Μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια έρχονται αποφάσεις, για το πρόβλημα των «αιώνιων» φοιτητών. Και η απόφαση αυτή φαίνεται ότι θα είναι ρηξικέλευθη, αφού προβλέπεται η διαγραφή τους, από τα ΑΕΙ.
Η διαγραφή των «αιώνιων» φοιτητών, πρόκειται να εφαρμοστεί από το ακαδημαϊκό έτος 2024 – 2025 και θα ισχύει το ν+2 όπου τα 2 είναι τα επιπλέον χρόνια, που θα μπορεί να μείνει ο φοιτητής στο εκπαιδευτικό ίδρυμα, ανάλογα με τα χρόνια σπουδών εκτός, βέβαια, από ειδικές περιπτώσεις.
Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Οδυσσέας – Ιωάννης Ζώρας, το πρωί της Παρασκευής (9/2) στον τηλεοπτικό σταθμό της ΕΡΤ, «από τους παλαιότερους φοιτητές σε ισχύ το ν+2 όπου 2 είναι τα δύο χρόνια επιπλέον, ανάλογα με τον χρόνο φοίτησης. Αυτό θα ισχύσει από την ακαδημαϊκή χρονιά 2024 – 2025 οπότε και θα αρχίσει η διαγραφή των παλαιότερων φοιτητών».
Πρόσθεσε ότι «θα εξεταστούν ειδικές περιπτώσεις, όπως εκείνες που αφορούν θέματα υγείας».
Σχετικά με την ίδρυση των μη κρατικών Πανεπιστημίων, είπε πως «αυτή τη στιγμή υποθέτουμε ότι θα ξεκινήσουν τα μη κρατικά Πανεπιστήμια από το 2025. Δηλαδή το παιδί που είναι στην Α’ Λυκείου θα είναι έτοιμο να περάσει στα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια».
«Μία από τις προϋποθέσεις είναι να διαθέτουν campus και σημαντικές υποδομές. Δεν θα έρθει ένα Πανεπιστήμιο που θα ανοίξει ένα διαμέρισμα ή έναν όροφο σε μια πολυκατοικία και θα πει με μία ταμπέλα “Πανεπιστήμιο”», πρόσθεσε.
«Στις ακαδημαϊκές προϋποθέσεις είναι καταρχήν ο αριθμός των διδασκόντων να μην είναι λιγότερο από 30 ανά σχολή, διότι επίσης απαραίτητη προϋπόθεση είναι αυτά τα πανεπιστήμια να ιδρύσουν τρεις κύκλους πρώτους κύκλους σπουδών, δηλαδή τρία προπτυχιακά προγράμματα. Συνεπώς θα ξεκινήσουν με αυτά με τους τρεις κύκλους σπουδών και θα έχουν 30 καθηγητές, οι οποίοι θα πρέπει σε πολύ μεγάλο ποσοστό, αν όχι όλοι, να διαθέτουν διδακτορικό πτυχίο, όπως ισχύει και στην Ελλάδα», τόνισε ο Γενικός Γραμματέας.
«Η επιλογή των καθηγητών θα γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο, όπως γίνεται με ένα καινούργιο πανεπιστήμιο ελληνικό, οι καθηγητές μεταξύ τους, οι ανώτερες βαθμίδες επιλέγουν τις κατώτερες. Θα έχει λόγο το μητρικό πανεπιστήμιο καταρχήν γιατί αυτά είναι παραρτήματα που θα ανήκουν, θα υπάγονται σε κάποιο άλλο πανεπιστήμιο, το οποίο και αυτό το πανεπιστήμιο θα έχει τους δικούς του κανόνες. Και επειδή πρόκειται περί πολύ σοβαρών πανεπιστημίων, να ξέρετε ότι οι κανόνες που θα έχουν θα είναι εξίσου αυστηροί με τους κανόνες που θα θέσουμε εμείς στο δικό μας χώρο. Δηλαδή και εμείς θα θέσουμε κανόνες αυστηρούς ακαδημαϊκούς και monitoring κατά τη διάρκεια και κατά τη διάρκεια των σπουδών και παρακολούθηση και το δικαίωμα αφαίρεσης αδείας έχουμε. Έχουμε πολλά εργαλεία ούτως ώστε να παρακολουθούμε τη σωστή ακαδημαϊκή εκπαίδευση», συμπλήρωσε.
Συνέχισε, λέγοντας ότι «κάθε πανεπιστήμιο έχει και τα δίδακτρά του ανάλογα με το αντικείμενο. Δηλαδή άλλα δίδακτρα έχουν οι ιατρικές σχολές, οι οποίες διαθέτουν εργαστήρια, νοσοκομεία και άλλα δίδακτρα έχει μια νομική. Επειδή πρόκειται περί μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων, όλα τα χρήματα τα οποία κερδίζονται από το πανεπιστήμιο μέσω των διδάκτρων επανέρχονται στους φοιτητές με κάποια μορφή ανταποδοτικότητας και ποιότητα».
Στο τέλος, είπε πως «η ελάχιστη βάση εισαγωγής είναι μόνο ένα σημείο αναφοράς. Δεν είναι το τελικό, είναι αυτό που σου δίνει το δικαίωμα να συμμετέχεις στις εξετάσεις του μη κρατικού, δηλαδή μπορεί να κοπείς στη συνέχεια[…] Εντάξει, είναι μια διαφορετική διαδικασία εξεταστική, αλλά εκείνο που έχει κατά νου το υπουργείο και ο υπουργός και οι διοικήσεις του υπουργείου είναι τελικά το Εθνικό απολυτήριο. Αυτό νομίζω ότι είναι μια εξέλιξη σημαντική, η οποία θα λειάνει οποιαδήποτε ανισότητα δημιουργείται από αυτό το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων. Δεν είναι εύκολο να γίνει. Θέλει πολλή δουλειά. Το συζητάμε στο υπουργείο και νομίζω ότι και ο υπουργός είναι προς αυτή την κατεύθυνση».
