Η στιγμή που περίμενες τόσο καιρό έφτασε: θα φέρεις το κουτάβι στο σπίτι σου. Και παρέα θα έχεις και μελέτες έχουν δείξει ότι ένα κατοικίδιο συμβάλλει στη μακροζωία. Το θέμα είναι ότι παρά τη γλυκύτητά τους, η ηλικία αυτή είναι μεγάλης σημασίας για την εκπαίδευσή τους και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, παρασύρεσαι και κάνεις λάθη από την υπερβολική σου αγάπη.
Του δίνεις πολύ ελευθερία
“Οι νέοι ιδιοκτήτες θέλουν το κουταβάκι τους να τρέχει, να είναι ελεύθερο και να διασκεδάζει. Αλλά όλη αυτή η ελευθερία σημαίνει ότι ένα κουτάβι αναμφίβολα θα τα κάνει στο πάτωμα, θα μασήσει κάποιο καλώδιο ή θα το κυνηγάς σε όλο το σπίτι για να του πάρεις το παπούτσι που μόλις άρπαξε από τη ντουλάπα σου. Αυτό είναι κακό και για εσένα, αλλά και για τον μικρό σου φίλο γιατί όπως και ένα μικρό παιδί έτσι και τα κουτάβια χρειάζονται πειθαρχία και επίβλεψη. Το κουτάβι θα πρέπει να έχει λουρί, όταν βρίσκεστε για βόλτα έξω (για να νιώθει τα όρια που υπάρχουν)καθώς και ένα μικρό κουδουνάκι προσαρμοσμένο στο κολάρο (για να μπορείς να το εντοπίσεις).”
Δεν σκέφτεσαι μακροπρόθεσμα
“Όταν ένα νέο κουτάβι έρχεται σπίτι, ό,τι και να κάνει είναι πολύ χαριτωμένο. Πηδάει πάνω σου; ΤΙ ΓΛΥΚΟ;! Γαβγίζει όταν ετοιμάζεις τραπέζι; ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟ! Θέλει να ανέβει στον καναπέ; ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ! Αλλά όσο το κουτάβι μεγαλώνει, πολλές από αυτές τις συνήθειες τείνουν να γίνονται λιγότερο διασκεδαστικές και χαριτωμένες για εσένα. Ένας νέος κηδεμόνας θα πρέπει να αποφασίσει ποιοι θα είναι οι κανόνες και να φροντίσει να τους εφαρμόσει σύντομα. Εάν το κουτάβι δεν θα επιτρέπεται να ανέβει στον καναπέ όταν μεγαλώσει, τότε δεν θα πρέπει να επιτρέπεται ούτε όταν είναι μικρό. Εάν δεν θα τρέφεται με το δικό σου φαγητό όταν μεγαλώσει, τότε δεν θα πρέπει να σου ζητάει και να παίρνει μπουκιές από το τραπέζι ούτε όταν είναι μικρό. Ορίζοντας τους κανόνες του σπιτιού νωρίς και ακολουθώντας τους, όλοι θα κυλούν πολύ ήρεμα”.
Το κοινωνικοποιείς πολύ γρήγορα
«Φοβάσαι μήπως το σκυλί σου γίνει επιθετικό ή φοβισμένο και σπεύδεις να το φέρεις σε επαφή με άλλα ζώα και ανθρώπους. Και ενώ αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό, το λάθος που κάνεις είναι να το βάζεις σε καταστάσεις οι οποίες το φοβίζουν. Τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, έχουν χαρακτήρα και προσωπικότητα. Άλλα είναι ντροπαλά, άλλα είναι νευρικά και με μια έξοδο στο πάρκο τη στιγμή που έχει κόσμο ή πολύ φασαρία, αισθάνονται πολύ δυσάρεστα και με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι αρνητικές εμπειρίες θα του δημιουργήσουν ανασφάλεια. Το κλειδί για την σωστή κοινωνικοποίηση δεν είναι ο αριθμός των εμπειριών που έχει ένα κουτάβι, αλλά ο αριθμός των θετικών εμπειριών.»
Ξεχνάς ότι τα λάθη που κάνει τα κάνει απλά επειδή είναι κουτάβι
«Το κουτάβι θα μασήσει τα παπούτσια σου. Θα καταστρέψει κάποια από τα πράγματα σου. Θα κάνει την ανάγκη του στο χαλί σου. Θα ρίξει τις γλάστρες με τα φυτά. Θα σε αγνοήσει. Θα αρνηθεί να μετακινηθεί όσο και αν το παρακαλάς να επιστρέψετε σπίτι. Όχι, το κουτάβι σου δεν έχει αρχηγικές τάσεις, δεν είναι κακό και δεν προσπαθεί να σε καπελώσει. Το κουτάβι σου είναι απλά ένα κουτάβι, κάνει λάθη και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί μεγαλώνοντας».
Δίνεις πιο πολύ σημασία στις σκανταλιές
«Τα κουτάβια επαναλαμβάνουν όποια συμπεριφορά τους εξασφαλίζει ανταπόδοση. Φαίνεται απλό, αλλά οι περισσότεροι ιδιοκτήτες κατοικίδιων κάνουν το λάθος και ξεχνούν να ανταμείψουν το κουτάβι τους όταν είναι καλό και στην πραγματικότητα του δίνουν τόνους προσοχής όταν είναι άτακτο. Τι μαθαίνει έτσι το κουτάβι; Όταν κάνει κάτι καλό αγνοείται, αλλά όταν κάνει κάτι κακό τραβάει την προσοχή. Και θα επιλέξει να έχει την προσοχή σου από το να αγνοείται.»
