Ο Μίχαελ Μάρτενς, αρθρογράφος της Frankfurter Allgemeine Zeitung, γνώστης της Ελλάδας, περιγράφει τη διαδρομή με το τραίνο ανάμεσα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ως μια από τις πιο όμορφες σιδηροδρομικές γραμμές της Ευρώπης, αλλά και ιστορική μαζί. 

Αναφέρεται στην εντυπωσιακή γέφυρα πάνω από το ποτάμι του Γοργοπόταμου, όπου το 1942 ομάδα Βρετανών σαμποτέρ και Ελλήνων ανταρτών την ανατίναξε με αποτέλεσμα να διακοπεί επί εβδομάδες ο ανεφοδιασμός του Γερμανικού Αφρικανικού Σώματος, που εκτός από την Ιταλία, έκανε κι αυτήν τη διαδρομή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

“Δεν θα ξεφύγει με τέτοιες δικαιολογίες”

“Στη σημερινή Ελλάδα ωστόσο”, συνεχίζει, “η διαδρομή Αθήνα – Θεσσαλονίκη διαδραματίζει δευτερεύοντα ρόλο, οι περισσότεροι ταξιδεύουν με το αεροπλάνο ή χρησιμοποιούν τον αυτοκινητόδρομο και αμέσως μετά το τραίνο. Όπως παντού στην νοτιοανατολική Ευρώπη, έτσι και στην Ελλάδα, το δίκτυο φέρνει σημάδια εγκατάλειψης δεκαετιών. Το 2018 η Ελλάδα διαθέτει σε χρήση μικρότερο σιδηροδρομικό δίκτυο από ότι το 1938”. Ο Γερμανός αρθρογράφος επισημαίνει ότι πολλές φορές στο παρελθόν επισημάνθηκαν δημόσια οι ελλείψεις και έγιναν προειδοποιήσεις. “Εάν τώρα μετά από σχεδόν 4 χρόνια στην εξουσία ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί να υποβαθμίσει το δυστύχημα με σχεδόν 60 νεκρούς ως ένα ανθρώπινο λάθος του σταθμάρχη Λάρισας, αυτό είναι πάνω από όλα ένας ελιγμός αντιπερισπασμού ενόψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών. Οι πρώτες διαδηλώσεις δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης μάλλον δεν θα ξεφύγει και τόσο εύκολα με τέτοιες δικαιολογίες. Η αποτυχία είναι συστημική και κρατά χρόνια. Αλλά και οι δηλώσεις της αριστερής αντιπολίτευσης ότι η τραγωδία οφείλεται αποκλειστικά στα μέτρα λιτότητας και τις αναγκαστικές ιδιωτικοποιήσεις, ενώ όλα πριν ήταν μια χαρά, ήταν λανθασμένες. Διότι δεν ήταν έτσι. Η Ελλάδα είχε μεγάλες δυσκολίες να βρει το 2017 επενδυτή για την κρατική ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Τα υποτιθέμενα ασημικά δεν ήταν καθόλου ασημικά”.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο Γερμανός αρθρογράφος παραθέτει κι ένα αρνητικό ρεκόρ από το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικού Ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο από το 2010 μέχρι το 2018  στην Ελλάδα έχασαν τη ζωή τους σε σιδηροδρομικά δυστυχήματα 137 άνθρωποι και περίπου 100 τραυματίστηκαν. Σε αναλογία μεγέθους και συχνότητας κυκλοφορίας στο σιδηροδρομικό δίκτυο αποτελεί μια θλιβερή πρωτιά στην ΕΕ. “Είναι αμφίβολο αν το τελευταίο δυστύχημα θα αλλάξει κάτι” είναι η πρόβλεψή του. “Οι πολιτικοί στα Βαλκάνια πετούν ή οδηγούν, δεν παίρνουν τραίνο, κι έτσι δεν παρατηρούν την άθλια κατάσταση των σιδηροτροχιών και πολλών σταθμών στις χώρες τους. Στην Ελλάδα η Κίνα δείχνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου επιδιώκοντας καλύτερη σύνδεση ανάμεσα στο λιμάνι του Πειραιά, που ακμάζει, και την Πράγα. Πρόσφατα μάλιστα έγινε γνωστό ότι προωθεί τον εκσυγχρονισμό της γραμμής Βελιγράδι – Νις”.

«Η δύναμη του Ερντογάν πηγάζει από την αδυναμία των αντιπάλων του»

Σύνδρομο αυτοκαταστροφής διακατέχει την τουρκική αντιπολίτευση, όπως φάνηκε από την αποχώρηση της προέδρου του “Καλού Κόμματος” Μεράλ Ακσενέρ από την άτυπη συμμαχία των αντιπολιτευόμενων κομμάτων διαφωνώντας για την επιλογή Κιλιτσντάρογλου από το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα ως υποψηφίου προέδρου στις εκλογές μέσα Μαΐου. Ποιος ωφελείται από αυτήν την κίνηση; “Ο πρόεδρος Ερντογάν”, επισημαίνει ο σχολιαστής του Spiegel, “γιατί η μεγαλύτερη δύναμη του Τούρκου προέδρου βασίζεται στην αδυναμία των αντιπάλων του”.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο αρθρογράφος εκφράζει κατάπληξη που οι δύο πιο σημαντικοί πολιτικοί της αντιπολίτευσης μαλώνουν δημόσια για ένα τέτοιο θέμα και προσπαθεί να εντοπίσει τις αιτίες. “Η αντίθεση της Ακσενέρ σε μια υποψηφιότητα του Κιλιτσντάρογλου μπορεί να έχει τόσο στρατηγικούς όσο και πολιτικούς λόγους που αφορούν στην ταυτότητα Κιλιτσντάρογλου” σημειώνει ο Γερμανός αρθρογράφος. “Από τη μία πλευρά, όπως ακούγεται συχνά, η αρχηγός του “Καλού Κόμματος” απλά δεν εμπιστεύεται τον Κιλιτσντάρογλου, που από ορισμένους θεωρείται ως ένας χλωμός τεχνοκράτης για να σταθεί απέναντι στον Ερντογάν σε μια προεκλογική εκστρατεία. Από την άλλη, πιθανόν να υπάρχει και δυσαρέσκεια στο κόμμα της απέναντι στον ηγέτη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, επειδή ανήκει στη μειονότητα των Αλεβιτών. Το γεγονός πάντως ότι η Ακσενέρ στρέφεται τώρα κατά του πρώην συμμάχου της με αυτόν τον τρόπο, που ισοδυναμεί με πολιτική αυτοκτονία”.

 Ο (καταλυτικός) ρόλος Ακσενέρ

Στο άρθρο ο σχολιαστής κάνει σενάρια για το ποιες δυνατότητες διαθέτει ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου θεωρώντας απίθανη την προσχώρηση στη συμμαχία τού φιλοκουρδικού HDP λόγω της εκστρατείας ποινικοποίησης που κάνει εδώ και χρόνια η κυβέρνηση Ερντογάν.

Το αποτέλεσμα; “Από την Παρασκευή (03.03), ο Ερντογάν μπορεί να είναι πολύ πιο χαλαρός για τις εκλογές της 14ης Μαΐου. Διότι αν η αντιπολίτευση δεν καταφέρει να συσπειρωθεί πίσω από έναν υποψήφιο, διαθέτει ελάχιστες πιθανότητες να εκδιώξει τον Τούρκο πρόεδρο από το αξίωμά του” καταλήγει η εφημερίδα. “Η αντιπολίτευση πρέπει να απελευθερωθεί από τη λογική Ερντογάν” είναι ο τίτλος σχολίου της Süddeutsche Zeitung. Ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η Ακσενέρ θα μπορούσε ακόμη και τώρα να γίνει ένα ιστορικό πρόσωπο, “ακόμη και αν το εθνικοσυντηρητικό “Καλό Κόμμα” προτείνει τον δικό του υποψήφιο και αποτύχει στον πρώτο γύρο των εκλογών”, όπως σημειώνει. ” Σε αυτήν την περίπτωση η Ακσενέρ θα είχε ηρεμήσει την εθνικιστική της βάση και θα μπορούσε να υποστηρίξει στο δεύτερο γύρο την υποψηφιότητα Κιλιτσντάρογλου, τον πιο πιθανό αντίπαλο του Ερντογάν. Θα ήταν τότε μια ηγέτιδα που θα έλυνε τις παλιές διενέξεις αντί να συνεχίζει να τις υπηρετεί. Αυτό θα σήμαινε πραγματικά το τέλος της εποχής Ερντογάν προς το παρόν δυστυχώς μόνο σε υποτακτική”.

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης