Από την αρχή της ομιλίας του ο Α. Σαμαράς έθεσε τις προτεραιότητές του για όταν εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος.
Μίλησε για την ελπίδα για μεγαλύτερη και καλύτερη Νέα Δημοκρατία, για νέα οργάνωση που σέβεται τον πολίτη και για μία Ελλάδα η οποία θα πάει ψηλότερα.
«Ελπίδα για ισχυρή ιδεολογική ταυτότητα, όπου ο Νεοδημοκράτης έχει θέσεις, ξέρει γιατί πιστεύει στην παράταξη και δεν ντρέπεται να λέει τι είναι. Ελπίδα για ισχυρή αντιπολίτευση, έντιμη όπου συμφωνούμε, αλλά αυστηρή κι αποφασισμένη εκεί που θα διαφωνήσουμε».
Ο κ. Σαμαράς έθεσε και 7 ζητήματα, τα οποία ο ίδιος θεωρεί και ανέφερε ως τα πιο κρίσιμα αυτής της αναμέτρησης.
«Το πρώτο περικλείεται σε τρείς λέξεις: Να ψηφίσετε όλοι! Έχετε τη μεγάλη ευκαιρία να πάρετε στα χέρια σας το μέλλον του Κόμματος. Έχετε τη μοναδική ευκαιρία να κάνετε τη μεγάλη αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Και η αλλαγή ηγεσίας στη Νέα Δημοκρατία θα έχει επιπτώσεις, σε όλο το πολιτικό φάσμα. Θα φέρει ανατροπές παντού. Γιατί για πρώτη φορά θα εκφραστεί ο λαός.»
Σε εκείνο το σημείο της ομιλίας του ο Αντώνης Σαμαράς αναφέρθηκε στον Δ. Αβραμόπουλο.
«Μαζί με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο το παλέψαμε. Μαζί το πετύχαμε. Κι ήταν μεγάλη νίκη δημοκρατικότητας. Που ξεπερνά τα όρια της Νέας Δημοκρατίας. Για πρώτη φορά, η εκλογή εκφράζει αληθινό λαϊκό κίνημα που ανατρέπει συσχετισμούς και ισορροπίες».
Δεύτερο κρίσιμο ζήτημα του υποψήφιου για την ανάληψη της προεδρίας της Νέας Δημοκρατίας ήταν αυτό της ενότητας του κόμματος.
«Θα πω μόνο ένα: Είτε βγει η Ντόρα, είτε ο Παναγιώτης είτε ο Αντώνης, όλοι, μια ενωμένη γροθιά ενότητας θα είμαστε την επόμενη μέρα! Αυτό ζήτησε η βάση μας: Δύναμη στο αύριο, Προοπτική και Ελπίδα! Γι’ αυτό δεν απαντώ στις όποιες προσβολές. Δεν με αγγίζουν, προχωράω μπροστά».
Και συνέχισε:
«Η ιστορία ασφαλώς δεν ξαναγράφεται, ούτε παραγράφεται. Αλλά και η Ιστορία δεν λησμονιέται. Ούτε σε δέκα ούτε σε εκατόν δέκα χρόνια»!
«Το τρίτο ζήτημα είναι η ταυτότητα.Η ιδεολογική μας ταυτότητα. Που μέχρι τώρα δίναμε την εντύπωση ότι την κρύβαμε. Και στο εξής πρέπει να την προβάλλουμε, να την κάνουμε σημαία μας. Στην Ελλάδα σήμερα, αν είναι κάποιος αριστερός αισθάνεται και υπερήφανος.
Σεβόμαστε του καθενός τις απόψεις… Αλλά, οι Νεοδημοκράτες δεν μπορούν να είναι υπερήφανοι; Για τις ιδέες τους; Για την παράταξή τους»;
Επιδιώκοντας μία σύνδεση του «παραδοσιακού» με το διαχρονικό και το «σήμερα» ο κ. Σαμαράς έκανε εκτενή αναφορά στο ζήτημα αυτό λέγοντας πως δεν αρκεί να επανέλθει η ΝΔ στις παραδοσιακές αξίες της.
«Πρέπει να τις συνθέσουμε με τις πιο σύγχρονες φιλελεύθερες αντιλήψεις. Να συνθέσουμε την Πατρίδα με την Ανταγωνιστικότητα. Να συνθέσουμε την Ελευθερία στην επιχειρηματικότητα με το κράτος-διαιτητή, που δεν υποκαθιστά τον επιχειρηματία, αλλά εξαλείφει τις στρεβλώσεις των αγορών και διευκολύνει την διάχυση ευημερίας και ευκαιριών».
«Να συνθέσουμε την Ανάπτυξη και με την Κοινωνική Δικαιοσύνη, γιατί αληθινή ανάπτυξη δεν είναι η κερδοφορία των λίγων σε βάρος της κοινωνίας. Αληθινή ανάπτυξη είναι όταν η επιτυχία κάποιων παρασύρει και τους υπόλοιπους. Όταν ευκαιρίες και η ευημερία διαχέονται σε όλους τους κλάδους, σε όλη την οικονομία, σε όλη την κοινωνία. Η σύνθεση παραδοσιακών αξιών και σύγχρονων φιλελεύθερων αντιλήψεων, συνοψίζεται σε δύο λέξεις: κοινωνικός φιλελευθερισμός. Κι ένα όραμα: ανταγωνιστικότητα παντού, διάχυση της ανάπτυξης παντού, ευκαιρίες για όλους, ευημερία για όλους».
«Θέτω υποψηφιότητα για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, για να κρατήσουμε τα ουσιώδη και να αλλάξουμε όσα μας βαραίνουν και μας κρατάνε πίσω. Ξέρετε ότι το μπορώ. Μαζί το μπορούμε. Θέτω υποψηφιότητα για να ξεπεράσουμε τα συμπλέγματα, τις εμμονές και τα στερεότυπα της Μεταπολίτευσης, για να μπούμε σε μια νέα φάση περισσότερης αυθεντικότερης και καλύτερης δημοκρατίας. Θέτω υποψηφιότητα για να σταματήσει πλέον μέσα στο κόμμα το παιγνίδι των μηχανισμών. Για να πάρουν το κόμμα στα χέρια τους τα μέλη του. Και για να εξαλειφθούν, μια για πάντα οι περιχαρακώσεις και οι κλειστοί μηχανισμοί», κατέληξε ο Α. Σαμαράς.
Και ολοκλήρωσε την ομιλία του:
«Η ελπίδα είναι το πιο ευγενικό, το πιο αστραφτερό, το πιο δυνατό. Και στις μέρες μας το πιο επίκαιρο, το πιο απαραίτητο… Η ελπίδα ότι μαζί θα πάμε την παράταξη ψηλά. Η ελπίδα ότι μαζί θα πάμε την Ελλάδα ψηλότερα. Η ελπίδα που σας ταιριάζει, η ελπίδα που σας αξίζει, η ελπίδα που παίρνω από σας, τους αγωνιστές της παράταξης. Και θέλω να την μεταδώσω παντού, σε όλους τους Έλληνες».
