Η χορήγηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος αποτελεί βήμα για ένα κοινωνικό κράτος με ανθρώπινο πρόσωπο, σύμφωνα με το γενικό γραμματέα Διαφάνειας Γιώργο Σούρλα. Η θέσπισή του πιλοτικά αυτή τη στιγμή από τη χώρα μας σε 13 δήμους, αποτελεί ουσιαστικά ένα ευρωπαϊκό κεκτημένο που απορρέει από την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Χάρτα, όπως αυτή κυρώθηκε από την Ελλάδα και εντάχθηκε στο εγχώριο δίκαιο το 1984, δηλαδή ουσιαστικά 30 χρόνια πριν. Όπως τονίζει ο κ. Σούρλας, η πρώτη φορά που κατατέθηκε πρόταση νόμου στη Βουλή για την ενίσχυση των οικονομικών αδυνάτων, με τη χορήγηση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, ήταν πριν από 16 χρόνια και μάλιστα απορρίφθηκε πανηγυρικά.
Ο Γ. Σούρλας, συντάκτης της πρότασης νόμου την οποία συνυπέγραψαν 13 βουλευτές της Ν.Δ., εισηγούμενος την ψήφισή της στην Βουλή στις 11 Ιανουαρίου 1998 είχε επισημάνει ότι: «Πρόκειται για υποχρέωση που απορρέει από την Ευρωπαϊκή Κοινωνική Χάρτα που κυρώσαμε το 1984 και που αναφέρει ότι η μη χορήγηση συνιστά περιορισμό των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων» και ότι «δεν μπορεί να γίνει συζήτηση περί Κράτους Δικαίου και κοινωνικής ευαισθησίας πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά σήμερα, όταν υπάρχει αυτή η ανισότητα μεταξύ των πολιτών. Όταν άλλοι πεινούν κυριολεκτικά (οργανώνονται ακόμη και συσσίτια) δεν έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για την επιβίωση των παιδιών τους, ενώ άλλοι ζουν στη χλιδή, στον πλούτο που ορισμένοι αποκτούν χωρίς νόμιμο τρόπο, θα πρέπει να αντιληφθούν οι πάντες ότι το κράτος αυτό δεν έχει μέλλον».
Ήταν η πρώτη φορά που έγινε συζήτηση στη Βουλή για τη θέσπισή του, αλλά δεν έγινε αποδεκτό από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ούτε υποστηρίχτηκε από την αριστερά.
