Τη νομιμότητα της δημοσιοποίησης των φωτογραφιών των 12 οροθετικών ιερόδουλων υποστηρίζει, μέσω ανάρτησης στο Facebook, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, απαντώντας στις αντιδράσεις περί καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις οποίες, μάλιστα, χαρακτηρίζει «υπερβολικές».
Ο κ. Χρυσοχοΐδης διευκρινίζει ότι τα στοιχεία και οι επίμαχες φωτογραφίες ήρθαν στη δημοσιότητα κατόπιν εντολής των δικαστικών Αρχών, διότι θεωρούνται κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, ενώ εκτιμά πως οι αντιδράσεις για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών «είναι υπερβολικές, διότι αγνοούν ότι εδώ υπάρχει σύγκρουση δύο δικαιωμάτων. Από τη μία πλευρά, του δικαιώματος στην προσωπικότητα της ιερόδουλης και από την άλλη πλευρά, του υπέρτερου δικαιώματος στην προστασία της δημόσιας υγείας».
«Η δημοσίευση είναι νομιμότατη και ας κόπτωνται οι Φαρισαίοι» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά και εξηγεί ότι «η φωτογραφία εξυπηρετεί την άμεση αναγνώριση, καθώς προφανώς και οι πελάτες δεν θυμούνται ονόματα, ούτε οι ιερόδουλες συστήνονται». «Εξάλλου», σημειώνει, «μπορεί να εκδίδονται σε πολλούς οίκους ανοχής ή στον δρόμο. Επιπλέον δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην περίπτωση του AIDS υπάρχει το λεγόμενο παράθυρο των 72 ωρών που, εφόσον κάποιος που υποψιάζεται ή φοβάται ότι έχει μολυνθεί, μπορεί να μπει σε ειδική αγωγή και να αποφύγει τη μόλυνση».
«Τι μετράει περισσότερο, επομένως, στη ζυγαριά στάθμισης των συμφερόντων και των δικαιωμάτων από την πλευρά της οργανωμένης Πολιτείας; Το δικαίωμα στην υπόληψη και την προστασία των προσωπικών δεδομένων ή το δικαίωμα στη διάσωση της ζωής έστω και ενός ανθρώπου που μπορεί να έχει μολυνθεί εν αγνοία του από τη νόσο. Ποια είναι η ευθύνη ενός ανήλικου που πηγαίνει για την πρώτη του “εμπειρία” με ένα από αυτά τα κορίτσια; Τι θα πούμε στην οικογένειά του; Ότι φταίει και πρέπει να πληρώσει για αυτό;» διερωτάται ο κ. Χρυσοχοΐδης.
«Τα κοινωνικά προβλήματα δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο και είναι λάθος να τα κατηγοριοποιούμε με αυτούς τους όρους» διαμηνύει ο υπουργός και καταλήγει λέγοντας πως: «είναι καιρός να καταλάβουμε όλοι μας ότι τα διαπιστευτήρια της προοδευτικότητας μετρούνται στην πραγματική ζωή και στα πραγματικά προβλήματα όχι στις θεωρητικές διακηρύξεις».
