Η Διεθνής Ημέρα της Γης που ξεκίνησε να εορτάζεται στην Αμερική, πριν από 40 χρόνια, αποτελεί μια συλλογική έκφραση της επιθυμίας του κόσμου για τη δημιουργία μιας πιο βιώσιμης και ανθρώπινης κοινωνίας.

Εμπνευστής της ιδέας ήταν ο Αμερικανός γερουσιαστής Γκάιλορντ Νέλσον, ο οποίος αποσκοπούσε με τον τρόπο αυτό στην προώθηση των περιβαλλοντικών ζητημάτων. Σε ανάμνηση εκείνης της πρώτης ουσιαστικά κινητοποίησης, η 22α Απριλίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα της Γης.

Πάνω από ένα δισεκατομμύριο πολίτες θα λάβουν μέρος στις εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί με ένα ζητούμενο: λιγότερα λόγια, περισσότερα έργα. Ο πλανήτης σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με τεράστια προβλήματα, όπως λιμοί, κατάρρευση οικοσυστημάτων, μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και λειψυδρία.

Η υπερθέρμανση, η ξηρασία, η ρύπανση των υδάτων και των εδαφών, η κλιματική αποσταθεροποίηση, είναι η καινούργια πραγματικότητα που βιώνει η Γη.

Σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ το 42% των αυτοχθόνων θηλαστικών, 43% των πτηνών, 45% των πεταλούδων, 30% των αμφιβίων, 45% των ερπετών και 52% των ψαριών του γλυκού νερού κινδυνεύουν να εκλείψουν στην Ευρώπη.

Αντίστοιχη είναι και η υποβάθμιση του θαλάσσιου πλούτου λόγω της υπεραλίευσης και της μόλυνσης. Το 65% των εμπορικών ιχθυαποθεμάτων κινδυνεύουν με εξαφάνιση λόγω της εντατικής αλιεία. Υπολογίζεται ότι στη Μεσόγειο μόνο, έχουν διαρρεύσει τα τελευταία 15 χρόνια 55.000 τόνοι πετρελαίου ρυπαίνοντας χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής.

τελευταίους δύο αιώνες, από τις ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν προστεθεί στην ατμόσφαιρα 2,3 τρισεκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα, εντείνοντας τις κλιματικές αλλαγές.

Δήλωση Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ

Χωρίς την περιβαλλοντική αειφορία, δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες για την επίτευξη των στόχων της μείωσης της φτώχειας και της πείνας, τη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των ανθρώπων, επισημαίνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι-Μουν, σε μήνυμά του, για τη Διεθνή Ημέρα της Μητέρας Γης, καλώντας όλες τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες του κόσμου “να δείξουν στη Μητέρα Γη μας το σεβασμό και τη φροντίδα που της αξίζει”.

«Η Μητέρα Γη – το μοναδικό μας σπίτι – βρίσκεται υπό πίεση. Οι αυξανόμενες και παράλογες απαιτήσεις μας από τη Γη έχουν ως συνέπεια αυτή να εμφανίζει σημάδια κόπωσης. Σε όλη την ιστορία του ανθρώπινου γένους εξαρτόμαστε από τη γενναιοδωρία της φύσης για τη συντήρηση, την ευημερία και την ανάπτυξή μας. Πολύ συχνά αντλούμε από το κεφάλαιο της φύσης χωρίς να επιστρέφουμε τίποτα. Τώρα, αρχίζουμε να βιώνουμε τις συνέπειες της αποτυχίας μας να διασφαλίσουμε την επένδυσή μας», αναφέρει στο μήνυμά του ο ΓΓ του ΟΗΕ.

Δηλώσεις Κρίτων Αρσένη για την Παγκόσμια Ημέρα Γης

«Το τελευταίο διάστημα φαίνεται να έχουμε εξαπολύσει έναν πόλεμο εναντίον της Γης» τονίζει ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Κρίτων Αρσένης, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Γης.
«Μολύνουμε τα νερά και το έδαφος, εξαντλούμε τα ψάρια και τα θαλασσινά, γεμίζουμε την ατμόσφαιρά μας με επικίνδυνα αέρια, καταστρέφουμε είδη ζωής κάθε χρόνο. 2 εκατομμύρια τόνους αστικών λυμάτων ρίχνουμε σε ρέματα, ποτάμια, λίμνες και θάλασσες της Γης κάθε μέρα.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες, το 70% των βιομηχανικών λυμάτων απελευθερώνεται ανεπεξέργαστα στο περιβάλλον μολύνοντας πόσιμο ή αρδεύσιμο νερό. Πάνω από 10.000 είδη ζωής εξαφανίζονται κάθε χρόνο. Το 88% των ευρωπαϊκών αλιευτικών αποθεμάτων αλιεύεται πέρα από το μέγιστο βιώσιμο επίπεδο.

Το 30% των αλιευτικών αποθεμάτων βρίσκεται εκτός ασφαλών βιολογικών ορίων, που σημαίνει ότι πιθανά δεν θα καταφέρουν να αποκατασταθούν. Από το 1960 έως σήμερα το 1/3 της παγκόσμιας αγροτικής γης καταστράφηκε λόγω διάβρωσης και υποβάθμισης. Χάνουμε τουλάχιστον 100 εκατομμύρια στρέμματα αγροτικής γης κάθε χρόνο. Λόγω της καταστροφής των τροπικών δασών για την καλλιέργεια μεταλλαγμένης σόγιας και καλαμποκιού αλλά και για την εκτροφή βοοειδών, χάνουμε 55 εκατομμύρια τόνους επιφανειακού εδάφους στη Βραζιλία ετησίως.

Σε 7 μόλις χρόνια χάθηκε περισσότερο από “μια Ελλάδα δέντρα” στον Αμαζόνιο -150 εκατομμύρια στρέμματα. Αν συνεχίσουμε έτσι, το 55% του Αμαζονίου θα έχει χαθεί έως το 2030. Στην Αφρική χάνουμε ετησίως μία Ελβετία δάσος – 40 εκατομμύρια στρέμματα- και λίγο παραπάνω στην Λατινική Αμερική. Στην Ινδονησία κάτι λιγότερο από την έκταση της Σλοβενίας– 18 εκατομμύρια στρέμματα.

Με την Κλιματική Αλλαγή κάνουμε τη Γη αφιλόξενη. Τα παγόβουνα στους πόλους και οι παγετώνες στις κορυφές του πλανήτη λιώνουν γρηγορότερα από ότι προέβλεπαν οι επιστήμονες. Όταν λιώσουν οι πάγοι των Ιμαλαΐων, θα απειληθεί η πρόσβαση σε νερό του 22% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Αντίστοιχες επιπτώσεις αναμένονται από το ταχύτατο λιώσιμο των πάγων στο Κιλιμάντζαρο, στις Άνδεις και άλλες τροπικές οροσειρές. 20 εκατομμύρια είναι ήδη οι περιβαλλοντικοί πρόσφυγες. Έως το 2050 αναμένεται να φτάσουν τουλάχιστον τα 500 εκατ. οι άνθρωποι που θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή.

Αλλά δεν υπάρχουν μόνο άσχημα νέα. Σε κάθε γωνιά της Γης, άνθρωποι μαζεύονται σε ομάδες και αλλάζουν τις νοοτροπίες, τις πρακτικές και τον τρόπο ζωής τους. Πολλές φορές στην παγκόσμια αλλαγή αυτή συμβάλλουν και χώρες. Τέσσερις φορές την έκταση της Ελλάδας έχει δεντροφυτέψει η Κίνα, με εντυπωσιακές επιπτώσεις. Αντίστοιχα προγράμματα δάσωσης στην Ρουάντα, είχαν σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί τόσο η ροή των ποταμών προς την πρωτεύουσα της χώρας, Κιγκάλι, ώστε να μπορεί να ηλεκτροδοτείται πλέον αποκλειστικά από το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Αντίστοιχα παραδείγματα μπορούμε να βρούμε σε κάθε τομέα της καθημερινότητας σε κάθε μέρος της Γης.

Όπως λέει ο περιβαλλοντολόγος και ερευνητής Πολ Χόκεν, αν κοιτάξει κανείς τα δεδομένα θα πρέπει να είναι χαζός για να είναι αισιόδοξος. Αν κοιτάξει όμως τα εκατομμύρια κινήματα πολιτών σε όλο τον κόσμο που παλεύουν για να σταματήσει η καταστροφή του πλανήτη, θα πρέπει να μην έχει καρδιά για να είναι απαισιόδοξος».