Σε ερώτηση που απηύθυνε προς τους υπουργούς Υγείας, Εσωτερικών , Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η ΔΗΜΑΡ θέτει το ζήτημα της αντιμετώπισης και του συντονισμού των δράσεων των αρμόδιων υπουργείων για την καταπολέμηση του «trafficking» στην Ελλάδα.
Η ερώτηση έχει ως εξής:
Ο όρος «trafficking», όπως έχει επικρατήσει παγκοσμίως, υποδηλώνει το κοινωνικό φαινόμενο της διεθνικής σωματεμπορίας. Ο επίσημος ορισμός αντλείται διεθνώς από το «Πρωτόκολλο των Ηνωμένων Εθνών για την Αποτροπή Καταστολή και τη Τιμωρία της Παράνομης διακίνησης Προσώπων με σκοπό τη Σεξουαλική και Οικονομική Εκμετάλλευση ιδιαίτερα Γυναικών και Παιδιών» και αφορά στη στρατολόγηση, μεταφορά, μετακίνηση, εγκατάσταση ή παραλαβή προσώπων, μέσω απειλής, ή χρήσης βίας, ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, της απαγωγής, του δόλου, της εξαπάτησης, της κατάχρησης της δύναμης, της κατάχρησης μιας τρωτής ή ευάλωτης θέσης, της προσφοράς ή της αποδοχής οικονομικού ή άλλου οφέλους για την επίτευξη της σύμφωνης γνώμης ενός προσώπου, το οποίο ασκεί έλεγχο ή εξουσία επί άλλου προσώπου για τον σκοπό της εκμετάλλευσης.
Σύμφωνα με το παλαιότερο νομοθετικό πλαίσιο (Ν. 1193/1981 και Ν. 2734/1999) το «trafficking» ταυτίζεται με τα αδικήματα της μαστροπείας και της σωματεμπορίας. Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο 3064/2002 το «trafficking» συνιστά ειδικό αδίκημα, δηλαδή την εμπορία ανθρώπων. Η θέσπιση, ωστόσο ειδικού νομοθετικού πλαισίου (3064/2002 και 3500/2006) για την αντιμετώπιση του φαινομένου δεν περιόρισε την εξάπλωσή του και η κατάσταση, σήμερα στην Ελλάδα, δεν έχει διαφοροποιηθεί ως προς το μέγεθος και την έκταση της παράνομης διακίνησης και εμπορίας γυναικών.
Να σημειωθεί ότι τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν ότι στην Ελλάδα μόνο 100 με 200 γυναίκες αναγνωρίζονται κάθε χρόνο ως θύματα εμπορίας.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, τα ετήσια κέρδη του «εμπορίου λευκής σαρκός» υπολογίζονται στα 26 δισεκατομμύρια ευρώ σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ η χώρα μας είναι μία από τις βασικές χώρες, όπου διακινούνται θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, με τα θύματα να προέρχονται κυρίως από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων και της Αφρικής. Εκτιμάται επίσης, ότι στην Ελλάδα τα θύματα του «trafficking» υπολογίζονται περίπου στις 20.000 – 25.000, με το 80% αυτών να είναι αλλοδαπές γυναίκες.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμάται ότι στην Ελλάδα μέχρι το 2002 είχαν αφιχθεί μέσω της διακίνησης συνολικά 17.000 αλλοδαπές γυναίκες με βασικό κορμό του διακινούμενου πληθυσμού να απαρτίζεται από Ρωσίδες, Ουκρανές, Ρουμάνες, Νιγηριανές κ.λπ. Από τις αρχές του 1990 μέχρι σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των εκδιδόμενων γυναικών προέρχονται από την Ρωσία, Ουκρανία, Αλβανία, Βουλγαρία, Μολδαβία, αλλά και από χώρες της Αφρικής π.χ. Νιγηρία. Από το 2002 μέχρι και σήμερα η πολυεθνικότητα των εξαναγκαστικά εκδιδόμενων εξακολουθεί να αυξάνεται.
Επιπρόσθετα, γυναίκες-θύματα του «trafficking» χρησιμοποιούνται, και στη χώρα μας, από κυκλώματα ως δότριες ωαρίων σε κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης, όπου υπόκεινται ορμονοθεραπεία και αφαίρεση ωαρίων με βλαβερές συνέπειες για την υγεία τους. Σχετικά έχουμε καταθέσει ερώτηση προς το υπουργείο Υγείας (14.6.11 αρ., 17977) αλλά δεν λάβαμε απάντηση.
Αξιοσημείωτο είναι από τις 16.5.2005 η χώρα μας δεν έχει επικυρώσει την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, παρότι αποτελεί το πανευρωπαϊκής ισχύος νομικό εργαλείο, για την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους.
Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
1. Στο πλαίσιο συνεργασίας των συναρμόδιων υπουργείων, σε ποιες ενέργειες έχουν προβεί ή προτίθενται να προβούν για τον συντονισμό δράσεων αναφορικά με την καταπολέμηση του «trafficking» στη χώρα μας;
2. Στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών 2009-2013, ποιες κοινωνικές δομές υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας (συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες, δρομολόγηση εκστρατειών ενημέρωσης για το ευρύ κοινό) που αφορούν στην αντιμετώπιση της εμπορίας γυναικών;
3. Ποια μέτρα προτίθενται να λάβουν, ώστε να υπάρξει μητρώο δοτριών και ληπτριών για την αποφυγή εμπορίας ωαρίων γυναικών θυμάτων του «trafficking» στη χώρα μας;
4. Ποια τα επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εμπορία γυναικών στη χώρα μας;
5. Για ποιους λόγους δεν έχει επικυρωθεί η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων από την Ελλάδα; Προτίθενται να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για την επικύρωσή της;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Γιαννακάκη Μαρία
Μάρκου Κατερίνα
Πανούσης Γιάννης
Ρεπούση Μαρία
Eπιμέλεια: Μυρτώ Τσάβαλου
