Παρατείνεται το «θρίλερ» με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου για την παράκτια και παρόχθια ζώνη που είχε ανακοινωθεί τον Απρίλιο και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, καθώς στο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών που κατατέθηκε χθες στη Βουλή περιλαμβάνεται μόνο το μέρος που αφορά στη χάραξη της οριογραμμής του αιγιαλού. Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το WWF Ελλας, «οι υπόλοιπες εξαιρετικά ανησυχητικές διατάξεις είναι άγνωστο σε ποιο νομοσχέδιο, πότε και αν τελικά θα κατατεθούν στη Βουλή.
Ταυτόχρονα, παρατείνεται το άλλο θρίλερ που αφορά στο σχέδιο νόμου για την οικοδόμηση των δασών, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή στις 17 Ιουλίου και βαίνει προς ψήφιση. Θα το υπερψηφίσουν άραγε οι βουλευτές του Β’ Τμήματος Διακοπής Εργασιών»;
Με το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε χθες στη Βουλή, προβλέπεται η χάραξη της οριογραμμής του αιγιαλού για όλη τη χώρα, η οποία με την ισχύουσα νομοθεσία πραγματοποιείται τοπικά, κατόπιν σχετικής αίτησης. «Αν και κατ’ αρχήν η ενιαία χάραξη είναι επιθυμητή, εντούτοις η συνέχιση του κατακερματισμού της παράκτιας ζώνης σε αιγιαλό, παλαιό αιγιαλό και παραλία αντιβαίνει στο γράμμα και το πνεύμα της σχετικής με την παράκτια ζώνη κοινοτικής και διεθνούς νομοθεσίας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου, που έχει κυρωθεί από την ΕΕ με την Απόφαση του Συμβουλίου της 4ης Δεκεμβρίου 2008, η παράκτια ζώνη αποτελεί ενιαία γεωμορφολογική περιοχή εκατέρωθεν της ακτογραμμής, η οποία ορίζεται με οικολογικά κριτήρια», τονίζει ο Γιώργος Χασιώτης, Νομικός Συντονιστής του WWF Ελλάς.
Η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς έχει από τις 5 Ιουνίου τοποθετηθεί υπέρ της ενιαίας χάραξης, οριοθέτησης και διαχείρισης της παράκτιας ζώνης ως αδιαίρετου χώρου, όπως υποδεικνύει η σχετική Απόφαση του Συμβουλίου της ΕΕ2.
«Η διαφαινόμενη υπαναχώρηση της Κυβέρνησης στο μέτωπο για τις ακτές που η ίδια άνοιξε τον Απρίλιο, αποτελεί σαφώς μια νίκη για τις χιλιάδες κόσμου που ενώθηκαν σε μια μαζική, ακομμάτιστη και ανεξάρτητη κινητοποίηση. Είναι ίσως ειρωνεία, όμως αυτό το σύμβολο πρόσκαιρης νίκης, δηλαδή το «πάγωμα» των χειρότερων από τις διατάξεις του σχεδίου νόμου του κ. Στουρνάρα, να έρχεται ταυτόχρονα με τη συζήτηση στη Βουλή μιας από τις πλέον επονείδιστες νομοθετικές πρωτοβουλίες για τον δασικό μας πλούτο», σημειώνει η Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής του WWF Ελλάς.
Εν μέσω των συζητήσεων στη Βουλή για το αντιδασικό σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, το WWF Ελλάς ζήτησε από κάθε περιβαλλοντικά ενεργό πολίτη να στείλει email στους βουλευτές, καλώντας τους να μην το ψηφίσουν, αλλά και να μην υποστηρίξουν οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία περιέχει διατάξεις από το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών για την παράκτια και παρόχθια ζώνη, το οποίο επισήμως ποτέ δεν αποσύρθηκε από την ατζέντα των συναρμόδιων υπουργείων οικονομικών και τουρισμού.
Ανησυχία και για το σχέδιο νόμου για την ιδιωτική πολεοδόμηση
Εξάλλου, το WWF απέστειλε επιστολή σε όλους τους βουλευτές σχετικά με το σχέδιο νόμου «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση – Οικοδομικοί Συνεταιρισμοί – Εγκαταλελειμμένοι οικισμοί και Βιώσιμη ανάπτυξη».
Αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Αξιότιμες κυρίες και αξιότιμοι κύριοι Βουλευτές,
Σε απάντηση προς τον Αναπλ. Υπουργό Περιβάλλοντος Νίκο Ταγαρά και τον Εισηγητή του σχεδίου νόμου Βουλευτή Μάξιμο Σενετάκη, σύμφωνα με τους οποίους το εν λόγω σχέδιο νόμου δεν εισάγει νέες χρήσεις στα δάση τις δασικές και τις αναδασωτέες εκτάσεις, αλλά απλά κωδικοποιεί ισχύουσες διατάξεις, επιτρέψτε μας να θέσουμε υπόψη σας τις ακόλουθες χρήσεις που θα μπορούν να χωροθετηθούν για πρώτη φορά, εάν το υπερψηφίσετε. Επιπροσθέτως, συνημμένα ως Παράρτημα, μπορείτε να διαβάσετε τα συνολικά σχόλια που υποβάλαμε επί του αυτού σ/ν, τα οποία σας αποστείλαμε ηλεκτρονικά στις 21 Ιουλίου 2014.
1. Εκχέρσωση δασικών εκτάσεων για αγροτική καλλιέργεια. Σύμφωνα με την ισχύουσα διάταξη
(46§1 ν. 998/1979), οι επεμβάσεις αυτές επιτρέπονται, με την προϋπόθεση ότι οι εκτάσεις αυτές «α) δεν ανήκουν εις τας υπό στοιχεία α, β` και δ` κατηγορίας της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του παρόντος και δεν εμπίπτουν εις τίνα των περιπτώσεων της παραγράφου 2 του αυτού άρθρου». Σύμφωνα με το υπό ψήφιση σ/ν (άρθρο 47, όπως τροποποιείται από το άρθρο 36), οι ίδιες ακριβώς επεμβάσεις επιτρέπονται εφόσον οι δασικές εκτάσεις «δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις β) της παρ. 1 και α) και ζ) της παρ. 2 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου». Η απλή αντιπαραβολή, την οποία η Βουλή μπορεί εύκολα να επιβεβαιώσει από την συνοδευτική έκθεση με τις τροποποιούμενες διατάξεις, επιβεβαιώνει ότι το σ/ν επιτρέπει, για πρώτη φορά, την εκχέρσωση δασικών εκτάσεων που εμπίπτουν στις περιπτώσεις α) και δ) της παραγράφου 4§1 και β) έως στ) της παραγράφου 4§2 ν. 998/1979. Με πιο απλά λόγια, πρόκειται για τις εξής δασικές εκτάσεις:
· «δασικές εκτάσεις που παρουσιάζουν ιδιαίτερο επιστημονικό, αισθητικό, οικολογικό και
γεωμορφολογικό ενδιαφέρον ή περιλαμβάνονται σε ειδικές ζώνες διατήρησης και ζώνες ειδικής
προστασίας (εθνικοί δρυμοί, αισθητικά δάση, υγροβιότοποι, διατηρητέα μνημεία της φύσης, δίκτυα
και περιοχές προστατευόμενα από τις διατάξεις του κοινοτικού δικαίου, αρχαιολογικοί χώροι, το
άμεσο περιβάλλον μνημείων και ιστορικοί τόποι)»
· «δασικαί εκτάσεις προσφερόμεναι δι` αναψυχήν του πληθυσμού ή αποτελούσαι παράγοντα
συνθηκών διαβιώσεως αυτού εν τη περιοχή ή της τουριστικής αναπτύξεως ταύτης (δάση και
δασικαί εκτάσεις αναψυχής)»
· «δασικαί εκτάσεις κείμεναι επί ζώνης πλάτους χιλίων (1.000) μέτρων από της θαλάσσης, δι` όλας
τας παρακτίους περιοχάς της Χώρας (παραλιακά δάση), πεντακοσίων μέτρων γύρωθεν της όχθης
των λιμνών (παραλίμνια δάση) και διακοσίων (200) μέτρων εκατέρωθεν της όχθης των ποταμών».
Επιμέλεια: Σωτήρης Σκουλούδης
