Ηλεκτρική ενέργεια στο δίκτυο της ΔΕΗ και ζεστό νερό σε θερμοκήπια ή ιχθυοκαλλιέργειες διοχετεύει μονάδα βιομάζας που αξιοποιεί τα υπολείμματα από τα εκκοκκιστήρια βάμβακος.
Η βιομάζα που χρησιμοποιείται είναι ασθενικές ίνες, κάψες από τον καρπό του βαμβακιού και φύλλα. Πρόκειται για πρώτες ύλες που κάποτε θεωρούνταν πρόβλημα και πιθανή εστία πυρκαγιάς, αλλά πλέον τροφοδοτούν μια μονάδα βιομάζας που λειτουργεί λίγο έξω από την Αλεξάνδρεια Ημαθίας.
Oι κατασκευαστές τέτοιων μονάδων επισημαίνουν ότι οι ποσότητες βιομάζας που παράγονται στην Ελλάδα θα μπορούσαν να καλύψουν το 20% των συνολικών εθνικών ενεργειακών αναγκών καταργώντας την ανάγκη για εισαγωγή τεσσάρων εκατομμυρίων τόνων πετρελαίου!
Πώς λειτουργεί η μονάδα
«Η πρώτη ύλη, δηλαδή τα υπολείμματα των εκκοκκιστηρίων, τροφοδοτούν μια ελεγχόμενη καύση υπό συγκεκριμένες προδιαγραφές. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τη βιομάζα γίνεται με την τεχνολογία του Οργανικού Κύκλου του Rankine, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο εκπρόσωπος της εταιρείας που κατασκεύασε τη μονάδα, Νικόλαος Φιλιππόπουλος, με αφορμή σχετική επικείμενη παρουσίαση στο διεθνές συνέδριο «Καινοτόμες μέθοδοι για την ολοκληρωμένη διαχείριση των αγροτικών παραπροϊόντων» που θα γίνει από τις 16 ως τις 17 Νοεμβρίου στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ), στη Θεσσαλονίκη.
Περιγράφοντας τη διαδικασία, εξηγεί ότι «από την καύση της πρώτης ύλης παράγονται θερμική ενέργεια, λάσπη και καυσαέρια. Από το 25% της θερμικής ενέργειας παράγεται ηλεκτρική ενέργεια μέσω μιας διαδικασίας εξάτμισης του ατμού στο στρόβιλο με τον κύκλο του Rankine. Το υπόλοιπο 75% της θερμικής ενέργειας μπορεί να τροφοδοτεί υποδομές όπως θερμοκήπια, ιχθυοκαλλιέργειες, ή ακόμη και μονάδες αφαλάτωσης νερού σε νησιά. Σε ό,τι αφορά στη λάσπη, αυτή χρησιμοποιείται ως εδαφοβελτιωτικό σε αγροτικές καλλιέργειες, ενώ τα καυσαέρια συγκρατώνται σε ειδικά φίλτρα και οι εκπομπές στην ατμόσφαιρα είναι κατά πολύ χαμηλότερες από τα θεσμοθετημένα όρια».
Για αξιόλογο τεχνολογικά έργο κάνει λόγο, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσικών Πόρων και Εναλλακτικών Μορφών ενέργειας (ΕΦΕΜ) του Ινστιτούτου Χημικών Διεργασιών και Ενεργειακών Πόρων (ΙΔΕΠ) του ΕΚΕΤΑ, Αναστάσιος Καράμπελας. «Μέσω της συγκεκριμένης εφαρμογής, τα παραπροϊόντα αυτού του είδους αξιοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο ενώ δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για το περιβάλλον» αναφέρει χαρακτηριστικά. Σημειώνει, εξάλλου, ότι η πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται είναι ένα «καθαρό υλικό» που αφενός δεν προσβάλλει το περιβάλλον, αφετέρου είναι δύσχρηστο και αντί να απορρίπτεται, αξιοποιείται για παραγωγή ενέργειας. Και αν ένα τέτοιο εγχείρημα θεωρείται πολύς κόπος για μικρό κέρδος, ο κ. Φιλιππόπουλος διαψεύδει αυτόν τον ισχυρισμό. Εξηγεί ότι για τους ιδιοκτήτες των εκκοκκιστηρίων το κόστος κατασκευής της μονάδας θα αποσβεστεί εντός τετραετίας, καθώς η πρώτη ύλη από την οποία παράγεται ενέργεια έχει μηδενικό κόστος. Για λόγους κόστους, άλλωστε, και άλλοι επιχειρηματίες έχουν στραφεί στη δημιουργία μονάδων που λειτουργούν με βιομάζα.
«Πυρηνική» ενέργεια από ροδάκινα και άλλες πηγές βιομάζας
Στο Ζερβοχώρι Ημαθίας λειτουργεί εργοστάσιο κονσερβοποιίας και παραγωγής χυμών από ροδάκινο. Εκεί τα κουκούτσια του δημοφιλούς φρούτου παράγουν ατμό με τον οποίο λειτουργεί η κονσερβοποιία. «Όσο τα καύσιμα ακριβαίνουν τόσο γίνεται πιο δελεαστική η πρόταση να καίει κανείς βιομάζα αντί για πετρέλαιο. Ειδικά πέρσι που το πετρέλαιο ήταν πολύ ακριβό, η καύση της βιομάζας είχε όφελος της τάξης του 50 με 60%» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Ασπις ΑΕ, Γιάννης Μπουλμέτης.
Παράλληλα, ο κ. Φιλιππόπουλος γνωστοποιεί ότι τέτοιες μονάδες μπορούν με τις κατάλληλες ρυθμίσεις να δέχονται και άλλου είδους πρώτες ύλες, όπως άχυρα ρυζιού, εκριζώσεις καλαμποκιών, καλαμιές, στάρια, τσιπς ξύλου, δασικά υπολείμματα, ρίζες δέντρων και πολλά άλλα. Ο ίδιος κάνει, μάλιστα, και ακριβείς υπολογισμούς, προβλέποντας τα οφέλη από τη διαχείριση άχρηστων υλικών και τα κέρδη από την παραγόμενη ενέργεια: «Για τους ιδιοκτήτες των εκκοκκιστηρίων το όφελος είναι δεδομένο καθώς τα απορρίμματα από τη διαδικασία της εκκόκκισης είναι το 10% επί της αρχικής ποσότητας βαμβακιού. Από την άλλη πλευρά, στην Ημαθία υπάρχουν 400.000 στρέμματα δενδροκαλλιέργειες με ροδάκινα. Κάθε στρέμμα «παίρνει» 50 δέντρα τα οποία θα πρέπει κάθε 15 χρόνια να αντικαθιστώνται γιατί χαλάνε. Αυτό σημαίνει ότι είκοσι εκατομμύρια δέντρα θα πρέπει να εκριζωθούν σε βάθος 15ετίας και κάθε ένα από αυτά ζυγίζει 150 με 200 κιλά. Στη χειρότερη περίπτωση θα παραχθούν τρία εκατομμύρια τόνοι πρώτης ύλης σε 15 χρόνια, δηλαδή 200.000 τόνοι το χρόνο που μπορούν να αξιοποιηθούν. Για τη λειτουργία μιας μονάδας παραγωγής ρεύματος ενός Μεγαβάτ χρειάζονται 10.000 τόνοι πρώτης ύλης το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι από 200.000 τόνους πρώτης ύλης μπορεί να λειτουργήσει μια μονάδα παραγωγής ρεύματος 20 Μεγαβάτ ενώ μπορούν ακόμη από τη θερμική ενέργεια που προκύπτει από τη διαδικασία να εξυπηρετηθούν 600 στρέμματα θερμοκηπίων«.
Ο κ. Φιλιππόπουλος αναφέρεται και στην περίπτωση των υπολειμμάτων από την καλλιέργεια ρυζιού λέγοντας ότι χιλιάδες στρέμματα καλλιεργούνται στην Ελλάδα και από κάθε στρέμμα, 700 κιλά άχυρο ρυζιού μένουν στο χωράφι. Μιλά ακόμη και για τα υπολείμματα από την καλλιέργεια του σιταριού σημειώνοντας ότι αντί να καίγονται επί τόπου ανεξέλεγκτα, με τις γνωστές επιπτώσεις στο περιβάλλον, μπορούν να εκριζώνονται από ειδικό μηχάνημα που τα μετατρέπει άμεσα σε pellet και να καταλήγουν σε τέτοιες μονάδες παραγωγής ενέργειας.
«Για τη βιομάζα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα προϊόν που παράγεται σε μεγάλη ποσότητα στη χώρα μας και μπορεί να αντικαταστήσει το 20% των συνολικών εθνικών ενεργειακών αναγκών ήτοι τέσσερα εκατ. τόνους ισοδυνάμου πετρελαίου!» υπογραμμίζει με νόημα.
