Αυτός ο άνθρωπος είναι μια κάποια διασκέδαση (μέσα στα γενικά μας χάλια).
«Το να είμαστε λοιπόν υπέρ ή εναντίον της παγκοσμιοποίησης, που προχωρεί μόνο σε συνθήκες ελευθερίας(!), είναι το ίδιο σαν να είμαστε εναντίον ή υπέρ φυσικών φαινομένων όπως η βροχή ή ο άνεμος».
Ν. Μάργαρης
ΤΟ ΒΗΜΑ
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15408&m=B19&aa=1
Σαν έμαθε τη λέξη «καλησπέρα»
Ο παπαγάλος είπε ξαφνικά
«Είμαι σοφός, μιλώ Ελληνικά.
Τι κάθομαι εδώ πέρα;»
Σουρής.
Με τον καθηγητή κ. Ν. Μάργαρη έχω πολλές φορές διαφωνήσει. Από το 1986 στο Χόρτο του Πηλίου, όπου προσπαθούσε να μας πείσει ότι μπορούμε να τρώμε άφοβα τα προϊόντα του… Τσερνομπίλ και ότι ένα διαλυτήριο πλοίων στον Παγασητικό είναι … οικολογικό (!) γιατί ανακυκλώνει – λέει αυτός – τα μέταλλα, ως τα σήμερα που μας διδάσκει τα καλά της πυρηνικής ενέργειας. Και πάντα διασκεδάζω με τον ιδιοφυή τρόπο που έχει να παρουσιάζει το μαύρο άσπρο και να θεωρεί ότι «τσιμπάμε» άπαντες ως κρετίνοι στις λεκτικές ταχυδακτυλουργίες του.
Το 1986 διασκέδασα αρκετά απολαμβάνοντας τις αντιδράσεις του, όταν του πρότεινα (μπροστά στα περίπου 400 άτομα του ακροατηρίου), να κάνει πράξη τις θεωρίες του, τρώγοντας «άφοβα» κάποια δείγματα τροφίμων που μόλις είχαν μετρηθεί στα εργαστήρια του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ (Δεν θα σας πω τι ποσοστά ραδιενέργειας είχαν, για να μην πάω φυλακή. Οι μετρήσεις ραδιενέργειας του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ ήταν το 1986 και ακόμα είναι, απόρρητες). Βλέπετε, ο κ. καθηγητής είχε «εξηγήσει» την ανησυχία του κοσμάκη μπροστά στην πυρηνική καταστροφή, με την σπανίας ωραιότητος θεωρία ότι οι Έλληνες είναι οι μισοί σαδιστές και οι άλλοι μισοί μαζοχιστές (ε, μου ξυπνήσανε κι εμένα τα σαδιστικά μου και του την είπα!)
Αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι με το άρθρο του στο ΒΗΜΑ την Κυριακή 13 Ιουλίου ο κ. καθηγητής ξεπέρασε τον εαυτό του.
Με πρωτοφανείς συλλογισμούς πάνω στη θεωρία και πράξη της παγκοσμιοποίησης, ανακάλυψε σατανικά ιδιοφυή λύση στο πρόβλημα της εισαγωγής από χώρες του εξωτερικού και των πιο βασικών ειδών διατροφής.
Μας πουλάνε μήλα οι Χιλιανοί στις Μηλιές Πηλίου το Μάιο; Να τους πουλήσουμε κι εμείς μήλα το Νοέμβρη γιατί τότε δεν θά’ χουνε!
Μια πολύ ενδιαφέρουσα λύση για τα προβλήματα της δύστυχης χώρας μας. Θα ήθελα πολύ να ακούσω πχ μια ανάλογη λύση για την εισαγωγή φιστικιών Αιγίνης από το …Μαρόκο! (Είναι ιδιαίτερα αγαπητά στις μαϊμούδες). Με λίγη προσπάθεια, κάτι θα βρει ο κ. καθηγητής.
Αφού λοιπόν περνάει ένα χεράκι τους αγροτοπατέρες (του Πηλίου παρακαλώ!), παραλαμβάνει στη συνέχεια τον έρωτα της ζωής του, τους «ακτιβιστές»!
Ακούστε και θαυμάστε:
Όσο – λέει – αναπτύσσονται ραγδαία η τεχνολογία και οι επικοινωνίες, τόσο το περιβάλλον ευνοείται. (Ακόμα ένας λόγος να χρωστώ ευγνωμοσύνη στον κ. καθηγητή. Αν δεν ήταν αυτός να μου ανοίξει τα μάτια, πώς θα διαπίστωνα – σας ρωτάω! – την …εύνοια προς το περιβάλλον; Εσείς θα την διαπιστώνατε;)
Και συνεχίζει λέγοντας ότι «…αν αντιμετωπίζονται προβλήματα όπως η κλιματική αλλαγή, δεν οφείλεται ούτε στην τεχνολογία ούτε στη ραγδαία βελτίωση των επικοινωνιών αλλά στα λάθη που έγιναν μέχρι τώρα λόγω (!) αγνοίας…»
Μάταια θα ψάξετε στα λεγόμενα του κ. καθηγητή να «ανακαλύψετε» ποιοι ακριβώς είχανε – ποια άραγε; – …άγνοια!
Και αφού ξεμπερδεύει με τις κλιματικές αλλαγές, προχωρεί ακάθεκτος να «καθαρίσει με τη μία» και με όλα τα υπόλοιπα. Τη φτώχεια, που τη χαρακτηρίζει – κρατηθείτε! – «…επίσης πρόβλημα του κοινωνικού περιβάλλοντος…» (καταλάβατε τίποτα;), την καλή και οικολογικά προηγμένη Καλιφόρνια (μας προέκυψε και θαυμαστής του – πάντα εκλεγμένου δημοκρατικά! – Σβαρτσενέγκερ ο κ. καθηγητής), των αναξιοπαθούντων Αμερικάνων, που τους πολιορκούν την πρεσβεία οι ακτιβιστές τρομοκράτες, των εξίσου καλών Ελβετών, Σουηδών και Γάλλων, των ακόμα πιο καλών πυρηνικών εργοστασίων και…ων ουκ εστί τέλος…
Αν δεχτούμε – και καταπιούμε αμάσητα – τα επιχειρήματα του κ. Μάργαρη, θα πρέπει να συμφωνήσουμε στα παρακάτω:
Για την υπερθέρμανση του πλανήτη, το λιώσιμο των πάγων, τις πλημμύρες στον Μισσισιπή, τις δασικές μεγαπυρκαγιές, την τρύπα του όζοντος, το νέφος αιθαλομίχλης, την συνεχή εξαφάνιση οργανισμών όπως τα κοράλλια και άλλων, τη φτώχεια, την πείνα και τους καρκίνους που μας θερίζουν, δεν φταίνε οι εκπομπές ρύπων από τα αυτοκίνητα και τις βιομηχανίες, η χρήση ορυκτών καυσίμων με ηλίθια σπάταλο τρόπο και η πεισματική αντίδραση στη χρήση ηλιακής και αιολικής ενέργειας, ούτε τα διάφορα κονσερβαρισμένα Ε-φαρμάκια που τρώμε ένεκα της επιστημονικής προόδου, αλλά «λάθη άγνοιας» και βεβαίως οι βδελυροί ακτιβιστές (μια και μας τελείωσαν πλέον οι … κατσαπλιάδες μπολσεβίκοι).
Για τη δολοφονία του φοιτητή στη Γένοβα, για τους ξυλοδαρμούς, την ίδια νύχτα, των διαδηλωτών – στον …ύπνο τους! – από την Ιταλική καραμπινιερία, για το Σιάτλ, για την ανατίναξη, επίσης στον ύπνο του, του άτυχου φωτογράφου της «Greenpeace» Fernando μέσα στο «Rainbow Warrior» από τους μυστικούς πράκτορες της «δημοκρατικά εκλεγμένης» Γαλλικής κυβέρνησης, για την «ηρωική καταναυμάχηση», από την Ιταλική κορβέτα «Σύβιλλα», του σαπιοκάραβου που μετέφερε τους δύσμοιρους Αλβανούς (άλλη εκδήλωση δημοκρατίας κι αυτή), για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, τους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, τη σφαγή ενός εκατομμυρίου «ιθαγενών» στη Ρουάντα (κάτω από το αδιάφορο βλέμμα των «πολιτισμένων»), δεν φταίει βέβαια _ προς θεού! – η αλόγιστη, άπληστη, αρπακτική και ανάλγητη «ανάπτυξη», με έσχατη έκφραση αυτό που λέμε σήμερα παγκοσμιοποίηση, που ανοίγει την ψαλίδα ανάμεσα και πλούσιες και φτωχές χώρες, δεν φταίνε οι μεγάλες δυνάμεις που σπέρνουν την αποσταθεροποίηση και τον πόλεμο.
Φταίνε οι κακοί ακτιβιστές, που πάνε τα καθάρματα και διαδηλώνουν ενοχλητικά μέσα στο ρουθούνι των ενδόξων και δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών του πλανήτη – που να μην έσωνε να αποκτήσει τέτοιους ηγέτες – και όχι μόνο αυτό. Πάνε και τρακάρουνε με ζαρντινιέρες – οι αλήτες!
Και το χειρότερο: Δεν μας αφήνουν να αποκτήσουμε πυρηνικά εργοστάσια και να προοδεύσουμε επιτέλους κι εμείς, όπως οι Γερμανοί των χωριών της Κάτω Σαξονίας, που τους στάζουν τα πυρηνικά ζουμιά από τους «απόλυτα ασφαλείς» χώρους αποθήκευσης επικίνδυνων αποβλήτων (έμπαινε Γιούτσο!)
(Διαβάστε σχετικά στο άρθρο: Πυρηνικός τρόμος
http://www.zougla.gr/news.php?id=4535)
Εννοούν να τα αποκρούουν με «φανατισμό σαν τους καλόγερους του Μεσαίωνα».
(Μεταξύ μας κ. καθηγητή μου, αυτήν την ατάκα με τους «φανατικούς καλόγερους», τι θέλεις τώρα και την αναμασάς; Τη δοκίμασες και το 86 στο Πήλιο και δε σου βγήκε σε καλό!)
Καλέ μου κύριε καθηγητά!
Τι τό’ θελες αυτό με την Καλιφορνία; Τόσων χρονών που είσαι δεν έχεις ακούσει για το νέφος του Λος Άντζελες; Ή μήπως φταίνε πάλι οι ακτιβιστές;
Αμ εκείνο το άλλο με τον «περιοδεύοντα θίασο;» Ο μόνος περιοδεύων θίασος, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το ασκέρι των «ειδικών» που εννοούν φανατικά, σαν καλόγεροι του μεσαίωνα, να μας πείσουν για τα ευεργετικά αποτελέσματα της ραδιενέργειας. Και πέστε παρακαλώ στον φίλο σας κ. Α. Γιούτσο (επίσης καθηγητή), ότι και ο πιο αστείος θίασος οφείλει να ανανεώνει κάπου – κάπου το ρεπερτόριό του.
Αλλιώς γίνεται βαρετός μέχρι ναυτίας.
Με τις υγείες μας…
Γιάννης Μπακόπουλος
Επιστημονικός συνεργάτης
Διεύθυνση Τεχνολογικών Εφαρμογών
ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»
http://cag.dat.demokritos.gr/
