«Μετά από 5 χρόνια, που έλεγαν οι ίδιοι ότι έχουν βάλει την Ελλάδα υπό επιτήρηση, πέντε χρόνια στα οποία -υποτίθεται- οι Ευρωπαίοι έλεγχαν την προηγούμενη κυβέρνηση, πέντε χρόνια που μας είπαν ότι έπρεπε να κάνουμε λιτότητα, να πάρουμε μέτρα κ.ο.κ., έρχονται τώρα και ζητάνε τα ρέστα, όταν, στην πραγματικότητα, τίποτε από αυτά που έλεγαν δεν έκαναν» δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος, μιλώντας στον Real Fm, και τόνισε πως η Ε.Ε. θα πρέπει να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει με τις αδύναμες οικονομίες, που δεν είναι μόνο η ελληνική.
«Θα πηγαίνουμε δόση-δόση ή θα πάρουμε απόφαση για το πώς η κάθε οικονομία θα συμβάλει στην ευρωπαϊκή;» διερωτήθηκε ο υπουργός, ενώ σε ερώτηση για το αν η τοποθέτησή του εμπεριέχει άρωμα θεωρίας συνωμοσίας, απάντησε ότι δεν υπάρχει άρωμα συνωμοσίας, αλλά «άρωμα ανυπαρξίας πολιτικής» της Ε.Ε.
Ο κ. Γερουλάνος παραδέχθηκε ότι έχουν υπάρξει καθυστερήσεις, σημειώνοντας όμως πως η κυβέρνηση προχωράει με πολιτικές «χωρίς να φοβάται το πολιτικό κόστος, κάτι το οποίο φαίνεται και από τις κυβερνητικές δράσεις».
Παράλληλα, υποστήριξε ότι «ο κ. Καραμανλής, την άνοιξη του 2009, είχε ”τελειώσει” την ελληνική οικονομία και αυτό το ήξερε μόνο ο ίδιος και ο κ. Αλογοσκούφης», σημειώνοντας πως, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις του κ. Προβόπουλου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν το γνώριζε και πρόσθεσε ότι την οικονομική κρίση δεν την δημιούργησε ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος τώρα προσπαθεί να τη διορθώσει.
Αναφερόμενος στη συναίνεση, ο κ. Γερουλάνος είπε πως ενδεχομένως θα έπρεπε να έχει αναζητηθεί νωρίτερα, ωστόσο πρόσθεσε ότι ποτέ ο Γ. Παπανδρέου δεν ήταν κλειστός στον διάλογο ούτε απέκλεισε προτάσεις.
Ο υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις των «Αγανακτισμένων» πολιτών θετικές και επεσήμανε ότι ξαφνιάζουν τη γενιά του, «γιατί δεν είχαμε συνηθίσει τέτοιου είδους κινητοποιήσεις, κινητοποιήσεις που είναι ειρηνικές, δεν διεκδικούν κάτι συγκεκριμένο, αλλά θέλουν να δουν κάτι να αλλάζει στον τόπο», συμπληρώνοντας ότι «η αγανάκτηση την οποία αισθάνεται ο κόσμος είναι για πάρα πολλά θέματα και όχι κάποιες πολιτικές προτεραιότητες που είναι συγκυριακές». Επίσης, υπογράμμισε πως το συγκεκριμένο κίνημα «βρίσκεται σε έναν αγώνα δρόμου να αποκτήσει σάρκα και οστά, πριν προλάβουν κάποιοι καλοθελητές να το καπελώσουν».
Τέλος, τόνισε πως το ότι βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση θα έπρεπε να μας έχει απασχολήσει εδώ και πολλά χρόνια, που υπήρχε σπάταλη πολιτική, η οποία μας οδήγησε στα όρια της πτώχευσης.