Οι πυρκαγιές καταστρέφουν πλέον σε όλο τον κόσμο διπλάσια επιφάνεια δασών σε σχέση με τις αρχές του αιώνα, «πιθανόν» λόγω της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη.
Σε σχέση με το 2001 οι δασικές πυρκαγιές καταστρέφουν πλέον ετησίως 30 εκατομμύρια στρέμματα περισσότερα, επιφάνεια ίση με αυτή του Βελγίου, όπως αναφέρουν τα δορυφορικά στοιχεία που συγκέντρωσαν το Global Forest Watch (GFW), το World Resources Institute (WRI) και το πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.
Το 70% της επιφάνειας που καταστράφηκε από τις πυρκαγιές τα τελευταία 20 χρόνια αφορά τα βόρεια δάση, που καλύπτουν μεγάλο μέρος της Ρωσίας, του Καναδά και της Αλάσκας, και αποτελούν τις μεγαλύτερες αποθήκες διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως.
Στη Ρωσία από το 2001 έχουν καεί 530 εκατομμύρια στρέμματα, μια περιοχή ίση με την επιφάνεια της Γαλλίας.
Στις πυρκαγιές αυτές, σύμφωνα με την έκθεση, οφείλεται το ένα τέταρτο των συνολικών απωλειών δασών από την αρχή του αιώνα, με το υπόλοιπο ποσοστό να οφείλεται στην αποψίλωση και άλλα φυσικά φαινόμενα, όπως οι καταιγίδες και οι πλημμύρες.
Οι απώλειες δασών λόγω των πυρκαγιών αυξάνεται ετησίως κατά περίπου 4%, δηλαδή κατά 2.300.000 στρέμματα. Και το 50% της αύξησης αυτής οφείλεται στις μεγάλες πυρκαγιές που ξεσπούν στα βόρεια δάση, οι οποίες «είναι πιθανόν αποτέλεσμα της ανόδου της θερμοκρασίας στις βόρειες περιοχές», επισημαίνουν οι ερευνητές.
Σύμφωνα με τους ίδιους, η κλιματική αλλαγή «πιθανόν» συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση των πυρκαγιών, καθώς τα κύματα ακραίας ζέστης είναι πέντε φορές πιο συχνά σε σχέση με πριν 150 χρόνια.
Εξάλλου οι δασικές πυρκαγιές προκαλούν τη μαζική έκκληση αερίων του θερμοκηπίου, γεγονός που επιδεινώνει περαιτέρω την κλιματική αλλαγή.
«Στις βόρειες περιοχές το διοξείδιο του άνθρακα βρίσκεται συγκεντρωμένο στο έδαφος επί εκατοντάδες χρόνια, προστατευμένο από ένα στρώμα υγρασίας», εξήγησε ο Τζέιμς ΜακΚάρθι αναλυτής του GFW. «Οι πυρκαγιές αυτές, πιο συχνές και πιο σοβαρές, καίνε αυτό το στρώμα και απελευθερώνουν του διοξείδιο του άνθρακα».
Οι ερευνητές ζητούν από τις κυβερνήσεις να βελτιώσουν την ανθεκτικότητα των δασών τερματίζοντας την αποψίλωσή τους και περιορίζοντας κάποιες πρακτικές διαχείρισης, κυρίως την ελεγχόμενη καύση που είναι πολύ επικίνδυνη στη διάρκεια περιόδων ξηρασίας.
«Τα δάση είναι ένα από τα καλύτερα μέσα άμυνας στην κλιματική αλλαγή που διαθέτουμε», κατέληξε ο ΜακΚάρθι.
