Σοβαρό θέμα για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και για τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει με τους δανειστές της τρόικας εγείρει το πασιφανές, κατά το Ελεγκτικό Συνέδριο της χώρας, αντισυνταγματικό «φάουλ» σχετικά με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Επί της ουσίας, το Ελεγκτικό Συνέδριο, με μία και μόνο μία απόφασή του (κατά πληροφορίες), κάνει άνω κάτω το κυβερνητικό προγραμματισμό, καθώς φαίνεται να κρίνει αντισυνταγματικές πέντε βασικές ρυθμίσεις του πλέον αμφιλεγόμενου κυβερνητικού νομοσχεδίου.
Και δη τις διατάξεις που αφορούν στον δημόσιο τομέα.
Κατ’ αρχάς, το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε αντισυνταγματική τη μεταφορά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων σε άλλο ασφαλιστικό φορέα, δηλαδή την υπαγωγή τους στο ΙΚΑ.
Ταυτόχρονα, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ομοίως αντισυνταγματική τη διάταξη του νομοσχεδίου που προβλέπει να καθορίζονται με απόφαση του υπουργού Οικονομικών τα ποσά των συντάξεων στο Δημόσιο και η αναπροσαρμογή τους.
Σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο, το ύψος των συγκεκριμένων συντάξεων πρέπει να ορίζεται βάσει νόμου.
Επιμέρους παρατηρήσεις υπήρξαν και για άλλες διατάξεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου για το Δημόσιο, όπως η υπαγωγή των εργαζομένων της Βουλής στο ΙΚΑ.
Ταυτόχρονα, το Ελεγκτικό Συνέδριο φαίνεται ότι κρίνει αντισυνταγματική τη ρύθμιση που θεσπίζει όριο ηλικίας στους δικαστές που πλέον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα μετά από 25 χρόνια υπηρεσίας.
Όσον αφορά την διάταξη που αναφέρει ότι μειώνονται οι συντάξεις της χήρας συζύγου, εφόσον η σύζυγος είχε μεγάλη (πλέον των δέκα ετών) διαφορά ηλικίας με τον αποβιώσαντα σύζυγο, οι δικαστές τόνισαν ότι είναι αναγκαίο να επαναδιατυπωθεί.
Αντισυνταγματική κρίθηκε και η διάταξη που απαγορεύει στους συνταξιούχους του δημοσίου να εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.
Όλα αυτά – αν και επισήμως δεν έχει ληφθεί απόφαση- προφανώς, θα οδηγήσουν σε διευκρινίσεις και στην επαναδιατύπωσή του επίμαχου νομοσχεδίου.
Οι παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα σταλούν στα συναρμόδια υπουργεία και σε καμία περίπτωση δεν είναι δεσμευτικές για την πολιτική ηγεσία. Ενδέχεται βεβαίως, να αποτελέσουν το νομικό επιχείρημα μελλοντικών προσφυγών εργαζομένων στα δικαστήρια.
Τι θα γίνει με το «πάγωμα» μισθών στον ιδιωτικό τομέα;
Μονά ζυγά παίζουν στην κυβέρνηση το θέμα του «παγώματος» των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και σε εύρος τριετίας.
Από τη μία, τα πλέον επίσημα κυβερνητικά χείλη μιλούν ευθέως για προαποφασισμένη κατάσταση που απλώς χρειάζεται νομοτεχνικό καλούπωμα, και από την άλλη παράγοντες του αρμόδιου Υπουργείου Εργασίας μιλούν για ηθικό δίκαιο που δεν επιτρέπει σε ένα μνημόνιο να καταστρατηγήσει σειρά χρόνιων εργασιακών κεκτημένων.
Διγλωσσία ή απλώς διερεύνηση της κατάστασης για το πόσο ανεχτική και άβουλη είναι τελικά τούτη εδώ η κοινωνία που αντέχει τα μύρια όσα, χωρίς ουσιαστικά να αντιδρά, προδομένη από πολιτικά συστήματα και τηλεκατευθυνόμενους εργατοπατέρες.
Από την άλλη, το «ήξεις αφήξεις» ενδεχομένως δημιουργεί την εντύπωση, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, βρίσκονται στη δυσχερέστερη θέση από την ανάληψη της εξουσίας την 4η Οκτωβρίου.
Οι διαδοχικές σκληρές αποφάσεις που λαμβάνει το Μέγαρο Μαξίμου και τα υπουργικά γραφεία, επιφέροντας επώδυνες αλλαγές και ζητώντας μεγάλες θυσίες από τους Έλληνες, προκαλούν πολιτικό παροξυσμό σε κυβερνητικούς και κοινοβουλευτικούς παράγοντες.
Χαρακτηριστικότερη της σύγχυσης που επικρατεί είναι η τελευταία έκφραση διγλωσσίας στην κυβέρνηση σχετικά με το μέτρο του «παγώματος» των μισθών στον ιδιωτικό τομέα σε μήκος τριετίας.
«Είναι μια απόφαση, που έχει ληφθεί. Το πώς θα εξειδικευτεί είναι θέμα νομοτεχνικό» διευκρίνισε τη Δευτέρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής.
Η δήλωση Πεταλωτή έρχεται, όμως, και επί της ουσίας σε πλήρη αντίθεση με τα όσα είπε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας, Ροβέρτος Σπυρόπουλος.
Κατά τον κ. Σπυρόπουλο, υπάρχει όρος στο μνημόνιο που αναφέρεται στο «πάγωμα» των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και, εάν υπογραφεί συλλογική σύμβαση εργασίας, τότε υπάρχουν ισχυρά ερείσματα, ώστε να μην επιβληθεί το «πάγωμα» των μισθών.
Μάλιστα, ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί ένα μνημόνιο να καταργήσει κεκτημένα ετών ωσάν και έως σήμερα δεν έχουν καταστρατηγηθεί σειρά χρόνιων εργασιακών κεκτημένων.
Σε αυτό το πλαίσιο, το κόμμα αλλά και η κυβέρνηση καλούν τους συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ αλλά και τις εργοδοτικές οργανώσεις να συνεχίσουν τον διάλογο για την υπογραφή συμφωνίας, ώστε να υπάρξει κλίμα συνεργασίας για την υπέρβαση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν η οικονομία και η κοινωνία.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, κατά τη συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, για μία ακόμη φορά, απολογήθηκε πολιτικά, λέγοντας ότι τα μέτρα είναι επώδυνα και οι θυσίες μεγάλες, αλλά επεσήμανε την ανάγκη αλλαγών με τη συμμετοχή των πολιτών.
O Γ. Σχοινιωτάκης για το νομοσχέδιο
«Ουσιαστικά το κράτος εγκατέλειψε την ευαισθησία του στη σκληρότητα της τρόικας ακόμη και για τις πιο ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι μητέρες με ανήλικα παιδιά, οι οποίες, ενώ μπορούν να λάβουν σύνταξη στα 50 έτη, διαδοχικά τούς αυξάνει την ηλικία (2011 στα 52, 2012 στα 55, 2013 στα 65) αλλά τους αυξάνει παράλληλα και τα έτη υπηρεσίας από τα 20 που είναι σήμερα διαδοχικά το 2011 στα 21 έτη υπηρεσία, το 2012 στα 23 και το 2013 στα 25».
Αυτό σημείωσε, μεταξύ άλλων, στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου ο γενικός επίτροπος Επικρατείας, κ. Γιώργος Σχοινιωτάκης, σχολιάζοντας το επίμαχο νομοσχέδιο.
Ο κ. Σχοινιωτάκης επισημαίνει ότι «ορθότερο και δικαιότερο θα ήταν αν αυξανόταν η ηλικία το πολύ μέχρι 55 έτη για όλα τα έτη γενικά μετά το 2012 έως ενηλικίωσης των ανηλίκων παιδιών, για λόγους πρωτίστους δημογραφικούς», ενώ τονίζει χαρακτηριστικά: «Το οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη δημιουργία μελλοντικά μιας Ελλάδας χωρίς Έλληνες».
Μεταξύ άλλων, ο γενικός επίτροπος Επικρατείας σημειώνει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει να είναι πέντε και όχι τρία [Ταμείο Δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα, ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ενιαίο ταμείο υπαλλήλων τραπεζών, ταμείο αγροτών, ταμείο ελευθέρων επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε)].
Τα βάρη είναι αιφνιδιαστικά και όχι διαδοχικά και κατόπιν συνδιαλλαγής και συναίνεσης. Δεν θα τα αντέξει ο Έλληνας μικρομεσαίος, αιφνιδιασμένος και πανικοβλημένος πολίτης και θα αντιδράσει με μεγάλη ταραχή, προβλέπει ο κ. Σχοινιωτάκης.
Για την εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχου που καθιερώνεται, επισημαίνει ότι «ενδεχομένως αυτό να δημιουργήσει πρόβλημα συμβατότητας με το Σύνταγμα, όπως ήδη έχει αποφανθεί το Ελεγκτικό Συνέδριο με παρόμοια ρύθμιση που αφορούσε στο γνωστό ΛΑΦΚΑ».
Θεωρεί ως δικαιότερη λύση τα κλιμάκια της εισφοράς αλληλεγγύης να γίνουν 4 αντί 8, ώστε η οικονομική πίεση στον πάσης φύσεως συνταξιούχο να είναι μικρότερη ανάλογη προς το ύψος της σύνταξής του, δικαιότερη και θα πρέπει να αφορά στα καθαρά και όχι ακαθάριστα ποσά σύνταξης.
Δηλαδή:
-για καθαρά ποσά από 1401-2000 ευρώ, ποσοστό 3%
-από 2001- 2.600 ευρώ, ποσοστό 4%
-από 2.601-3.500, ποσοστό 5%
-από 3.501 και άνω ποσοστό 6%.
Τέλος, ο κ. Σχοινιωτάκης επισημαίνει στη γνωμοδότησή του ότι το ποσό της έκτακτης οικονομικής παροχής στους μικροσυνταξιούχους θα έπρεπε να καταβάλεται όχι στην ακαθάριστη αλλά στην καθαρή μηνιαία σύνταξη.
