Η αύξηση του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μείωση των εκπομπών από 20% σε 30% μέχρι το 2020 θα κόστιζε πολύ λιγότερο από ό, τι υπολογίζονταν το 2008 και η προσπάθεια θα μπορούσε να επιμεριστεί δίκαια μεταξύ των κυβερνήσεων, σύμφωνα με ένα σχέδιο εγγράφου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ανάλυση θα μπορούσε να αναθερμάνει τη συζήτηση για το αν η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει τις φιλοδοξίες της για το κλίμα. Η οικονομική ύφεση έχει κάνει τις περικοπές εκπομπών ευκολότερο να επιτευχθούν αλλά έχει, επίσης, μειώσει την δυνατότητα των κυβερνήσεων και των επιχειρήσεων να προβούν στις απαραίτητες επενδύσεις.
Η ΕΕ διαθέτει σήμερα ένα δεσμευτικό στόχο για μείωση των εκπομπών κατά 20% από τα επίπεδα του 1990 μέχρι το 2020. Η ιδέα της πίεσης μονομερώς του επιπέδου στο 30% έχει έντονα συζητηθεί, αλλά μια επίσημη πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απορρίφθηκε την προηγούμενη χρονιά.
Η οικονομική κρίση έχει σχεδόν εγγυηθεί ότι το μπλοκ θα καταφέρει τον στόχο του 20%, σύμφωνα με Έγγραφο Εργασίας της Ευρωπαϊκή Επιτροπής και εξασφάλισε ότι «το σενάριο μείωσης κατά 30% έχει γίνει, επίσης, σημαντικά λιγότερο δαπανηρό.»
Όμως, το Έγγραφο Εργασίας αναφέρει ότι το πρόσθετο κόστος για το 30%, το οποίο είχε προηγουμένως εκτιμηθεί από την Επιτροπή σε 33 δισεκατομμύρια ευρώ, θα «χτυπήσει» τα φτωχότερα ευρωπαϊκά κράτη στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη αναλογικά περισσότερο από ό, τι εκείνα στην πλουσιότερη Δύση.
Eπιμέλεια:Xρήστος Μαζάνης
