Οι Ζωή Φίτσιου και Μιλένα Κοντού, λίγη ώρα μετά την απευθείας πρόκρισή τους στα ημιτελικά του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών στην κωπηλασία μίλησαν για την επιτυχία τους.

Οι δύο νεαρές κωπηλάτριες, στην πρώτη συμμετοχή τους σε Ολυμπιακούς Αγώνες, εξήγησαν πως «σιγά σιγά αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε που βρισκόμαστε», εξήγησαν πως θα τα δώσουν όλα στα ημιτελικά, χωρίς να παραβλέπουν βέβαια τον βαθμό δυσκολίας, καθώς στο Παρίσι βρίσκονται οι κορυφαίες σκιφίστριες ελαφρών βαρών, αφού αυτή θα είναι η τελευταία παρουσία των ελαφρών βαρών στην κωπηλασία σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αμέσως μετά τον αγώνα οι Ελληνίδες πρωταθλήτριες δήλωσαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:

Αρχικά, η Ζωή Φίτσιου εξήγησε: «Είναι ιδιαίτερη τιμή για εμάς… όλο αυτό που ζούμε! Κι εμείς σιγά σιγά αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε που βρισκόμαστε. Είναι η πρώτη φορά που μετέχουμε στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση. Να φανταστείτε πως κάναμε αποθεραπεία μετά τον αγώνα κι εκεί καταλάβαμε τι γίνεται… εκεί είδαμε, μάλλον ακούσαμε το κοινό. Και όταν είσαι από μέσα και κοιτάς προς τα έξω… είναι δέκα φορές πιο μαγικό αυτό που βλέπεις και αισθάνεσαι. Κάναμε αποθεραπεία και η Μιλένα ήταν τόσο ενθουσιασμένη που μου έλεγε “κοίτα, κοίτα το κοινό”. Κι εγώ είχα ανατριχιάσει. Γιατί ειδικά μετά τον κορονοϊό τα πράγματα ήταν πολύ πεσμένα. Δεν υπήρχε τίποτα… έτσι πολύ έντονο. Είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε σε μία διοργάνωση με τόσους πολλούς φιλάθλους, οπότε… ναι είμαστε πάρα πολύ ενθουσιασμένες».

Από την πλευρά της, η Μιλένα Κοντού είπε για την πρώτη αγωνιστική εμπειρία της σε Ολυμπιακούς Αγώνες: «Για εμένα είναι κάτι απίστευτο. Ήταν το όνειρό μου να έρθω σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα κατάφερα να έρθω! Το συνειδητοποιώ σιγά σιγά, από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Ολυμπιακό χωριό και μετά άρχισα να καταλαβαίνω ότι όντως βρίσκομαι εδώ και όντως τα κατάφερα. Αυτό που έλεγε η Ζωή για την αποθεραπεία…. ενώ στην κούρσα καταφέρνω ν’ απομονώσω τις φωνές του κοινού από το κεφάλι μου και απλά να βλέπω την κούρσα μου, σήμερα δεν κατάφερα να το κάνω απόλυτα. Τους άκουγα… Δεν μας είναι κάτι το σύνηθες αυτό, στο άθλημά μας, να έχουμε τόσους φιλάθλους να παρακολουθούν τους αγώνες μας».

Η Ζωή Φίτσιου πήρε τον λόγο προσθέτοντας: «Νομίζω περισσότερες φωνές από φιλάθλους ακούμε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, παρά στο εξωτερικό».

Για τη συντήρηση δυνάμεων που έκαναν στον προκριματικό αγώνα τους, η Ζωή Φίτσιου εξήγησε: «Ήταν μέσα στο πλάνο να συντηρήσουμε δυνάμεις. Στην πρώτη κούρσα θέλεις μεν να πας δυνατά για να προκριθείς, αλλά είναι σημαντικό να κάνεις συντήρηση στο τέλος είναι στα θετικά. Από τη στιγμή που είχαμε πάρει απόσταση από τις αντιπάλους μας, μπορέσαμε να πάμε πιο ήρεμα στα τελευταία μέτρα».

Η Μιλένα Κοντού απάντησε στην ίδια ερώτηση: «Για εμένα ήταν ιδανικό το ξεκίνημα, γιατί όπως είπε η Ζωή, πάντα πρέπει στην αρχή να ξεκινάμε με δυνατή κούρσα, για να καεί λίγο ο οργανισμός και να πάρει μπρος. Από εκεί και πέρα ήταν καλό ότι δεν χρειάστηκε να πάμε στα… κόκκινα μέχρι το τέλος και να κρατήσουμε δυνάμεις, ώστε να είμαστε ακόμη καλύτερες στην επόμενη κούρσα».

Εν όψει του ημιτελικού, η Ζωή Φίτσιου επισήμανε: «Στα ημιτελικά μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα. Το διπλό σκιφ ελαφρών βαρών υπάρχει για τελευταία φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, εδώ στο Παρίσι. Είναι πλέον το μοναδικό αγώνισμα ελαφρών βαρών στον κόσμο, επομένως όλες οι κορυφαίες κωπηλάτριες των ελαφρών βαρών έχουν μαζευτεί εδώ. Εχουμε την τιμή να είμαστε ανάμεσα σε αυτές. Όλες είμαστε πολύ κοντά η μία στην άλλη σε επίπεδο και γι΄ αυτό θα είναι δύσκολα. Μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα. Να πάνε όλα καλά, να το απολαύσουμε και να περάσουμε στο επόμενο βήμα».

Η Κοντού τόνισε για τον ημιτελικό: «Πάμε σκαλί σκαλί. Τα ημιτελικά είναι μια άλλη κούρσα. Μπορούν να συμβούν τα πάντα. Θέλουμε να ξυπνήσουμε εκείνη την ημέρα, να είμαστε στην καλύτερη φόρμα που μπορούμε να είμαστε και με την καλύτερη κούρσα που θα κάνουμε να μπορέσουμε να προκριθούμε στα ημιτελικά».

Για την παρουσία των μελών της οικογένειάς της, η Ζωή Φίτσιου είπε: «Είτε έτσι είτε αλλιώς, για εμένα η οικογένειά μου είναι δίπλα μου σε κάθε μου βήμα. Σίγουρα, είναι πολύ όμορφο ότι είναι εδώ πέρα, αλλά για να είμαι ειλικρινής… νομίζω ότι γι’ αυτούς είναι πιο σημαντικό (γέλια). Είμαι άνθρωπος που όταν κάνω κάτι, θέλω να το κάνω μόνη μου. Έτσι μένω πάρα πολύ συγκεντρωμένη. Έχω ανάγκη την οικογένειά μου σίγουρα, αλλά αυτή τη στιγμή για εμένα ο πιο σημαντικός άνθρωπος ήταν η Μιλένα. Ήταν η επικοινωνία μου με τη Μιλένα. Σίγουρα, ξέρω ότι οι γονείς μας είναι έξω και μας βλέπουν, αλλά νομίζω ότι χαίρονται περισσότερο από εμένα. Χαίρομαι γι’ αυτούς που είναι εδώ».

Η Μιλένα Κοντού πρόσθεσε: «Πέρα από το αθλητικό κομμάτι… δηλαδή τη σχέση μου με τη Ζωή, αλλά και το τι κάνω μέσα στην κούρσα, έχω δίπλα μου εδώ όλη την οικογένειά μου. Ήρθαν και οι δύο προπονητές μου. Είναι κάτι ξεχωριστό και για εμένα και γι’ αυτούς. Έχουμε μία ιδιαίτερη σχέση με τη Γαλλία οικογενειακώς. Η μητέρα μου διδάσκει γαλλικά, οπότε την αγαπάμε και ως χώρα. Ήταν ευκαιρία να έρθουμε όλοι μαζί. Και το γεγονός πως μετέχω σε Ολυμπιακούς Αγώνες την ανεβάζει ακόμη πιο πολύ αυτήν την εμπειρία».

Οι δύο αθλήτριες μίλησαν και στην κάμερα της ΕΡΤ: