Ήλθαν, είδαν και απήλθαν

Παρά την κοινή διακήρυξη και την απόφαση τους να συνεχιστεί η πρωτοβουλία της Συνόδου των Μεσογειακών Χωρών της ΕΕ, στην Αθήνα, η συνάντηση των ευρωπαίων ηγετών ολοκληρώθηκε  χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα για τη χώρα μας.

Μπορεί ο Έλληνας πρωθυπουργός να ανακοίνωσε ότι η επόμενη συνάντηση των 7 χωρών θα πραγματοποιηθεί στην Πορτογαλία όμως οι προσδοκίες της ελληνικής πλευράς για κοινό μέτωπο των φτωχών χωρών του Νότου εναντίον των πλουσίων χωρών  του Βορρά απείχαν από την πραγματικότητα.

Άλλωστε οι διαρροές της Γαλλικής Προεδρίας πριν πατήσει καν το πόδι του στην Ελλάδα ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ήταν στο ακριβώς αντίθετο άκρο από τις επιδιώξεις της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Σύμφωνα με αυτές «η Γαλλία δεν επιθυμεί σε καμιά περίπτωση την δημιουργία ενός “λόμπυ” του Νότου κατά του άξονα των χωρών του Βορρά και περιορίζεται απλώς στο να δημιουργηθεί ένα πνεύμα σταθερότητας και αλληλεγγύης, ώστε να καταγραφούν οι προτεραιότητες για το σύνολο των χωρών».

Στις δηλώσεις του μετά το τέλος της Συνόδου των Νοτίων ο κ. Ολάντ ήταν ξεκάθαρος για το μέχρι που φτάνει αυτή η συνεργασία: «Οι χώρες της Μεσογείου είναι διαφορετικές στο μέγεθος και τις πολιτικές ευαισθησίες αυτών που τις κυβερνούν, όμως χρειαζόμαστε ενότητα και συνοχή για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των λαών. Οι χώρες της Μεσογείου μπορούν να συμβάλουν στην έναρξη μιας συνεργασίας με τις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής ώστε να συμβάλουν στην ενότητα σταθερότητα και οικονομία της Ευρώπης».

Προφανώς ο πιο ισχυρός ηγέτης από αυτούς που συμμετείχαν στη σημερινή σύσκεψη, είχε πάρει το μήνυμα από τις δηλώσεις του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών κ. Σόϊμπλε που έγιναν στην Μπρατισλάβα και έδειχναν ξεκάθαρα, πως η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει να δημιουργηθεί κάποιος άλλος πόλος μέσα στην Ε.Ε, και θα συνεχίσει την επικυριαρχία της.

Ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε μάλιστα ήταν ιδιαίτερα ειρωνικός και συνάμα απαξιωτικός για τους ηγέτες του Νότου αφού δήλωσε λίγες ώρες πριν την συνάντηση των Αθηνών: «Όταν μαζεύονται σοσιαλιστές, σπάνια βγαίνει κάτι έξυπνο…».

Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γερμανός Υπουργός έχει μιλήσει απαξιωτικά για την χώρα μας χωρίς κάποια σοβαρή αντίδραση από την ελληνική πλευρά. Tην ίδια ώρα που ο Ολάντ βρισκόταν στην Αθήνα, ο Γάλλος επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί ξεκαθάριζε «ότι χρειάζεται ακόμα δουλειά για την ολοκλήρωση των προαπαιτούμενων» αναχαιτίζοντας την όποια προσπάθεια για να μπει στο τραπέζι η υπόθεση του ελληνικού χρέους.

Πάντως ο κ. Τσίπρας μετά το πέρας της συνάντησης των επτά ηγετών δήλωσε:

«Η διακήρυξη των Αθηνών σηματοδοτεί την κοινή μας βούληση να ενισχύσουμε τη συνοχή και την ενότητα της Ευρώπης συμβάλλοντας ενεργά στον σημαντικό διάλογο για το μέλλον της ΕΕ που ανοίγει με την άτυπη Σύνοδο Κορυφής στην Μπρατισλάβα. Αυτός ο διάλογος πρέπει να οδηγήσει σε ένα νέο όραμα για την Ευρώπη η οποία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Πρέπει να εμπνεύσουμε ξανά τους λαούς μας και δεν αρκούν οι ευχές. Χρειάζονται μέτρα για τη βελτίωση της ζωής πολιτών.
Πρέπει να ενισχύσουμε το ρόλο της Ε.Ε, τον παγκόσμιο και περιφερειακό της ρόλο. Χρειαζόμαστε μέτρα για ώθηση στους τομείς της ανάπτυξης και της απασχόλησης, μέτρα που θα συμβάλουν στην ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών, την αναβάθμιση της πολιτικής ασφάλειας αλλά και δυναμικές διπλωματικές πρωτοβουλίες για ειρήνευση στην περιοχή και πολιτικές για προσφυγικό και τον επιμερισμό του βάρους της φιλοξενίας.

Τώρα με ποιον τρόπο θα πεισθούν τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη για αυτόν τον επιμερισμό των προσφύγων δεν μας διαφώτισε ο Έλληνας Πρωθυπουργός ούτε οι υπόλοιποι έξι ηγέτες.

Εμείς βλέπουμε προς το παρόν τα κλειστά σύνορα της Ουγγαρίας και ακούμε τις προκλητικές δηλώσεις Αυστριακών Αξιωματούχων που ζητάνε από την πατρίδα μας, χωρίς καμιά βοήθεια, να εξαντλήσει την ευαισθησία που έχει δείξει προς τους πρόσφυγες κρατώντας τους όλους εδώ. Εκτός από χειραψίες και τις τυπικές φωτογραφίες με τους άλλους ηγέτες καμιά δήλωση συμπαράστασης δεν ακούσαμε στο τέλος της συνόδου για την πατρίδα μας που δοκιμάζεται σκληρά μετά από έξι χρόνια λιτότητας και ύφεσης.

Οι δηλώσεις των υπόλοιπων ηγετών κινήθηκαν όπως θα διαβάσετε και παρακάτω στο εθιμοτυπικό πλαίσιο μετά από τέτοιες συναντήσεις και δεν έβγαλαν κάποια θετική έστω είδηση που θα έδειχνε ένα φως στο βάθος του «τούνελ».

Νίκος Αναστασιάδης (Κύπρος)

«Οι χώρες της Μεσογείου μπορούν να συνεισφέρουν τα μέγιστα στο διάλογο, ωστόσο η σημερινή Σύνοδος δεν αποτελεί προσπάθεια ομαδοποιήσεων εντός της ΕΕ»

Ματέο Ρέντσι (Ιταλία)

«Η πραγματική πρόκληση αυτής της συνάντησης είναι να σκιαγραφήσουμε το μέλλον μας στην Σύνοδο της Μπρατισλάβα.Η αυριανή Ευρώπη πρέπει να βασίζεται στην κοινωνική Ευρώπη και την Ευρώπη των ιδεωδών.Η Διακήρυξη των Αθηνών είναι προστιθέμενη αξία για μια διαφορετική Ευρώπη από αυτή που γνωρίσαμε έως σήμερα».

Αντόνιο Κόστα (Πορτογαλία)

«Τη στιγμή που θα πρέπει να δώσουμε μια νέα ώθηση στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι πολύ σημαντικό που ήρθαμε στην Αθήνα το λίκνο του πολιτισμού για να ανταποκριθούμε στις ανησυχίες των πολιτών μας. Θα πρέπει να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας με την Αφρική την κοντινή αυτή Ήπειρο όπου θα πρέπει να ενισχύσουμε την ανάπτυξη που είναι προϋπόθεση για την ειρήνη. Πιστεύουμε στις καταμερισμένες ευθύνες στην υποδοχή προσφύγων στα εδάφη μας κάτι που δεν μπορεί να γίνει με ανισότητα ή ανισομέρεια».

Φερνάντο Εγκιδάθου (Ισπανία)

«Τονίζω ότι ο Μαριάνο Ραχόι ήθελε να βρεθεί εδώ, δεν στάθηκε όμως δυνατόν λόγω πολιτικού χρονισμού. Να ευχαριστήσω τον πρωθυπουργό για την πρωτοβουλία του. Στόχος της σημερινής συνάντησης ήταν να αναλύσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ευρώπη και να μιλήσουμε για τα σημεία όπου υπάρχει σύγκλιση απόψεων και που θα αναλύσουμε στην συνάντηση των 27. Τα ζητήματα είναι η ασφάλεια, η μετανάστευση και το οικονομικό: σε αυτά θα πρέπει να δώσουμε μια ευρωπαϊκή απάντηση και μιλήσαμε για μια κοινή απόφαση για να επιλυθούν τα ζητήματα αυτά».

Τζόζεφ Μουσκάτ (Μάλτα)

«Η “κοινωνική Ευρώπη” ξεχάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα και λέμε ότι θα στηρίξουμε την εξέλιξη της Ένωσης για να επανέλθει στην ιδέα αυτή».

Καλές οι επισημάνσεις των ηγετών του Νότου για έλλειψη κοινωνικής πολιτικής από την Ε.Ε , για καλύτερο επιμερισμό των μεταναστών στα κράτη μέλη , για περισσότερα χρήματα στον φτωχό νότο , για περισσότερη αλληλεγγύη ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη (μετά την «προσεχή» αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας) αλλά και μετά από αυτή την μίνι-σύνοδο των κρατών του Νότου το βασικό ερώτημα παραμένει.

Ο «Βορράς» ακούει;