Θέμα εμπλοκής του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην υπόθεση της «ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ» εγείρουν οι ζημιωθέντες, οι οποίοι δεν έχουν λάβει αποζημίωση και συνεχίζουν από το 2009, οπότε και ξέσπασε το σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον Παύλο Ψωμιάδη, να ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά.
Τα ερωτήματα είναι δεκάδες και αμείλικτα τα οποία θέτουν κάθε ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες ζημιωθέντες του Ομίλου Ασπίς.
Ο πρόεδρος των ζημιωθέντων καταγγέλλει τον πρώην υπουργό, Γ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος -όπως αναφέρει- σε συνεργασία με τον τότε αρμόδιο υφυπουργό κ. Φίλιππο Σαχινίδη χειρίστηκαν με σκανδαλώδη και τουλάχιστον ύποπτο τρόπο το ζήτημα της ανάκλησης των ασφαλιστικών εταιρειών του Ομίλου Ασπίς Πρόνοια.
Οι ζημιωθέντες βλέπουν σκοπιμότητα πίσω από την απόφαση του κ. Παπακωνσταντίνου να αποσύρει έναν νόμο που είχε ήδη ψηφιστεί και θα δίνονταν άμεση λύση στο πρόβλημα. Επίσης, τον κατηγορούν πως δεν προχώρησε στην άμεση εκκαθάριση της εταιρείας με την εγγύηση του κράτους.
Από την πρώτη συνάντηση, τον Δεκέμβριο του 2009 στο γραφείο του κ. Σαχινίδη και τη σύσκεψη του περασμένου Αυγούστου με τον τότε γ.γ. του υπ. Οικονομικών, η υπόθεση έχει βαλτώσει και παρότι έλαβαν υποσχέσεις για άμεση επίλυση του προβλήματος δεν έχουν λάβει τις αποζημιώσεις.
«Παρά τα εκατοντάδες τηλεφωνήματά μας αρνιόταν να μας δεχτεί ο κ. Σαχινίδης. Μία ασφαλισμένη που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας, κοιτώντας στα μάτια τον υφυπουργό κραύγαζε “Πείτε μου κύριε Σαχινίδη πως θα συνεχίσω αύριο πρωί το πρωτόκολλο της θεραπείας μου το οποίο πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα γιατί τίθεται σε κίνδυνο η ζωή μου;», αναφέρει ο πρόεδρος.
O πρόεδρος των ζημιωθέντων κ. Πετρίδης καταγγέλλει στη Ζούγκλα:
Σημειώνεται ότι ο ασφαλιστικός πυλώνας θεωρείται πρωτεύων θεμέλιο των οικονομικών συστημάτων όλων των χωρών του κόσμου και γι αυτό το λόγο υπέρ-προστατεύεται και υπέρ-εποπτεύεται. Σε περίπτωση που χρειαστεί να ανακληθεί η άδεια ασφαλιστικής εταιρείας, η πολιτεία παρεμβαίνει και ρυθμίζει την διαδοχή των συμβολαίων άμεσα και δίκαια. Ακριβώς αυτό έγινε με την ανάκληση της θυγατρικής της Ασπίδας (ASPIS LIV) στην Σουηδία. Υποτίθεται ότι και στη χώρα μας θα γινόταν το ίδιο, η μόνη διαφορά είναι ότι οι κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Σαχινίδης «ξέχασαν» την ευθύνη του κράτους στα συρτάρια τους.
Σημειώνεται ότι η ΝΔ είχε ψηφίσει τον νόμο 3790 συμπληρώνοντας ένα νομοθετικό κενό προκειμένου να προωθηθεί η εκκαθάριση εν λειτουργία των ασφαλιστικών εταιρειών– η μόνη αυτονόητη και βιώσιμη λύση για το ζήτημα όπως υποστηρίζει και ο Σύλλογος από την πρώτη στιγμή. Τα δελτία Τύπου αμέσως μετά την ανάκληση καθησύχασαν τους ασφαλισμένους και τους έδωσαν το δικαίωμα να ελπίζουν σε άμεση τακτοποίηση του ζητήματος.
Μετά όμως ανέλαβε υπουργός Οικονομικών ο κ. Παπακωνσταντίνου…
Οι ζημιωθέντες ερωτούν:
Γιατί κ. Παπακωνσταντίνου:
-Ακυρώσατε με μιας έναν νόμο που πρόσφατα ψηφίστηκε και ο οποίος έδινε άμεση λύση στο πρόβλημα αφήνοντας τους πάντες ευχαριστημένους;
-Γιατί δεν προχωρήσατε στην εκκαθάριση εν λειτουργία της εταιρείας με την εγγύηση του κράτους; Σημειώνεται ότι το κράτος θα έδινε μόνο εγγύηση και όχι χρήματα αναλαμβάνοντας με αυτό τον τρόπο την αυταπόδεικτη ευθύνη του για την πλημμελή εποπτεία του ασφαλιστικού Ομίλου.
-Γιατί δεν προκηρύξατε άμεσα διαγωνισμό με την αναδοχή των ασφαλιστηρίων συμβολαίων, την ώρα που όλη η ασφαλιστική ύλη βρισκόταν μέσα στην εταιρεία και όλοι οι ασφαλισμένοι περίμεναν ακριβώς αυτό για το οποίο είχαν ήδη πάρει διαβεβαίωση από τον προηγούμενο Υπουργό Οικονομικών;
Αντ’ αυτών εσείς κι ο υφυπουργός σας:
-Δείξατε απόλυτη άρνηση για το θέμα αφήνοντάς το να παρασυρθεί από την λήθη του χρόνου
-Καταστρέψατε τις ζωές και τις ελπίδες εκατοντάδων χιλιάδων ασφαλισμένωνχωρίς καν να ιδρώσει το αυτί σας. Θα μείνουν παροιμιώδεις οι απαντήσεις σας για το θέμα σε διάφορες συνεντεύξεις τύπου όπου όταν σας ρωτούσαν για την Ασπίδα κάνατε σα να πέρασε από μπροστά σας μια ενοχλητική μύγα και θέλατε να την διώξετε.
-Ορίσατε μνημειώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες για την αναμόρφωση του χαρτοφυλακίου, τον προσδιορισμό του ανοίγματος και άλλες ευφάνταστες παρακμιακές αοριστολογίες αγνοώντας το αυτονόητο ότι κάθε μέρα που περνάει το άνοιγμα διευρύνεται και το χαρτοφυλάκιο γεωμετρικά αποδεκατίζεται. Με αυτό τον τρόπο το αρχικό άνοιγμα των 205 εκ.ευρώ έγινε σήμερα πάνω από 600 εκ.ευρώ και κάθε μέρα ακούμε διαφορετικά νούμερα.
-Με τις προαναφερόμενες διαδικασίες που ορίσατε φτάσαμε να προκυρηχθεί ο διαγωνισμός για την αναδοχή σχεδόν 3 χρόνια μετά την ανάκληση (!!!) με αποτέλεσμα να γελάει όλη η οικουμένη μαζί μας.
Κι όλα αυτά για ποιο λόγο;
-Μήπως για να ξεκινήσει άλλο ένα πάρτι όπου καλοπληρωμένοι επόπτες,εκκαθαριστές, ελεγκτικές εταιρείες και λοιποί παρατρεχάμενοι θα λυμαίνονται τον πλούτο της δεύτερης μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας της χώρας μας; Ασφαλώς μια πολύ καλή διέξοδος για περιόδους οικονομικής κρίσης.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι ξεκάθαρο ότι επέλεξε την λύση της ολέθριας για τα συμφέροντα των ασφαλισμένων τακτικής εκκαθάρισης του Ομίλου αντί για την σωτήρια εκκαθάριση εν λειτουργία. Η απόφαση αυτή καταστρέφει:
-εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους στους κλάδους νοσηλείας, ζωής, συντάξεων και εφάπαξ
-Τα δημόσια ταμεία τα οποία στο τέλος των δικονομικών ενεργειών θα κληθούν να πληρώσουν ακέραιη και με τόκους υπερημερίας την αυταπόδεικτη ευθύνη του Ελληνικού δημοσίου για την πλημμελή εποπτεία
-Την ασφαλιστική συνείδηση των Ελλήνων
-Τα δημόσια ταμεία τα οποία στερούνται εκατομμύρια εσόδων από την κερδοφορία των ασφαλιστικών εταιρειών
-Την όποια εναπομείνουσα υπόληψη διεθνώς υπάρχει για την τήρηση κοινών κανόνων οικονομικής συμπεριφοράς για την χώρα μας.
Αντιθέτως δίνει οικονομική διέξοδο και σώζει:
-Την παρέα που λυμαίνεται την διαχείριση της περιουσίας της Ασπίς και της Commercial Value
-Τις δεκάδες δικηγορικές εταιρείες που θα αναλάβουν εργολαβικά το στήσιμο του δημοσίου στο απόσπασμα
Στην ανακοίνωσή τους καταλήγουν: «Δεν μας διακατέχει καμιά εμμονή με το πρόσωπο του κ. Παπακωνσταντίνου. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το άμεσο κλείσιμο της υπόθεσης. Δεν είναι δυνατόν να σώζονται οι χρεοκοπημένες τράπεζες εν μια νυκτί (Proton Bank, Aspis Bank, ATE, TT) και οι ασφαλισμένοι να υποφέρουν εξαιτίας της ανικανότητας ή της δολιότητας μιας ολιγομελούς παρέας».
