Λάθη, παραλείψεις αλλά και πολιτικοί συμβιβασμοί. Αυτά είναι ορισμένα μόνο από τα μελανά σημεία της πολιτικής που φαίνεται να ακολούθησε ο Πολ Τόμσεν στην εφαρμογή του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης και τα οποία τίθενται στο μικροσκόπιο ερευνητών.
Το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης του ΔΝΤ προτίθεται να βάλει στο μικροσκόπιο τον Πολ Τόμσεν, διερευνώντας λάθη, παραλείψεις αλλά και πολιτικούς συμβιβασμούς που ενδεχομένως έγιναν από το 2010 έως σήμερα στην Ελλάδα
Το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office – IEO) του ΔΝΤ ολοκλήρωσε την απολογιστική του έκθεση, όπου δίνεται ιδιαίτερη έμφαση σε λανθασμένους χειρισμούς που ενδεχομένως έγιναν από το 2010 έως σήμερα. Σε αρκετές περιπτώσεις στελέχη της κυβέρνησης είχαν επισημάνει την άκαμπτη στάση του εκπροσώπου του ΔΝΤ σε διάφορα θέματα προς διαπραγμάτευση (απολύσεις, ασφαλιστικό, μισθοί, συντάξεις), ακόμα και όταν οι εκτιμήσεις και τα οικονομικά στοιχεία έδειχναν ότι θα μπορούσαν να μην ενεργοποιηθούν σκληρά μέτρα στο πλαίσιο υλοποίησης των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Στο μικροσκόπιο και η έκθεση του 2013
Ενδεικτική των προθέσεων του ΙΕΟ είναι η σαφής διαφοροποίησή του από την έκθεση αξιολόγησης που είχε καταρτίσει το ΔΝΤ τον Μάιο του 2013 αναφορικά με την πορεία υλοποίησης του πρώτου προγράμματος της Ελλάδας.
Η έκθεση αυτή ήταν αρκετά… επιεικής, αναγνωρίζοντας ελάχιστα λάθη στον παγκόσμιο οικονομικό οργανισμό. Ειδικότερα, η ευθύνη για την καθυστέρηση στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους -που είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν σοβαροί τριγμοί στην ευρωζώνη- αποδόθηκε στους Ευρωπαίους και στην απροθυμία τους να πάρουν ουσιαστικές αποφάσεις για την επίλυση της κρίσης και του ελληνικού προβλήματος.
«Αν και μια εκ των προτέρων αναδιάρθρωση του χρέους θα ήταν καλύτερη για την Ελλάδα, αυτό δεν ήταν αποδεκτό από τους εταίρους της ζώνης του ευρώ» ανέφερε η έκθεση του Μαΐου, ενώ όσον αφορά τα προβλήματα που εντοπίζονται στη χώρα, αυτά έχουν να κάνουν με την «αργή εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και ευρύτερα του δημοσίου τομέα (απολύσεις, κινητικότητα)».
Παράλληλα, στο μικροσκόπιο μπαίνουν και τα έργα και οι ημέρες του τέως γενικού διευθυντή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, καθώς και του πρώην διευθυντή του Ευρωπαϊκού Τομέα Μάρεκ Μπέλκα, που σύμφωνα με τότε στελέχη του οργανισμού υπαναχώρησαν στις ευρωπαϊκές πιέσεις κατά τη συνομολόγηση του πρώτου ελληνικού προγράμματος.
Επιμέλεια: Μάριος Βελέντζας
