Η υπόθεση Βατοπεδίου είναι διαχρονική και η διαδικασία νομιμοποίησης και στην συνέχεια ανταλλαγής των γαιών που ήταν στην δικαιοδοσία της Μονής, αρχίζει με την προ 18 ετών ανάληψη της καθοδήγησης του Μοναστηριού από τον σημερινό Καθηγούμενο του.
Πριν περάσει κανείς στο χρονοδιάγραμμα της διακομματικής και άρα διαχρονικής «αποκατάστασης» της περιουσίας της Μονής, θα έπρεπε να επισημανθεί πως η νομική βάση των μοναστηριακών διεκδικήσεων είναι ο Νόμος του 1924, με τον οποίο παραχωρούνται στο Βατοπέδι γαίες στη Θράκη, μεταξύ των οποίων και περιοχή της Βιστωνίδας, σε αντάλλαγμα 35.000 στρεμμάτων της Μονής που παραχωρήθηκαν σε πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.
Εν αρχή ήν Δρυς
· Το 1998 το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων λαμβάνει την απόφαση 29/1998 επί της οποίας βασίζεται απόφαση του υφυπουργού Οικονομικών, Γεωργίου Δρυ, που λαμβάνεται την 5η Φεβρουαρίου 1999. Με αυτήν την απόφαση το Δημόσιο παραιτείται της κτήσης του επί της Βιστωνίδας. Ο κ. Δρυς είναι μέλος της δεύτερης κυβέρνησης Κώστα Σημίτη.
· Μετά από σειρά γνωμοδοτήσεων των αρμοδίων κρατικών Συμβουλίων, το 2003 ο υφυπουργός Οικονομικών, κ. Απόστολος Φωτιάδης, μέλος της τρίτης κυβέρνησης Κώστα Σημίτη, υπογράφει απόφαση με αριθμό 1051266/10611/Α0010/π.ε./ της 4ης Ιουνίου 2003, με την οποία το Δημόσιο παραιτείται των διεκδικήσεών του. Η χρονική αυτή στιγμή αποτελεί κομβικό σημείο για τις εξελίξεις. Σύλλογοι και τοπικές οργανώσεις του Νομού Ξάνθης ξεσηκώνονται και προβαίνουν σε παραστάσεις και προσφυγές στη Δικαιοσύνη. Εμπλέκεται και ο νομικός κόσμος του Νομού. Η υπόθεση αρχίζει να έχει πολιτικό κόστος. Ο υφυπουργός Οικονομικών, κ. Φωτιάδης, αποφασίζει να αναπέμψει την απόφασή του και να τη θέσει στην κρίση της Δικαιοσύνης. Επί της ουσίας το διακύβευμα για την Μονή είναι σοβαρό. Το ζήτημα δεν πρέπει να φθάσει σε τελεσίδικη δικαστική απόφαση.
· Η διακυβέρνηση της χώρας περνά στα χέρια της Νέας Δημοκρατίας. Στο Πολυμελές της Ροδόπης μία πρόεδρος, η οποία σήμερα (2008) ελέγχεται για παράβαση καθήκοντος, και με ισχνή πλειοψηφία στην Έδρα, εκδίδει απόφαση, σύμφωνα με την οποία η διαφορά μεταξύ Δημοσίου και Μονής Βατοπεδίου δεν θα λυθεί στα Δικαστήρια, αλλά εξωδικαστικά. Την θέση αυτή είχε προωθήσει η ηγεσία του Βατοπεδίου. Ο λόγος σαφής.
· Ιούνιος 2004, δηλαδή ακριβώς ένα χρόνο μετά την απόφαση Φωτιάδη. Ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, μέλος της 1ης κυβέρνησης Καραμανλή και γαμπρός του Μιλτιάδη Έβερτ, που πολιτεύεται στο Υπόλοιπο Αττικής, όπου φιλοδοξεί να πολιτευθεί λίγο αργότερα ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, υπογράφει απόφαση σύμφωνα με την οποία το Δημόσιο παραιτείται τελεσιδίκως από οποιαδήποτε διεκδίκηση επί της Βιστωνίδας. Η κυριότητα λοιπόν της περιοχής περιέρχεται στο ακέραιο στη Μονή. Δεν έχει τεθεί ούτε για μία στιγμή το ζήτημα για το αν η Βιστωνίδα, ως λιμνοθάλασσα, μπορεί να αποτελεί ιδιοκτησία ιδιωτικού φορέα, Ιδρύματος ή Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου. Ο νόμος ωστόσο είναι σαφής. Μία λιμνοθάλασσα ανήκει μόνον στο Δημόσιο για δημόσια χρήση.
· Αν ο κ. Πέτρος Δούκας παρέδωσε «νομίμως» την Βιστωνίδα στην Μονή, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, πρώην Γεωργίας, θα έπρεπε και αυτό ως συναρμόδιο υπουργείο επί της Βιστωνίδας, στην οποία υπάρχουν οικονομικές εκμεταλλεύσεις που αφορούν στο εν λόγω υπουργείο (αλιεία, κλπ) να ξεκαθαρίσει νομικές εκκρεμότητες.
Την 25η Ιανουαρίου 2005 ο υπουργός Ευάγγελος Μπασιάκος επικυρώνει τα προαναφερθέντα.
· Με κοινή απόφαση των κυρίων Ευ. Μπασιάκου και Πέτρου Δούκα υπογράφεται απόφαση που επικυρώνει όλες τις εκκρεμότητες. Στο μεσοδιάστημα αναγιγνώσκεται και μία υπογραφή υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, του Αλέξανδρου Κοντού, που πολιτεύεται στην Ξάνθη όλως περιέργως (όπως παλαιότερα και ο Απόστολος Φωτιάδης του ΠΑΣΟΚ που πολιτεύεται στον Έβρο). Ο κ. Κοντός είναι σήμερα υπουργός, όπως και ο κ. Δούκας υφυπουργός Εξωτερικών. Ο κ. Μπασιάκος είναι βουλευτής.
Αυτό είναι εν τάχει το οδοιπορικό μιας κερδισμένης εξ αρχής υποθέσεως. Με μία διαφορά. Τυχόν ποινικές ευθύνες των Γεωργίου Δρυ και Απόστολου Φωτιάδη, αμφότερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον του προ του 2004 ΠΑΣΟΚ, έχουν παραγραφεί.
Διαβάστε επίσης:
