Έντονη ήταν η αντίδραση της Greenpeace μετά το τέλος της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την συμφωνία που υπογράφηκε εκεί και για τα πολλά ανοικτά θέματα που, σύμφωνα με την οργάνωση, άφησαν χωρίς λύση οι εκπρόσωποι των ανεπτυγμένων κρατών.
Η Greenpeace καταδικάζει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την υπεροψία με την οποία οι ηγέτες των αναπτυγμένων κρατών αντιμετώπισαν τις διαπραγματεύσεις στην Κοπεγχάγη. Δίχως να είναι διατεθειμένες να κάνουν ούτε ένα βήμα παραχώρησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, ουσιαστικά επέλεξαν τη χειρότερη δυνατή λύση από το να δουλέψουν από κοινού για το συλλογικό καλό της ανθρωπότητας.
Φεύγοντας από την Κοπεγχάγη την Παρασκευή, οι ηγέτες των αναπτυγμένων κρατών δήλωσαν ότι επετεύχθη ‘συμφωνία’. Φευ… Το μόνο που άφησαν πίσω τους, ήταν χάος και σύγχυση. Οι αντιπροσωπείες των χωρών που έμειναν πίσω για να επεξεργαστούν όλο το βράδυ το αποτέλεσμα της Διάσκεψης, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς είναι αυτή η ‘Συμφωνία της Κοπεγχάγης’. Δυστυχώς, η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για το Κλίμα ολοκληρώθηκε με έναν άδοξο, ασυνάρτητο και έντονα αμφισβητούμενο τρόπο.
Ουσιαστικά απούσες από τη διαδικασία ήταν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις κατέρρεαν και οι ΗΠΑ με την Κίνα επιχειρούσαν να συμφωνήσουν μεταξύ τους με παρασκηνιακό τρόπο, η ΕΕ κατάφερε να μην κάνει ούτε το στοιχειώδες: να αυξήσει το στόχο μείωσης των εκπομπών από 20% σε 30% και να δώσει νέα πνοή στις διαπραγματεύσεις. Μάταια τα αναπτυσσόμενα κράτη περίμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή μία κίνηση στήριξης από τον αυτοαποκαλούμενο ‘ηγέτη’ στον αγώνα ενάντια στις κλιματικές αλλαγές. Αντίθετα, η ΕΕ αποφάσισε να στηρίξει τη ‘συμφωνία’ που παρουσιάστηκε στο τέλος, αν και είναι κατά πολύ κατώτερη από τα ελάχιστα αποδεκτά όρια που η ίδια η ΕΕ είχε θέσει πριν από λίγες μόλις ημέρες.
Ο Γενικός Διευθυντής της Greenpeace, Κούμι Ναϊντού, προειδοποίησε: «Ο κόσμος αντιμετωπίζει τραγικό έλλειμμα ηγεσίας. Αντί να δουλέψουν από κοινού με σκοπό να διασφαλίσουν το μέλλον εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, οι ηγέτες των πιο ισχυρών κρατών του πλανήτη πρόδωσαν τις σημερινές και μελλοντικές γενιές. Η αποτροπή μιας κλιματικής καταστροφής είναι πλέον κάτι πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί.»
Η συμφωνία της Κοπεγχάγης χαιρετίστηκε από κάποιους ως ένα βήμα προόδου. Δεν είναι. Για την ακρίβεια, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει γίνει ακόμα επίσημα αποδεκτή από τη Διάσκεψη των Μερών (COP). Δεν περιέχει ισχυρά μέτρα για μειώσεις των εκπομπών στις βιομηχανικές χώρες. Πρόκειται δηλαδή για μία τεράστια παραχώρηση προς τις ρυπογόνες βιομηχανίες, ειδικότερα στον τομέα των ορυκτών καυσίμων, που μετά από έντονο πολιτικό λόμπι κατά της επίτευξης μία φιλόδοξης και νομικά δεσμευτικής συμφωνίας, μπορούν πλέον να συνεχίσουν να ρυπαίνουν ανενόχλητες.
Ωστόσο υπάρχουν και κάποια θετικά σημεία, αφού προβλέπεται η σύσταση ενός Κλιματικού Μηχανισμού Χρηματοδότησης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες που θα διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους $100 δις ετησίως. Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα κονδύλια για να καταπολεμήσουν την αποδάσωση, να στραφούν στην καθαρή ανάπτυξη και να μειώσουν τις εκπομπές τους, καθώς και για να προστατευτούν από τις αναπόφευκτες επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών.
Επιπλέον, οι αναπτυσσόμενες χώρες δέχτηκαν να λάβουν μονομερείς δράσεις για τη μείωση των εκπομπών τους και να εντείνουν ακόμα περισσότερο αυτές τις προσπάθειες εάν λάβουν οικονομική βοήθεια από τις αναπτυγμένες χώρες.
Δυστυχώς όμως, στην Κοπεγχάγη δεν προέκυψε καμία νομικά δεσμευτική συμφωνία.
Αν και οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν μέσα στο επόμενο έτος, η απώλεια του ‘νομικά δεσμευτικού’ στόχου καταδικάζει τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης ως μία τεράστια χαμένη ευκαιρία. Ο κόσμος πλέον θα πρέπει να συνεχίσει την πορεία που ξεκίνησε στο Μπαλί πριν από δύο χρόνια και να καταλήξει του χρόνου στο Μεξικό, όπου μία δίκαιη, φιλόδοξη και νομικά δεσμευτική συμφωνία θα πρέπει να επιτευχθεί.
Πηγή: Greenpeace
