«Ερείπια» το περιβόητο σκάνδαλο του Βατοπεδίου

Θέλω με ιδιαίτερη ικανοποίηση να σημειώσω, ότι και στην περίπτωσή μου, ένας μεγάλος αριθμός βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που ξεπερνα τους 30, και το συνολο των βουλευτών όλων των άλλων κομμάτων (Νέα Δημοκρατία, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Δημοκρατική Αριστερά) απέρριψαν και καταψήφισαν τις άδικες και ανυπόστατες κατηγορίες του Πορίσματος του ΠΑΣΟΚ.

Όμως και σ’αυτή τη μια κατηγορία που τελικά διατυπωθηκε μέσα στα ερείπια του βουλεύματος του ΠΑΣΟΚ, συνέβησαν τα εξής απαράδεκτα:

1. Τέσσερις (4) βουλευτές του ΠΑΣΟΚ άσκησαν καθήκοντα εισαγγελέα με επιστολική ψήφο χωρίς να λαβουν μέρος στη διαδικασία της Βουλής και χωρίς να ακούσουν τις καταθέσεις μας όπως είχαν υποχρέωση. Ψήφισαν σύμφωνα με την κομματική εντολή εκ των προτέρων, γεγονός για το οποιο διαμαρτυρήθηκαν έντονα οι εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΚΚΕ, του ΛΑΟΣ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

2. Το ΠΑΣΟΚ και το Προεδρείο της Βουλής προσμέτρησαν και συνάθροισαν τις ψήφους του ΚΚΕ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που αφορούσαν διαφορετικό αδίκημα από αυτό που αναφερόταν στο ψηφοδέλτιο που είχε μοιράσει το Προεδρείο της Βουλής. Έτσι αλλοιώθηκε το αποτέλεσμα και η πλειοψηφία της ψηφοφορίας για την παραπομπή μου είναι πλασματική.

Η σκευωρία κατέρρευσε. Είναι φανερό πλέον σε όλους τους πολίτες ότι το Πόρισμα της πλειοψηφίας της Προανακριτικής Επιτροπής δεν μπόρεσε να πείσει ούτε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, παρότι υπήρχε κεντρική κυβερνητική απόφαση.

Συγκεκριμένα: για τις δύο εξευτελιστικές κατηγορίες του βρώμικου χρήματος και της απάτης δεν συγκεντρώθηκαν με διαφορά οι απαιτούμενες ψήφοι. Αλλά και για την τρίτη κατηγορία της απιστίας δεν συγκεντρώθηκαν οι απαιτούμενες ψήφοι για την παραπομπή μου. Και απαιτήθηκε ευρεσιτεχνία για να προσμετρηθούν οι ψήφοι του ΚΚΕ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που αφορούσαν κατηγορία για άλλο αδίκημα, ώστε να σχηματισθεί δήθεν μια κατ’ όνομα οριακή πλειοψηφία.

Οι διατάξεις του Συντάγματος περι ευθύνης υπουργών δεν έδωσαν CARTE BLANCHE στην εκάστοτε Κυβέρηση για να διώκει της πολιτικούς της αντιπάλους βάσει μια κατασκευασμένης ‘περιρρέουσας ατμόσφαιρας’, χωρίς κανένα ουσιαστικό στοιχείο.

Έδωσα πλήρεις και πολύ συγκεκριμένες απαντήσεις για όλα τα σχετικά θέματα, αλλά πουθενά, μα πουθενά δεν αναφέρονται στο Πόρισμα. Όλες οι Απαντήσεις που είχα δώσει και στην 1η Εξεταστική, και στην 2η Εξεταστική και στην Προανακριτική είναι εξαφανισμένες και από τα δύο Πορίσματα (της Εξεταστικής και της Προανακριτικής). Λες και δεν κατέθεσα ποτέ .

Η δίωξη ήταν καθαρά πολιτική και κατασκευασμένη.

Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΝΟΧΩΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Από που προκύπτει αυτό;

1. Το Προεδρείο της Βουλής πρέπει να είναι το κάστρο της φύλαξης των νόμων και του Συντάγματος. Και όμως, εν γνώσει του παραβίασε κατάφωρα το άρθρο 86 παρ.3 του Συντάγματος που προστάζει πως «η Βουλή μπορεί να ασκήσει δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της Βουλευτικής Περιόδου που ξεκινά μετά την τέλεση του αδικήματος.» Η σύσταση της Εξεταστικής, της Προανακριτικής και η προχθεσινή Ψηφοφορία στην Ολομέλεια συνιστούν παραβίαση του Συντάγματος και των νόμων.

2. Το Προεδρείο της Βουλής εν γνώσει του επέτρεψε στην κυβερνητική πλειοψηφία που συμμετείχε στην ‘Προανακριτική’ Επιτροπή να προσθέσει την τελευταία στιγμή και την κατηγορία της ‘ηθικής αυτουργίας στο αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες’. Το αδίκημα αυτό, όχι μόνο ήταν εκτός της εντολής της Ολομέλειας της Βουλής της 28ης Ιουνίου 2010 πρός την ‘Προανακριτική’, αλλά και κατά παράβαση και παραβίαση όλων των αρχών του δικαίου. Δηλαδή, εκλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις οι ελεγχόμενοι Υπουργοί για άλλα αδικήματα και για άλλο αδίκημα πρότεινε η Επιτροπή να ασκηθεί δίωξη. Η ψηφοφορία για το θέμα αυτό είναι μεν άκυρη, αλλά η απαγγελία τέτοιων κατηγοριών και το στήσιμο της κάλπης δημιούργησαν προσβλητικές εντυπώσεις.

3. Το Προεδρείο της Βουλής κατά βάναυση παραβίαση όλων των κανόνων και αρχών του δικαίου, και παρά τις έντονες ενστάσεις της Νέας Δημοκρατίας, του ΛΑΟΣ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, επέτρεψε να προσμετρηθούν στην Ψηφοφορία και ‘επιστολικές’ ψήφοι βουλευτών και Υπουργών που ευρίσκοντο στο εξωτερικό και οι οποίοι ‘ψήφισαν’ χωρίς να έχουν ακούσει ούτε τους εισηγητές, ούτε τους ‘απολογούμενους’. Και μάλιστα πριν από την έναρξη της διαδικασίας. Οι ψήφοι αυτές, για δικαστικό/ποινικό και όχι νομοθετικό θέμα, είναι άκυροι, αλλοίωσαν το αποτέλεσμα και δείχνουν ξεκάθαρα ότι το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να επιβάλλει στους βουλευτές του να ακολουθήσουν διατεταγμένη υπηρεσία. Για πρώτη φορά είδαμε εισαγγελείς να ασκούν δίωξη όντας απόντες!

4. Το ΠΑΣΟΚ και το Προεδρείο της Βουλής παρέσυραν το ΚΚΕ και το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να ψηφίσουν για το αδίκημα που αναφέρετο στο ψηφοδέλτιο που είχε μοιράσει το Προεδρείο, ενώ είχαν δηλώσει την πρόθεσή τους να ψηφίσουν για άλλο αδίκημα. Έτσι προσμετρήθηκαν και οι ψήφοι αυτοί, με συνέπεια να αλλοιωθεί το αποτέλεσμα και η πλειοψηφία της ψηφοφορίας για την παραπομπή μου να είναι πλασματική. Το ΠΑΣΟΚ παρέπεμπε ‘στην ηθική αυτουργία στο αδίκημα της απιστίας περί την υπηρεσία σε βάρος του Δημοσίου κατά συναυτουργία’ (του άρθρου 256 ΠΚ. Μάλιστα στο Πόρισμα η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ μπερδεύθηκε και ανέφερε το άρθρο 390 ΠΚ αντί του άρθρου 256 που αφορούσε η κατηγορία του ΠΑΣΟΚ), ενώ το ΚΚΕ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. παρέπεμπαν στην ‘απιστία του άρθρου 390 ΠΚ’. Η προφορική και η έγγραφη διαμαρτυρία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για αλλοίωση της βούλησής του αγνοήθηκε από το Προεδρείο με την δικαιολογία ότι «αυτά θα τα εξετάσει το Δικαστικό Συμβούλιο». Αλλά η εντολή της Βουλής για να φθάσει η υπόθεση στο Δικαστικό Συμβούλιο είναι αλλοιωμένη, πλασματική και δεν εκφράζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

5. Δεν θα αναφερθώ στο θέμα της παραγραφής που ήταν υποχρεωμένη η Βουλή να εξετάσει αλλά απέφυγε συστηματικά να το πράξει (και το Προεδρείο που συνέταξε την Ημερήσια Διάταξη δεν έθεσε το θέμα αυτό), κατά παράβαση του Άρθρου 86 του Συντάγματος. Και δεν θα ασχοληθώ με το θέμα αυτό, επειδή δεν θα επιτρέψω η ισχύουσα παραγραφή να αφήσει οποιαδήποτε σκιά στην ουσία των πραγμάτων και την απόλυτη αθωότητά μου.

Πέρα από τα παραπάνω οξύτατα θεσμικά ζητήματα, υπάρχουν και άλλα που καταδεικνύουν ότι η όλη προσπάθεια αφορούσε την δίωξη των πολιτικών αντιπάλων της Κυβέρνησης (τους δικούς της υπουργούς τους αθώωσε πανηγυρικά) και όχι την ανεύρεση της αλήθειας και την διαφάνεια.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ
6. Γιατί φοβήθηκαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και δεν εξέτασαν όλη την κίνηση των λογαριασμών της ΤΟΡΚΑΣΟ και της ΡΑΣΑΝΤΕΛ και έσπευσαν να εκδώσουν πόρισμα;

7. Το Πόρισμα Μπετενιώτη και το Πόρισμα Τσιρώνη απέκρυψαν από την Ολομέλεια και από τα Μέσα μαζικής Ενημέρωσης, πως δεν βρέθηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ που να κατήγγειλε πως εγώ, με οποιονδήποτε τρόπο του ζήτησα να βλάψει το Δημόσιο.

8. Το Πόρισμα Μπετενιώτη και το Πόρισμα Τσιρώνη απέκρυψαν από την Ολομέλεια (και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) πως μέχρι το 2003, ΟΛΕΣ οι εκτάσεις είχαν ‘παραδοθεί’ στην Μονή με τις αποφάσεις της τότε Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

9. Απέκρυψαν πως μέχρι το 1998/9 η περιοχή της Βιστονίδας είχε χαρακτηρισθεί ως ‘υδροβιότοπος’. Το 1998/9 επί Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, έπαψε να ισχύει ο χαρακτηρισμός αυτός, διότι ‘καθυστερούσε να ολοκληρωθεί η σχετική ειδική περιβαλλοντική μελέτη’.

10. Απέκρυψαν πως αμέσως μετά την μη ανανέωση του ‘χαρακτηρισμού’ αυτού, από τον Φεβρουάριο 1999 μέχρι τον Ιούνιο 2003 άρχισαν οι αποδοχές από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όλων των Γνωμοδοτήσεων που ήταν υπέρ της Μονής.

11. Απέκρυψαν ότι οι αποφάσεις έλεγαν ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί της νησίδας «Άντα Μπουρού» της λίμνης Βιστονίδας, επί των παραλίμνιων περιοχών και επί της ίδιας της λίμνης διότι αυτά «ανήκουν στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου».

12. Απέκρυψαν ότι υπεγράφησαν πρωτόκολλα παράδοσης και παραλαβής και έγιναν και οι σχετικές σημειώσεις στα αρμόδεια Υποθηκοφυλακία Ξάνθης, ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.

13. Απέκρυψαν πως στις 02/04/01, ο τ. Γ/Γ του ΠΑΣΟΚ και νυν Υπουργός-Αναπληρωτής κ. Σωκράτης Ξυνίδης συναινούσε να αποδοθούν στην Ι.Μ. Βατοπεδίου εκτάσεις που είχαν δεσμευθεί για τον λιμένα του Πόρτο Λάγος. Μάλιστα, σε συνεντεύξεις του ισχυρίσθηκε ότι η Απόφαση αυτή τάχα ‘ανεκλήθη’ το 2003 μετά από πολιτική πίεση από τους ψηφοφόρους του και ‘σχετικά υπομνήματα των δικηγορικών συλλόγων της περιοχής’! Αφού δηλαδή οι ιδιοκτησίες της Μονής είχαν ήδη κατοχυρωθεί υπέρ αυτής.

14. Απέκρυψαν πως τον Ιανουάριο του 2003, η Μονή κατέθεσε αγωγή κατά του Δημοσίου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ροδόπης— διεκδικώντας και δικαστικά τις ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΕΣ (όχι την Λίμνη και τις όχθες αυτής) εκτάσεις που ήδη είχαν και διοικητικά αναγνωρισθεί υπέρ αυτής, συν επιπλέον 2000 στρέμματα!

15. Απέκρυψαν πως ενώ εκκρεμούσε αυτή η διεκδίκηση της Μονής, στις 04 Ιουνίου 2003, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δια του αρμόδιου Υφυπουργού Οικονομικών, αναγνώρισε την κυριότητα της Μονής και για την ΛΙΜΝΗ!

16. Απέκρυψαν πως στην ίδια απόφαση του ΠΑΣΟΚ, ΔΙΝΕΤΑΙ ΟΔΗΓΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ‘ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΝ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΤΜΗΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ’. {όλα τα σχετικά έγγραφα και οι αποφάσεις είναι κατατεθειμένα στη Βουλή}

17. Απέκρυψαν και τον κομβικό Νόμο 1539/1938 «Περί Προστασίας Δημοσίων Κτημάτων», άρθρο 12, Σύμφωνα με το νόμο αυτό, «εάν το Συμβούλιο γνωμοδοτήσει υπέρ της αποδόσεως του αιτουμένου ακινήτου ως ανήκοντος εις τον υποβάλλοντα την αίτησιν, εγκρίνει δε την απόδοσιν εν όλω ή εν μέρει ο υπουργός των Οικονομικών, ενεργείται δια πρωτοκόλλου παραδόσεως υπό του οικονομικού εφόρου ή άλλου δημοσίου υπαλλήλου, οριζομένου υπό του υπουργείου των Οικονομικών, εντός ενός μηνός από της εγκρίσεως, μεταβιβαζομένων αυτοδικαίως εις τον προς αν η απόδοσις και όλων των δικαιωμάτων και αγωγών εκ της μισθώσεως τυχόν ή άλλης σχέσεως του Δημοσίου προς τρίτους, άνευ άλλης μεταβιβαστικής πράξεως και άνευ ουδεμίας ευθύνης του Δημοσίου δι’ εκνίκησιν ή άλλην αιτίαν»!!

ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΙΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ … ΤΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ!!

18. Σας απέκρυψαν ότι η δήλωση κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 28 Ιουνίου 2010, για την Σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, του κ Ρόβλια πως «η ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου υπολογίζεται σε ύψος άνω του 1 δισεκ. ευρώ», δεν βασιζόταν σε καμία επίσημη πραγματογνωμοσύνη και ήταν ‘αέρας κοπανιστός’!

Τα ίδια και για την δήλωση του κ. Τσιρώνη, πως «η μεν αξία της λίμνης υπερεκτιμήθηκε μέχρι και 400 φορές, ενώ τα ακίνητα που αντηλλάγησαν υποεκτιμήθηκαν μέχρι 100 φορές κάτω».

Τα ίδια και για την δήλωση του Προέδρου της Εξεταστικής κ. Μ. Μπετενιώτη στην τηλεόραση του Σκάϊ (Δευτέρα 27 Σεπτ. 2010), πως «η ζημιά του Δημοσίου από τις ανταλλαγές ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ».

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΠΕΚΡΥΨΑΝ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ; ΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ!

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να πείσει ούτε τους δικούς της βουλευτές για τα κατηγορητήρια που συνέταξε η ίδια.. Προσπάθησαν να με ελέγξουν με αντισυνταγματικές και παράνομες διαδικασίες και κατά παραβίαση όλων των αρχών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Δικαιωμάτων Ανθρώπου, επειδή συμμορφώθηκα και ενήργησα σύμφωνα με τις ΟΜΟΦΩΝΕΣ αποφάσεις των κατά νόμο αρμοδίων οργάνων της συντεταγμένης Πολιτείας. Του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Οι Γνωμοδοτήσεις αυτές συνοδευόντουσαν και από την θετική εισήγηση της διοικητικής ιεραρχίας της αρμόδιας Διεύθυνσης Δημοσίων Κτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών. Χωρίς επιφύλαξη!
ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΑΝΩΤΑΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ και μάλιστα με μέλη πολύ υψηλού κύρους. ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ

Ο Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην Προανακριτική κ. Θεόδ. Δρίτσας (σελ.103 του Πορίσματος) παραδέχεται ότι «ναι υπάρχει κομματικός ανταγωνισμός και κομματική ιδιοτέλεια στην δικαστική διερεύνηση και τη καθιστά κατ’ επίφαση δικαστική…. οι ελεγχόμενοι Υπουργοί και Υφυπουργοί, κατά πλήρη καταρράκωση των αρχών είτε του τεκμηρίου της αθωότητας, είτε της ισονομίας, καθίστανται κατά περίπτωση είτε οιονεί ένοχοι είτε οιονεί αθώοι, ανάλογα με την κομματική και πολιτική προέλευση των κατηγόρων, ή των υπερασπιστών αντίστοιχα…. πριν καν ασκηθεί εναντίον τους ποινική δίωξη, ενώ η υποκατάσταση της δικαστικής αρχής από το Κοινοβούλειο οδηγεί στην πράξη στην υποκατάσταση των φυσικών δικαστών από το πολιτικό κόμμα που πλειοψηφεί.»