Το 2015, τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης ως «έκκληση για δράση» στο πλαίσιο μιας «παγκόσμιας εταιρικής σχέσης». Μέχρι το 2023 φαίνεται ότι η πρόοδος απέχει πολύ από το να είναι ικανοποιητική όσον αφορά την επίτευξη αυτών των στόχων. Οι οπισθοδρομήσεις λόγω φυσικών καταστροφών, το αυξανόμενο κόστος, οι ένοπλες συγκρούσεις και η πανδημία COVID-19, ανέτρεψαν ακόμη και την πρόοδο που έχει ήδη σημειωθεί σε ορισμένους από τους στόχους.
Έκθεση του ΟΗΕ για το 2023 καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι πτυχές της βιωσιμότητας (περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές) πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο σύνολό τους για να επιφέρουν ουσιαστική ανάκαμψη. Η επιστήμη είναι το όχημα για αυτήν την αλλαγή. Αλλά πρέπει να είναι «πολυτομεακή, δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτά κοινόχρηστη, ευρέως αξιόπιστη και «κοινωνικά ισχυρή» -σχετική με την κοινωνία. Η έκθεση δείχνει επίσης ότι η πρόοδος σε άλλους τομείς ανάπτυξης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το έδαφος -και τη ζωή που εξαρτάται από αυτήν. Επιπλέον, τα χερσαία οικοσυστήματα διατρέχουν περαιτέρω κίνδυνο λόγω της κλιματικής αλλαγής, των κατολισθήσεων, των σεισμών και των περιβαλλοντικών ρύπων.
Για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής τόσο για τις σημερινές όσο και για τις μελλοντικές γενιές πρέπει να προστατεύσουμε, να αποκαταστήσουμε και να προωθήσουμε το βιώσιμo έδαφος. Για να διαχειριστούμε το περιβάλλον μας, πρέπει να κατανοήσουμε τις σχέσεις μεταξύ της ατμόσφαιρας, του εδάφους και των ρύπων σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα -και επίσης διαχρονικά.
Η επιφάνεια του εδάφους -εξαιρουμένων πολλών κατασκευασμένων επιφανειών όπως το σκυρόδεμα- είναι σαν μια μεμβράνη που επιτρέπει τη μετανάστευση και τη συγκράτηση του αέρα, του νερού, των ρύπων και της θερμότητας. Κάθε είδος ανθρώπινης αναπτυξιακής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της εξόρυξης εμπορευμάτων, της κατασκευής δρόμων και αστικών εγκαταστάσεων, των γεωργικών πρακτικών, ακόμη και της συγκράτησης των αστικών απορριμμάτων, επηρεάζεται από την πορώδη φύση των εδαφών.
Γνωρίζουμε ότι η απομάκρυνση των υπόγειων υδάτων έχει ως αποτέλεσμα την καθίζηση του εδάφους. Από την άλλη πλευρά, η βροχόπτωση προκαλεί κατολισθήσεις καθώς η υπερβολική πίεση του νερού καταστρέφει τη δομή του εδάφους. Επιπλέον, ο εποχιακός καιρός προκαλεί τόσο υγρούς όσο και ξηρούς κύκλους και κύκλους που προκαλούν επαναλαμβανόμενες μετατοπίσεις του εδάφους.
Είναι σημαντικό οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να εξετάσουν τη γεωλογία, το κλίμα και το περιβάλλον για να βοηθήσουν στην πρόβλεψη της συμπεριφοράς του εδάφους σε μια δεδομένη τοποθεσία. Η επιτυχία μεγάλων και μακροχρόνιων έργων είναι άμεσα το αποτέλεσμα της προθυμίας των σχεδιαστών, των επιστημόνων και των υπευθύνων χάραξης πολιτικής να εργαστούν σε διάφορους κλάδους, να ενσωματώσουν τις περιφερειακές εμπειρίες, να μοιραστούν ευρέως πληροφορίες για συνεχή βελτίωση.
Το λογικό επόμενο βήμα είναι η ανάπτυξη ενός επιστημονικού πλαισίου που θα μπορεί να αντιμετωπίσει πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις ατμόσφαιρας-εδάφους-μολυσματικού υλικού. Ένα τέτοιο πλαίσιο μπορεί να εφαρμοστεί σχεδόν σε οποιαδήποτε κατάσταση που περιλαμβάνει διάφορους τύπους ρευστών και στερεών σωματιδίων. Οι λύσεις μπορούν να επιτρέψουν την οικονομική ανάπτυξη και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν περιβαλλοντικά ζητήματα.
