Πέντε χρόνια μετά από το φονικό τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό, που παρέσυρε τα πάντα στο πέρασμά του και προκάλεσε τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι οι νέες τεχνολογίες έγκαιρης προειδοποίησης για τσουνάμι δεν πρόκειται να σώζουν ζωές εάν οι τοπικές κοινότητες δεν αποκτήσουν πιο ενεργό ρόλο στο σχεδιασμό της αντίδρασης του πληθυσμού στις προειδοποιήσεις αυτές.
Ωστόσο, μελέτες έδειξαν ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να ενωθεί η τεχνολογία με τον κόσμο, ώστε να υπάρχουν εγγυήσεις για την ετοιμότητα του τοπικού πληθυσμού να αντιδράσει με τον κατάλληλο τρόπο. Όσον αφορά στην τεχνολογία, οι εμπειρογνώμονες τονίζουν πως, από τις 26 Δεκεμβρίου του 2004, στην περιοχή έχουν γίνει σημαντικά έργα.
Τα κέντρα προειδοποίησης στην Ιαπωνία και τη Χαβάη λαμβάνουν σεισμολογικά και παλιρροϊκά στοιχεία και στέλνουν προειδοποίηση σε εθνικά κέντρα χωρών του Ινδικού Ωκεανού. Τα κέντρα αυτά στη συνέχεια ενημερώνουν τους πληθυσμούς μέσω SMS, ραδιοφώνου, τηλεόρασης πυργίσκων παρατήρησης και μεγαφώνων.
Ωστόσο, πολλοί διασώστες πιστεύουν ότι η αφετηρία για το σχεδιασμό του δικτύου έγκαιρης προειδοποίησης πρέπει να είναι οι τοπικές κοινότητες.
Η ενημέρωση πρέπει να ξεκινά από τα σχολεία
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, η διάνοιξη δρόμων διαφυγής σε περιοχές με πυκνή βλάστηση πρέπει να ενταχθεί στο πρόγραμμα των καθημερινών δραστηριοτήτων των κατοίκων των περιοχών αυτών. Επίσης, είναι αναγκαίο να μάθουν τα παιδιά στα σχολεία των κοινοτήτων ότι όταν η γη αρχίζει να σείεται θα πρέπει να σταματούν οτιδήποτε κάνουν και να αρχίσουν να τρέχουν.
Δάσκαλοι και μαθητές θα πρέπει να γνωρίζουν, όπως το γνωρίζουν οι περισσότεροι ψαράδες, ότι όταν τα νερά της θάλασσας υποχωρούν τότε πρέπει να τρέξουν.
Στην Ταϊλάνδη η ενημέρωση για το τσουνάμι έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα των μαθημάτων στα σχολεία και σύμφωνα με εμπειρογνώμονες το ίδιο πρέπει να γίνει και σε άλλες χώρες.