Ο Ελληνοαμερικάνος πολιτικός Κρις Σπύρου εντείνει τη δραστηριότητά στο θέμα του Μακεδονικού, αποστέλλοντας προσωπικές επιστολές στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, στα πέντε Μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού, στον ειδικό διαμεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς αλλά και στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Με τη δεκασέλιδη, ιστορικά τεκμηριωμένη, επιστολή του ο Κρις Σπύρου δηλώνει:
«Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ως Έλληνας πολιτικός ηγέτης, σας γράφω προκειμένου να εκφράσω τις προσωπικές μου σοβαρές ανησυχίες για τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις που διεξάγονται μεταξύ του Μάθιου Νίμιτς «Ειδικού Αντιπροσώπου του Ηνωμένων Εθνών για την διαμάχη περί του ονόματος μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» και των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της FYROM.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, υπάρχει μια, και μόνο μία, μόνιμη λύση στην διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία». Kαι αυτή είναι να δώσουν τα Ηνωμένα Έθνη στην «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM», ένα όνομα, πιο κατάλληλο στην εθνοτική σύνθεση των κατοίκων της. Όνομα της επιλογής τους. Η σημερινή προσωρινά ονομαζόμενη «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» δεν θα μπορέσει να διαβιώσει ειρηνικά και μόνιμα με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά της.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να κατανοήσει ότι η σημερινή «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» βρίσκεται στη γεωγραφική περιοχή της περιφέρειας «Βαρντάρσκα» της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Η περιοχή «Βαρντάρσκα» της πρώην Γιουγκοσλαβίας δεν είναι η Μακεδονία. Ποτέ δεν ήταν. Και οι κάτοικοι της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM» δεν είναι Μακεδόνες. Δεν ήταν ποτέ. Έτσι, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζοντας οριστικά ένα νέο έθνος με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του, δίπλα στην ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, καθίστανται άμεσος συνεργός σε μια καταφανή στρέβλωση της παγκόσμιας ιστορίας.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, οι κάτοικοι της σημερινής «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM» ισχυρίζονται ότι είναι Σλαβομακεδόνες, όσο οξύμωρο μπορεί να ακούγεται αυτό το νέο εθνικό κατασκεύασμα. Αλλά ο Βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Αριστοτέλης, ο μεγάλος φιλόσοφος και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν Μακεδόνες Έλληνες. Δεν ήταν Σλαβομακεδόνες. Αυτά είναι αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα. Παραθέτω σε εσάς, στα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και στα μέλη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, δυο ακόμη αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα.
Είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός ότι τα επιτεύγματα της ιστορικά λαμπρής «Ελληνιστικής Περιόδου» (323 – 30 π.Χ.), δεν επιτεύχθηκαν από τους προγόνους της σημερινής «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM». Τα επιτεύγματα ήταν του αρχαίου πολιτισμένου κόσμου που δημιούργησε ο Μέγας Αλέξανδρος, Βασιλιάς της Μακεδονίας. Και είναι ιστορικά καταγεγραμμένο γεγονός ότι ήταν ο Έλληνας Μακεδόνας Βασιλιάς Μέγας Αλέξανδρος, ο πρώτος παγκόσμιος ηγέτης που δήλωσε την δέσμευσή του για φυλετική ισότητα, για θρησκευτική ανοχή και για ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε τις ιστορικές δηλώσεις του για φυλετική ισότητα, για θρησκευτική ανοχή και για ειρηνική συνύπαρξη περισσότερο από 2000 πριν αυτές οι λέξεις ειπωθούν από τον Πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν, τον Μαχάτμα Γκάντι, και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στο Συμπόσιο που έλαβε χώρα στην αρχαία πόλη της Ώπης, στην σημερινή Γιάφα του Ισραήλ, ενώπιων 9000 αξιωματούχων και προυχόντων κάθε φυλής, Ελλήνων – Περσών και Μήδων, ο Μέγας Αλέξανδρος διακήρυξε το όραμά του για το μέλλον, με τον «Όρκο»:
«Τώρα που οι πόλεμοι έχουν τελειώσει, σας εύχομαι να ευτυχήσετε με την Ειρήνη. Όλοι οι θνητοί, απ’ εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή.
Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.
Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.
Τους καταμερίζω μ’ ένα μόνο κριτήριο, την Αρετή. Για μένα, κάθε καλός Ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας, είναι χειρότερος από Βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.
Τον ΘΕΟ, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά ως κοινό ΠΑΤΕΡΑ όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ’αδέλφια στην οικογένεια.
Από μέρους μου, θεωρώ όλους, ΙΣΟΥΣ, λευκούς και μελαμψούς. Και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι.
Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι. Κρατήστε αυτό τον όρκο που κάναμε απόψε μαζί, ως σύμβολο αγάπης.»
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ο Μακεδών Βασιλιάς Μέγας Αλέξανδρος, μίλησε στους 9000 προύχοντες και αξιωματούχους που ήταν παρόντες στην Ώπη στην Ελληνική γλώσσα. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν διακήρυξε τον «Όρκο» του στην Ώπη το 324 π.Χ. στο ψευδό- Σλάβο-Μακεδονικό γλωσσικό παρασκεύασμα που δημιουργήθηκε το 1945. Θα ήταν διεθνές ιστορικό έγκλημα και διεθνής πολιτιστική πλαστογραφία εάν τα Ηνωμένα Έθνη αποφασίσουν συλλογικά να αναγνωρίσουν οριστικά την Γιουγκοσλαβική Διοικητική Περιοχή της «Βαρντάρσκα» ως ανεξάρτητο κράτος με τον όρο «Μακεδονία» στην ονομασία του σε οποιαδήποτε μορφή. Και να δώσουν ως κληρονομιά τα επιτεύγματα της «Ελληνιστικής Περιόδου», και τον «Όρκο» του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σε αυτούς που παριστάνουν τους Μακεδόνες. Αυτούς που ο Στρατηγός Γιόσιπ Τίτο αποφάσισε να βαφτίσει ως Μακεδόνες το 1944.
Από ό, τι γνωρίζω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ιδρυθεί με σκοπό την πρόληψη των συγκρούσεων και την προώθηση της ειρήνης. Εύχομαι και πιστεύω ότι τα Ηνωμένα Έθνη θα ανταποκριθούν στην θεμελιώδη αποστολή τους σχετικά με την διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία».
Παρατίθεται αυτούσια η επιστολή:
«Αγαπητέ Γενικέ Γραμματέα Γκουτέρες,
Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε πως η διαμάχη για το όνομα της «Μακεδονίας» έχει αναζωπυρωθεί ξανά στην περιοχή των Βαλκανίων. Και έχει γίνει ξανά η πηγή ανησυχίας και δυνητικής αστάθειας για τους λαούς της Ελλάδας και της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, FYROM».
Ως ένας Ελληνοαμερικανός πολιτικός ηγέτης, σας γράφω, προκειμένου να εκφράσω τις προσωπικές μου σοβαρές ανησυχίες για τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις που διεξάγονται μεταξύ του Μάθιου Νίμιτς, «Ειδικού Αντιπροσώπου των Ηνωμένων Εθνών για την διαμάχη περί του ονόματος μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», και των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της «FYROM».
Εκφράζω τις ανησυχίες μου σε εσάς και στα πέντε «Μόνιμα Μέλη» του«Συμβουλίου Ασφαλείας»των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τηδιαμάχη για το όνομα «Μακεδονία», έχοντας μακρά προσωπική εμπειρία στην προσπάθεια να βρεθεί μια ειρηνική λύση στο βάναυσο εμφύλιο πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Βοσνίας. Ένας εμφύλιος πόλεμος, που ήταν το θλιβερό αποτέλεσμα της πρόωρης, απερίσκεπτης, και βιαστικά διευθετημένης αναγνώρισης από τα Ηνωμένα Έθνη, της τότε αποσχισθείσας Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, ως ανεξάρτητο έθνος. Λέω απρόσεκτη, πρόωρη και βιαστικά διευθετημένη αναγνώριση, επειδή χρειάστηκαν σχεδόν δύο χρόνια μέχρις ότου η Κίνα να ενταχθεί στα Ηνωμένα Έθνη, ενώ η Βοσνία έγινε δεκτή ως μέλος των Ηνωμένων Εθνών σε λιγότερο από δύο εβδομάδες από την αίτησή της. Με την Βοσνία να έχει μια φονταμενταλιστική μουσουλμανική κυβέρνηση την εποχή εκείνη στην εξουσία, στη μέση μιας χριστιανικής περιοχής των Βαλκανίων. Μια περιοχή, η οποία ήταν για σχεδόν 500 χρόνια υπό Οθωμανική μουσουλμανική κατοχή.
Δεν χρειάζεται να σας υπενθυμίσω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσει βιαστικά τη Βοσνία ως νέο ανεξάρτητο έθνος, με μια φονταμενταλιστική μουσουλμανική κυβέρνηση στην εξουσία της, προκάλεσε έναν βίαιο εμφύλιο πόλεμο, όπου εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων σκοτώθηκαν, πάνω από ένα εκατομμύριο έγιναν πρόσφυγες, και πολλές χιλιάδες ακρωτηριάστηκαν, για να μην αναφέρω τις υλικές καταστροφές που προκλήθηκαν.
Προσωπικά, για σχεδόν δύο χρόνια, από τον Απρίλιο του 1994 έως το τέλος του 1995, εργάστηκα στο παρασκήνιο, εθελοντικά, σε μια προσπάθεια άμεσης επαφής της τότε κυβέρνησης του Προέδρου Μπιλ Κλίντον με τον τότε Πρόεδρο της Σερβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, έχοντας ως στόχο την άμεση ειρηνική λήξη του εμφυλίου πολέμου στην Βοσνία.
Όταν, η μακρόχρονη και επίπονη προσπάθεια για την άμεση συνεργασία της κυβέρνησης Κλίντον με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, την οποία θα περιγράψω σύντομα σε βιβλίο μου, έγινε πραγματικότητα, μου ζητήθηκε από τον Πρόεδρο Μιλόσεβιτς να συμμετέχω ως επίσημο μέλος της Σερβικής αντιπροσωπείας στην ειρηνευτική διάσκεψη για τη Βοσνία, στις «Συνομιλίες για την Ειρήνη στην Βοσνία» στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Wright-Peterson στο Ντέιτον, Οχάιο, των Ηνωμένων Πολιτειών, από 1 Νοεμβρίου έως 21 Δεκεμβρίου 1995. (Βλ. το επίσημο δελτίο της Σερβικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες για την ειρήνη στοΝτέιτον).
Πριν από την ειρηνευτική προσπάθεια της Βοσνίας, συμμετείχα για πολλά χρόνια στη πολιτική σκηνή της Πολιτείας του Νιού Χάμσαϊρ. Επί 14 χρόνια, υπηρέτησα ως μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Νιού Χάμσαϊρ. Για 10 από τα χρόνια, ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης της Βουλής. Το 1984 ήμουν υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για Κυβερνήτης του Νιού Χάμσαϊρ. Αργότερα, εκλέχθηκα Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος. Και το 1992 εξελέγην πρόεδρος των «Προεδρικών Εκλεκτόρων» του Προέδρου Μπιλ Κλίντον.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, επειδή εσείς και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα πάρετε την τελική απόφαση για την μόνιμη ονομασία της FYROM, ανεξαρτήτως της όποιας συμφωνίας μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της FYROM, θα ήθελα εσείς και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να λάβετε σοβαρά υπόψιν σας μερικά κρίσιμα στοιχεία που αφορούν την ιστορική διαμάχη του ονόματος «Μακεδονία.»
Κατά τη γνώμη μου, η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, στις 7 Απριλίου 1993, να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο έθνος την τότε αποσχισθείσα διοικητική περιοχή της Γιουγκοσλαβίας, που έφερε τον τίτλο «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας»,-τίτλο ονομασίας που η περιοχή έλαβε αυθαίρετα το 1944 από τον τότε Πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας Γιόσιπ Τίτο-, με το«προσωρινό» όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM»,ήταν πράξη τόσο απερίσκεπτη και βιαστική όσο ήταν και η αναγνώριση της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής περιφέρειας της Βοσνίας. Και ενώ η πανωλεθρία του εμφυλίου πολέμου της Βοσνίας έληξε με τα τραγικά αποτελέσματα που προανέφερα, η διαμάχη για την ονομασία της FYROM έχει πλήξει σοβαρά τους λαούς της Ελλάδας και της FYROM τα τελευταία 25 χρόνια. Και θα εξακολουθήσει να αποτελεί πηγή τριβής, διχόνοιας και αστάθειας στην περιοχή αιωνίως. Εκτός αν αποκατασταθεί, καιόσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Κατά τη γνώμη μου, κύριε Γενικέ Γραμματέα, το πρόβλημα της ονομασίας «Μακεδονία», μπορεί να επιλυθεί μόνιμα, μόνο από εκείνους που το προκάλεσαν, τα Ηνωμένα Έθνη. Γι’ αυτόν τον λόγο, ανησυχώ ιδιαιτέρως για το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της FYROM στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις τους με τον Μάθιου Νίμιτς,βαδίζουν προς την ίδια κατεύθυνση που είχαν στραφεί οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας και της FYROM στις 7 Απριλίου 1993. Στρέφονται δηλαδή, προς την κατεύθυνση να κάνουν μόνιμη την διαμάχη για το όνομα της «Μακεδονίας», μετονομάζοντας τηνFYROM με ένα όνομα το οποίο θα εμπεριέχει και πάλι τη λέξη «Μακεδονία». Με όσο τραγικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει η πιθανότητα αυτή.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, στις 7 Απριλίου 1993, τα Ηνωμένα Έθνη με τη συναίνεση του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του τότε Προέδρου της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ,Κίρο Γκλιγκόροφ, ψήφισαν να αναγνωρίσουν την αποσχισθείσα γιουγκοσλαβική περιφέρεια με το «προσωρινό» όνομα «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM».
Είμαι βέβαιος, ότι γνωρίζετε πως η αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη ενός ανεξάρτητου έθνους με το όνομα «Μακεδονία», προσωρινό ή όχι, ενός έθνους του οποίου τα σύνορα αγγίζουν την ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, παραβίασε εντελώς τους επίσημους όρους αναγνώρισης για τις τότε γιουγκοσλαβικές αποσχισθείσες περιφέρειες. Όροι που καθορίστηκαν από το «Συμβούλιο της Ευρώπης» στην «Έκτακτη Υπουργική Συνάντηση Πολιτικής Συνεργασίας» στις Βρυξέλλες του Βελγίου, στις 16 Δεκεμβρίου 1991. Όροι αναγνώρισης, τους οποίους δεν έχει αλλάξει ή εξαλείψει η Ευρωπαϊκή Ένωση από τότε.
Η «Ανακοίνωση για τη Γιουγκοσλαβία» που εκδόθηκε στην «Έκτακτη Υπουργική Συνάντηση για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνεργασία» στις 16 Δεκεμβρίου 1991 αναφέρει με σαφήνεια:
«Η Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της απαιτούν επίσης από την εκάστοτε γιουγκοσλαβική δημοκρατία να δεσμευτεί πριν από την αναγνώρισή της, να θεσπίσει συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις, οι οποίες θα διασφαλίζουν ότι δεν έχει εδαφικές αξιώσεις σε γειτονικό κράτος της Κοινότητας και ότι δεν θα διεξάγει εχθρικές δραστηριότητες προπαγάνδας έναντι γειτονικών κρατών, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις.»
Σας υπενθυμίζω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι η φράση «συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης ονομασίας που συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις,» είναι αποτέλεσμα της ιστορικής διαμάχης μεταξύ της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Όπως πιστεύω γνωρίζετε, το 1963, όταν η Μεγάλη Βρετανία αιτήθηκε να εισέλθει στην «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα»(μετέπειτα «Ευρωπαϊκή Ένωση») με το όνομα «Μεγάλη Βρετανία», ο τότε Πρόεδρος της Γαλλίας, Στρατηγός Τσαρλς Ντε Γκολ, άσκησε βέτο στην αίτηση της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Πρόεδρος Ντε Γκολ άσκησε βέτο, διότι είχε συνειδητοποιήσει ότι η ονομασία του αιτούντος κράτους, δηλαδή της Μεγάλης Βρετανίας, συνεπαγόταν εδαφικές αξιώσεις. Η εδαφική αξίωση για την οποία ο Πρόεδρος Ντε Γκολ ανησυχούσε, ήταν η γαλλική περιφέρεια που ονομάζεται «Βρετάνη». Χρειάστηκαν τρεις διαφορετικές αιτήσεις από τη Μεγάλη Βρετανία να εισέλθει στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Και όταν τελικά έγινε αποδεκτή η αίτηση της Μεγάλης Βρετανίας, έγινε αποδεκτή με την ονομασία «Ηνωμένο Βασίλειο.»Και είναι το «Ηνωμένο Βασίλειο» που τώρα προσπαθεί να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σας ρωτώ, κύριε Γενικέ Γραμματέα. Το όνομα με το οποίο τα Ηνωμένα Έθνη, στις 7 Απριλίου 1993, αναγνώρισαν την πρώην γιουγκοσλαβική αποσχισθείσα περιφέρεια την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», ως νέο έθνος με το όνομα«Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», φέρει σε αυτήν την ονομασία εδαφικές αξιώσεις εναντίον γειτονικού κράτους, δεδομένου ότι το νέο έθνος, του οποίου το όνομα εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία», συνορεύει με την ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας; Φυσικά και φέρει. Και το κάνει με τόσο ξεκάθαρο τρόπο, που ακόμη και ένας μαθητής δημοτικού σχολείου θα μπορούσε να το καταλάβει.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, γιατί τα Ηνωμένα Έθνη το 1993 αποφάσισαν να παραβιάσουν τους όρους που ετέθησαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης για τις αποσχισθείσες γιουγκοσλαβικές περιφέρειες και να αναγνωρίσουν ως νέο έθνος, την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» του Τίτο, με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του; Με τα σύνορα του νέου έθνους να αγκαλιάζουν την μόνη παγκοσμίως γνωστή Μακεδονία, την ελληνική; Θα συνιστούσα να διεξάγετε μια αντικειμενική έρευνα των συνθηκών, πριν προτείνετε στο Συμβούλιο Ασφαλείας την τελική απόφαση για την διαμάχη του ονόματος «Μακεδονία.»
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ζητήστε παρακαλώ από τον κ. Νίμιτς να σας πει εάν οι διατάξεις του ισχύοντος συντάγματος τηςFYROM, οι νόμοι της, η διπλωματική συμπεριφορά της και οι προπαγανδιστικές πράξεις της τα τελευταία 25 χρόνια από την αναγνώρισή της, συνάδουν με τους όρους που το Συμβούλιο της Ευρώπης είχε θέσει για την αναγνώριση καθεμιάς από τις αποσχισθείσες γιουγκοσλαβικές περιφέρειες. Σας διαβεβαιώ, ότι το σημερινό σύνταγμα τηςFYROM, οι νόμοι της, οι κανονισμοί της και η προπαγανδιστική της συμπεριφορά, παραβιάζουν όχι μόνο κάθε λέξη των όρων αναγνώρισης που έθεσε το Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά παραβιάζουν και το κάθε γράμμα των όρων αυτών.
Είμαι σίγουρος κύριε Γενικέ Γραμματέα, πως αν ο κ. Νίμιτς αποφασίσει να είναι δίκαιος και αντικειμενικός, θα σας πει επίσης, ότι το μόνο που οι ψευδο-Σλαβομακεδόνες της FYROM, που αναγνωρίστηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη στις 7 Απριλίου του 1993 ως ανεξάρτητο έθνος, δεν έχουν ισχυριστεί ότι είναι δικό τους μέχρι σήμερα, είναι οι 12 Θεοί και Θεές της αρχαίας Ελλάδας, που έζησαν στο Όρος Όλυμπος. Και αυτό με εκπλήσσει, διότι οι ηγέτες της FYROM έχουν ήδη επισήμως ισχυριστεί ότι η ελληνική περιοχή στην οποία στέκεται το Όρος Όλυμπος είναι Σλαβομακεδονική περιφέρεια που τώρα είναι υπό Ελληνική «κατοχή».
Σας υπενθυμίζω επίσης, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ότι στις 22 Ιανουαρίου του 1992, ένα μήνα μετά την θέσπιση των όρων για την αναγνώριση των αποσχισθεισών γιουγκοσλαβικών περιοχών, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συναντήθηκε στο Γκιμαράες της Πορτογαλίας, για να εξετάσουν την αίτηση της αποσχισθείσας γιουγκοσλαβικής περιφέρειας με το όνομα «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο έθνος με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας».Η αίτηση απερρίφθη ομόφωνα, επειδή το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώρισης, περιείχε την λέξη «Μακεδονία.»
Η επίσημη ανακοίνωση του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 22 Ιανουαρίου 1992 μετά την απόφαση απόρριψης της αίτησης της αποσχισθείσας Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας έλεγε ξεκάθαρα:
«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επαναλαμβάνει τη θέση που έλαβε η Κοινότητα και τα Κράτη Μέλη της στο Γκιμαράες κατόπιν αιτήματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εκφράζει την ετοιμότητά του να αναγνωρίσει το κράτος αυτό με τα υπάρχοντα σύνορά του, σύμφωνα με τη Δήλωση της 16ης Δεκεμβρίου 1991, με όνομα που δεν περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».»
Έπειτα, σε δύο ακόμη περιπτώσεις, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αρνήθηκε την αναγνώριση της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητο έθνος επειδή το όνομα που αιτούντο περιείχε τον όρο «Μακεδονία.»Και σας υπενθυμίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ως πολιτική οντότητα δεν ψήφισε ποτέ την αναγνώριση της Γιουγκοσλαβικής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως ανεξάρτητο έθνος. Ο λόγος; Το όνομα με το οποίο αιτούνταν αναγνώριση περιείχε τον όρο «Μακεδονία.»
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω τις επίσημες και έντονες ανησυχίες και προειδοποιήσεις που εξέφρασαν το 1992 ο τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο ίδιος Έλληνας Μακεδόνας, και ο τότε Υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, για την πιθανή ύπαρξη έθνους με ονομασία που θα εμπεριείχε τον όρο «Μακεδονία» στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας.
Στις 3 Ιανουαρίου 1992, τρεις εβδομάδες αφότου το Συμβούλιο της Ευρώπης καθόρισε τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση των τότε αποσχισθεισών γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, απέστειλε επιστολή στον τότε Καγκελάριο της Γερμανίας Χέλμουτ Κόλ, εκφράζοντας την θέση της χώρας του για την πιθανή αναγνώριση της γιουγκοσλαβικής «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ως νέο έθνος με τον όρο «Μακεδονία.» Ο Πρόεδρος Καραμανλής έγραψε στον Καγκελάριο Κολ:
«Κύριε Καγκελάριε και αγαπητέ φίλε,»
«Εν όψει των πρόσφατων ανησυχητικών εξελίξεων στα βαλκάνια, θεώρησα χρήσιμο να σας γράψω για να σας εκφράσω την πεποίθησή μου ότι κανείς από τους εταίρους και συμμάχους μας δεν θα ανήχετο οτιδήποτε που θα μπορούσε να βλάψει ή να απειλήσει την Ελλάδα, η οποία είναι και ο μόνος εταίρος και σύμμαχος στην περιοχή αυτή.
Θα ήθελα συγκεκριμένα να επισύρω την προσοχή σας στο θέμα της αναγνωρίσεως της αυτοαποκαλούμενης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Ένα θέμα που έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το οποίο συμβαίνει να γνωρίζω καλλίτερα από κάθε άλλον, αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών.
Η Δημοκρατία αυτή δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα, είτε ιστορικό, είτε εθνολογικό για να χρησιμοποιεί το όνομα Μακεδονία.
Ιστορικό μεν, γιατί οι Σλάβοι, που αποτελούν την πλειοψηφία του σημερινού πληθυσμού της Δημοκρατίας αυτής, εμφανίστηκαν στην ιστορία της περιοχής μόλις τον 6ο μ.Χ. αιώνα, δηλαδή 1.000 περίπου χρόνια μετά την εποχή που ο Μέγας Αλέξανδρος κατέστησε την Μακεδονία σημαντικό τμήμα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Και εθνολογικό, γιατί ο πληθυσμός της Δημοκρατίας αυτής αποτελείται από Σλάβους, Αλβανούς, Αθίγγανους και άλλες εθνότητες, όλες βεβαίως σεβαστές, αλλά χωρίς καμία σχέση με τους Μακεδόνες.
Είναι γνωστόν ότι η Δημοκρατία αυτή, που αποτελούσε το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, ονομάσθηκε Μακεδονία από τον Τίτο το 1944, τότε δηλαδή που εκείνος και η Μόσχα απέβλεπαν στην έξοδό τους στο Αιγαίο δια του διαμελισμού της Ελλάδος. Και είναι βέβαια αδιανόητο σήμερα, μετά την λήξη του ψυχρού πολέμου, να δοθεί μια ιστορική νομιμοποίηση σε όσους είχαν ή μπορεί να έχουν στο μέλλον τέτοιες βλέψεις.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είμαι βέβαιος ότι η Κυβέρνησή σας δεν θα προβεί στην αναγνώριση της Δημοκρατίας αυτής, εάν δεν συμμορφωθεί πλήρως προς όλες τις προϋποθέσεις που υιοθέτησαν ομόφωνα οι υπουργοί των Εξωτερικών στο Συμβούλιο Πολιτικής Συνεργασίας της 16ης Δεκεμβρίου 1991…»
Στις 26 Φεβρουαρίου του 1992, ο Πρόεδρος Καραμανλής απέστειλε γραπτώς «Οδηγίες» προς τον τότε Υπουργό Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά, πριν την προγραμματισμένη συνάντηση της 12ης Μαρτίου 1992, του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους ομόλογούς του στις Βρυξέλλες, στην οποία θα παρευρισκόταν και ο τότε Υπουργός των Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζέημς Μπέηκερ, προκειμένου να συζητήσουν την πιθανή αναγνώριση των αποσχισθείσων γιουγκοσλαβικών περιφερειών.
Στις «Οδηγίες» του, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας είπε στον Υπουργό των Εξωτερικών, Αντώνη Σαμαρά:
«…Μια τέτοια ενέργεια, αναγνώριση της αποσχισθείσας περιφέρειας της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας των Σκοπίων» με όνομα που να εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία», δεν θα αποτελούσε απλώς παραχάραξη της ιστορίας, αφού είναι γνωστό ότι τα Σκόπια δεν έχουν ούτε ιστορικό, ούτε εθνολογικό δικαίωμα να χρησιμοποιούν το όνομα αυτό. Δεν θα αποτελούσε μόνο σφετερισμό της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς. Πάνω από όλα θα υπονόμευε την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή:
Πρώτον. Διότι θα αποτελούσε μια ιστορική νομιμοποίηση των προσπαθειών που έγιναν, στο πρόσφατο παρελθόν, με πρόσχημα ακριβώς το όνομα Μακεδονία και με σκοπό τον διαμελισμό της Ελλάδας, δια της αποσπάσεως της Μακεδονίας.
Δεύτερον. Διότι θα δημιουργούσε μια μόνιμη πηγή ανωμαλίας στην περιοχή, αφού τα Σκόπια θα ενθαρρύνοντο να αναπτύξουν περαιτέρω τον εθνικισμό και τον αλυτρωτισμό τους, που καλλιεργούν συστηματικά τα τελευταία 40 χρόνια.
(…)Τα κράτη δεν ζουν μόνο με το σήμερα. Πρέπει να θυμούνται και το χθες για να μη το ξαναζήσουν αύριο.»
Στις 17 Φεβρουαρίου 1992, στην συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης στην Λισαβόνα της Πορτογαλίας, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Αντώνης Σαμαράς, προειδοποίησε τους Ευρωπαίους ομόλογούς του για τους κινδύνους της πιθανής αναγνώρισης της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» με ονομασία που να εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία». Είπε ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Αντώνης Σαμαράς στους Υπουργούς Εξωτερικών της Ευρώπης:
«Βρίσκομαι εδώ για να συζητήσω ένα θέμα που σε μια απλή ματιά φαίνεται να είναι μια φυσική κατάληξη της διάλυσης του κομμουνιστικού κόσμου – της επιθυμίας μιας Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας να εδραιώσει τη δική της ταυτότητα στον κόσμο. Όμως, εξετάζοντας το θέμα από κοντά, μπορούμε να διακρίνουμε ότι αυτό είναι ένα ζήτημα που μπορεί να προκαλέσει μεγάλες τριβές, διάσπαση, και ανοιχτές συγκρούσεις στην περιοχή μας.
Για το εάν αυτό θα συμβεί ή όχι, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις που λαμβάνουμε σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης αυτού το δύσκολου θέματος. Δεδομένου ότι έχουμε ζήσει την κάθε πτυχή του, θα ήθελα να αφιερώσω λίγο χρόνο για να υποδείξω τους κινδύνους που υπάρχουν. Πώς να τους αποφύγουμε και ποια μέτρα θα μπορούσαν να υιοθετηθούν προκειμένου να προωθηθεί η συνεργασία και η ειρήνη στα Βαλκάνια, παρά η διαίρεση και η σύγκρουση.
Το θέμα, βέβαια, είναι η επιθυμία αναγνώρισης ενός τμήματος της Γιουγκοσλαβίας που ήταν γνωστό ως διοικητική περιφέρεια του Vardar Banovina, μέχρι την μετονομασία της σε «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» το 1945.
Ο άνθρωπος που έδωσε στην περιοχή το νέο αυτό όνομα ήταν ο Στρατάρχης Τίτο και ο λόγος που το έκανε ήταν να την χρησιμοποιήσει ως πυρήνα για την προσάρτηση εκείνων των τμημάτων της Βουλγαρίας και της Ελλάδας που κάποτε ήταν η Μακεδονία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
(…)Επομένως, το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», δεν είναι ένας φόβος που προέρχεται από την φαντασία μας. Συνδέεται με τον τεράστιο πόνο και την δυστυχία του ελληνικού λαού και συνδέεται με ένα σκόπιμο σχέδιο να καταλάβουν τμήματα της χώρας μας που έχουν ελληνική ταυτότητα για περισσότερα από 2.500 χρόνια.
(…) Για όλα αυτά τα 47 χρόνια από τότε που ο Τίτο δημιούργησε τη «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», οι ηγέτες της δεν σταμάτησαν ποτέ να προσπαθούν να υπονομεύσουν την εθνική κυριαρχία μας στην ελληνική Μακεδονία, την οποία ονομάζουν Μακεδονία του Αιγαίου και την απεικονίζουν ως «κατεχόμενα» εδάφη που κάποια μέρα θα «απελευθερωθούν».
(…)Τώρα καταλήγουμε στην τελευταία απαίτηση που ενέκρινε η Κοινότητα τον περασμένο Δεκέμβριο για την αναγνώριση. Τη διαβεβαίωση ότι η Χώρα δεν πρέπει να υιοθετήσει ένα όνομα που να συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις.
Σας διαβεβαιώνω τώρα, ότι η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», όχι μόνο συνεπάγεται εδαφικές αξιώσεις επειδή δόθηκε στα Σκόπια πριν από 47 χρόνια, με κύριο σκοπό να αναλάβει τμήματα της Ελλάδας και της Βουλγαρίας, αλλά και τις διαιωνίζει. Γιατί αν υπάρχει χώρα με το όνομα αυτό, δίνεται η εντύπωση ότι ανήκουν σε αυτή και περιοχές άλλων χωρών που φέρουν το ίδιο όνομα.
Δεν υπάρχει άλλο παιχνίδι. Το όνομα είναι το παιχνίδι. Εάν δεν ήταν για την ονομασία «Μακεδονία», την οποία τα Σκόπια επιχειρούν να μονοπωλήσουν, δεν θα είχαν καμία βάση να προβάλουν οποιεσδήποτε αξιώσεις σε εδάφη άλλων κρατών.»
Αν κύριε Γενικέ Γραμματέα, οι επίσημες θέσεις και οι ανησυχίες του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και του τότε Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, σχετικά με την χρήση του ονόματος «Μακεδονία» από τους τότε κομμουνιστές ηγέτες των Βαλκανίων, θεωρηθούν μεροληπτικές επειδή προέρχονται από Έλληνες αξιωματούχους, σας παροτρύνω να εξετάσετε προσεκτικά τις ανησυχίες και τις προειδοποιήσεις για την χρήση του ονόματος «Μακεδονία» που εξέφρασε μέσω επίσημης εγκυκλίου, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Έντουαρντ Στεττίνιους, στις 26 Δεκεμβρίου 1944.Όταν λίγους μήνες πριν, ο Γιόζιπ Τίτο αποφάσισε να μετονομάσει την Διοικητική Γιουγκοσλαβική Περιφέρεια της «Βαρντάρσκα» σε «Γιουγκοσλαβική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Είπε ο Υπουργός των Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στους Αμερικανούς διπλωμάτες που υπηρετούσαν στην περιοχή των Βαλκανίων:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ
Εξωτερικές σχέσεις ΤΟΜΟΣ VIII
Ουάσιγκτον
Μήνυμα προς ενημέρωση
(868.014 / 26 Δεκ. 1944)
Ο Υπουργός Εξωτερικών προς ορισμένους διπλωματικούς και προξενικούς υπαλλήλους:
Τα παρακάτω είναι προς πληροφόρηση και γενικές οδηγίες, αλλά όχι για οποιαδήποτε ανάληψη δράσης αυτή τη στιγμή.
«Το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών σημείωσε με μεγάλη ανησυχία τις αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες και τις ημιεπίσημες δηλώσεις προς όφελος μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά και από Γιουγκοσλάβους υποστηρικτές και άλλες πηγές, υπονοώντας ότι η ελληνική επικράτεια θα συμπεριληφθεί στο σχεδιαζόμενο κρατίδιο. “Αυτή η κυβέρνηση θεωρεί τις συζητήσεις περί του μακεδονικού «έθνους», της Μακεδονικής «Πατρίδας» ή της μακεδονικής «εθνικής συνείδησης» ως αδικαιολόγητη δημαγωγία χωρίς εθνική ή πολιτική υπόσταση και βλέπει την παρούσα αναβίωση ως πιθανό μανδύα για επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας.
Η εγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης αυτής είναι να αντιτάσσεται σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος που σχετίζεται με την Ελλάδα. Το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Έλληνες και ο ελληνικός λαός αντιτίθεται σχεδόν ομόφωνα στη δημιουργία ενός μακεδονικού κρατιδίου. Οι ισχυρισμοί περί σοβαρής ελληνικής συμμετοχής σε οποιαδήποτε τέτοια αναταραχή μπορούν να θεωρηθούν ψευδείς. Η κυβέρνηση αυτή θεωρεί υπεύθυνη κάθε κυβέρνηση ή ομάδα κυβερνήσεων που ανέχεται ή ενθαρρύνει απειλητικές ή επιθετικές πράξεις «μακεδονικών δυνάμεων» κατά της Ελλάδας.
Το Υπουργείο θα εκτιμούσε κάθε πληροφορία σχετική με αυτό το θέμα, η οποία μπορεί να πέσει στην αντίληψή σας.»
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, υπάρχει μόνο μία μόνιμη λύση στη διαμάχη για το όνομα «Μακεδονία». Και αυτή είναι να δώσουν τα Ηνωμένα Έθνη στην «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM»ένα όνομα πιο κατάλληλο στην εθνοτική σύνθεση των κατοίκων της. Όνομα της επιλογής τους. Η σημερινή προσωρινά ονομαζόμενη «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» δεν θα μπορέσει να διαβιώσει ειρηνικά και μόνιμα με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά της.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να κατανοήσει ότι η σημερινή «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας – FYROM» βρίσκεται στη γεωγραφική περιοχή της περιφέρειας «Βαρντάρσκα» της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Η περιοχή «Βαρντάρσκα» της πρώην Γιουγκοσλαβίας δεν είναι η Μακεδονία. Ποτέ δεν ήταν. Και οι κάτοικοι της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM» δεν είναι Μακεδόνες. Δεν ήταν ποτέ. Έτσι, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίζοντας οριστικά ένα νέο έθνος με τον όρο «Μακεδονία» στο όνομά του, δίπλα στην ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας, καθίστανται άμεσος συνεργός σε μια καταφανή στρέβλωση της παγκόσμιας ιστορίας.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, οι κάτοικοι της σημερινής «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM» ισχυρίζονται ότι είναι Σλαβομακεδόνες, όσο οξύμωρο μπορεί να ακούγεται αυτό το νέο εθνικό κατασκεύασμα. Αλλά ο Βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Αριστοτέλης, ο μεγάλος φιλόσοφος και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν Μακεδόνες Έλληνες. Δεν ήταν Σλαβομακεδόνες. Αυτά είναι αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα. Παραθέτω σε εσάς, στα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και στα μέλη της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, δυο ακόμη αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα.
Είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός ότι τα επιτεύγματα της ιστορικά λαμπρής «Ελληνιστικής Περιόδου» (323 – 30 π.Χ.), δεν επιτεύχθηκαν από τους προγόνους της σημερινής «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας – FYROM». Τα επιτεύγματα ήταν του αρχαίου πολιτισμένου κόσμου που δημιούργησε ο Μέγας Αλέξανδρος, Βασιλιάς της Μακεδονίας. Και είναι ιστορικά καταγεγραμμένο γεγονός ότι ήταν ο Έλληνας Μακεδόνας Βασιλιάς Μέγας Αλέξανδρος, ο πρώτος παγκόσμιος ηγέτης που δήλωσε την δέσμευσή του για φυλετική ισότητα, για θρησκευτική ανοχή και για ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ο Μέγας Αλέξανδρος έκανε τις ιστορικές δηλώσεις του για φυλετική ισότητα, για θρησκευτική ανοχή και για ειρηνική συνύπαρξη περισσότερο από 2000 πριν αυτές οι λέξεις ειπωθούν από τον Πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν, τον Μαχάτμα Γκάντι, και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στο Συμπόσιο που έλαβε χώρα στην αρχαία πόλη της Ώπης, στην σημερινή Γιάφα του Ισραήλ, ενώπιων 9000 αξιωματούχων και προυχόντων κάθε φυλής, Ελλήνων – Περσών και Μήδων, ο Μέγας Αλέξανδρος διακήρυξε το όραμά του για το μέλλον, με τον «Όρκο»:
«Τώρα που οι πόλεμοι έχουν τελειώσει, σας εύχομαι να ευτυχήσετε με την Ειρήνη. Όλοι οι θνητοί, απ’εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή.
Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.
Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.
Τους καταμερίζω μ’ένα μόνο κριτήριο, την Αρετή. Για μένα, κάθε καλός Ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας, είναι χειρότερος από Βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.
Τον ΘΕΟ, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά ως κοινό ΠΑΤΕΡΑ όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ’αδέλφια στην οικογένεια.
Από μέρους μου, θεωρώ όλους, ΙΣΟΥΣ, λευκούς και μελαμψούς. Και θα ήθελα να μην είστε μόνο υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι.
Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι. Κρατήστε αυτό τον όρκο που κάναμε απόψε μαζί, ως σύμβολο αγάπης.»
Κύριε Γενικέ Γραμματέα, ο Μακεδών Βασιλιάς Μέγας Αλέξανδρος, μίλησε στους 9000 προύχοντες και αξιωματούχους που ήταν παρόντες στην Ώπη στην Ελληνική γλώσσα. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν διακήρυξε τον «Όρκο» του στην Ώπη το 324 π.Χ. στο ψευδό- Σλάβο-Μακεδονικό γλωσσικό παρασκεύασμα που δημιουργήθηκε το 1945.Θα ήταν διεθνές ιστορικό έγκλημα και διεθνής πολιτιστική πλαστογραφία εάν τα Ηνωμένα Έθνη αποφασίσουν συλλογικά να αναγνωρίσουν οριστικά την Γιουγκοσλαβική Διοικητική Περιοχή της «Βαρντάρσκα» ως ανεξάρτητο κράτος με τον όρο«Μακεδονία» στην ονομασία τουσε οποιαδήποτε μορφή. Και να δώσουν ως κληρονομιάτα επιτεύγματα της Ελληνιστικής Περιόδου και τον «Όρκο» του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε αυτούς που παριστάνουν τους Μακεδόνες. Αυτούς που ο Στρατηγός Γιόσιπ Τίτο αποφάσισε να βαφτίσει ως Μακεδόνες το 1944.
Από ό, τι γνωρίζω, κύριε Γενικέ Γραμματέα, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ιδρυθεί με σκοπό την πρόληψη των συγκρούσεων και την προώθηση της ειρήνης. Εύχομαι και πιστεύω ότι τα Ηνωμένα Έθνη θα ανταποκριθούν στην θεμελιώδη αποστολή τους σχετικά με την διαμάχη για το όνομα«Μακεδονία».
Με σεβασμό,
Κρις Σπύρου
Κοινοποίηση:
Αξιότιμο Ντόναλντ Τραμπ – Πρόεδρο Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Αξιότιμο Μάικ Πενς – Αντιπρόεδρο Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Αξιότιμο Ρεξ Τίλερσον – Υπουργό Εξωτερικών Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής
Αξιότιμη Nikki Haley – Πρέσβειρα Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Ηνωμένα Έθνη
Αξιότιμο Σι Τσινπίνγκ – Πρόεδρο Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας
Αξιότιμο Γουάνγκ Γι – Υπουργό Εξωτερικών Κίνας
Αξιότιμο Πρέσβης MAZhaoxu – Πρέσβη Κίνας, Ηνωμένα Έθνη
Αξιότιμο Βλαντίμιρ Πούτιν – Πρόεδρο Ρωσικής Ομοσπονδίας
Αξιότιμο Σεργκέι Λαβρόφ – Υπουργό Εξωτερικών Ρωσίας
Αξιότιμο Nebenzia Vassily Alekseevich – Πρέσβη Ρωσίας, Ηνωμένα Έθνη
Αξιότιμη Τερέζα Μέι – Πρωθυπουργό Ηνωμένου Βασιλείου
Αξιότιμο Μπόρις Τζόνσον – Υπουργό Εξωτερικών Ηνωμένου Βασιλείου
Αξιότιμη Κάρεν Ελίζαμπεθ Πίρς – Πρέσβειρα Ηνωμένου Βασιλείου, Ηνωμένα Έθνη
Αξιότιμο Εμανουέλ Μακρόν, Πρόεδρο Γαλλικής Δημοκρατίας
Αξιότιμο Ζαν Ιβ Λε Ντριάν – Υπουργό Εξωτερικών Γαλλίας
Αξιότιμο François Delattre – Πρέσβη Γαλλίας, Ηνωμένα Έθνη
Αξιότιμο Μάθιου Νίμιτς – Ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για την διαφορά για το όνομα της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας
Αξιότιμο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ – Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Αξιότιμη Φεντερίκα Μογκερίνι – Ύπατη Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας
Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριο Προκόπη Παυλόπουλο
Πρωθυπουργό, Κύριο Αλέξη Τσίπρα
Πρόεδρο της Βουλής, Κύριο Νίκο Βούτση
Πρώην Πρωθυπουργό, Κύριο Κώστα Καραμανλή
Πρώην Πρωθυπουργό Κύριο Αντώνη Σαμαρά
Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, κ.κ. Ιερώνυμο και Μέλη της Ιερά Συνόδου.
Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της ΝΔ., Κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη
Υπουργό Εξωτερικών, Κύριο Νίκο Κοτζιά
Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Κύριο Πάνο Καμμένο
Πρόεδρο Χρυσής Αυγής, Κύριο Νικόλαο Μιχαλολιάκο
Πρόεδρο Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Κυρία Φώφη Γεννηματά
ΚΚΕ Γενικό Γραμματέα, Κύριο Δημήτρη Κουτσούμπα
Πρόεδρο Κόμματος «Το Ποτάμι», Κύριο Σταύρο Θεοδωράκη
Πρόεδρο Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Κύριο Πάνο Καμμένο
Πρόεδρο Ενώσεως Κεντρώων, Κύριο Βασίλη Λεβέντη
Όλα τα Μέλη του Κοινοβουλίου
Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη
Πρώην Υπουργό, Κύριο Στέλιο Παπαθεμελή»
