Τους συναντάμε στο δρόμο και όπως λέει και ο Phil Collins, σφυρίζουμε αδιάφορα, προσποιούμενοι ότι δεν τους βλέπουμε.
Και όμως, αυτοί μας χαμογελούν με ευγένεια που αξίζει πολλά περισσότερα από τα ψιλά που μένουν βαθιά στην τσέπη μας.
Εκτός από αξιοπρέπεια, πολλοί από τους άστεγους και άπορους που συναντάμε στο δρόμο έχουν και… μεγάλη δόση χιούμορ.
Χιούμορ, που ίσως δεν χωράει στο ασφυκτικό πρόγραμμα των ανθρώπων που περπατούν νευρικά και βιαστικά μπροστά τους.
Ας σταματήσουμε λίγο να τρέχουμε και ας δούμε τι έχουν να μας πουν με τον δικό τους τρόπο. Στην αρχή θα γελάσουμε. Στο τέλος ας ελπίζουμε ότι θα προβληματιστούμε…
