριοτήτων, ανάλογα με τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και την κοινωνία.
-Βιώσιμες χρήσεις σε δημόσια περιουσία για άμεσες κοινωνικές ανάγκες.
Επιμέλεια:Xρήστος Μαζάνης
