Π.Κ.
Η απόφαση του Εμανoυέλ Μακρόν να συγκαλέσει σύνοδο της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης στις Βερσαλλίες, για πρώτη φορά επί της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Το αντίθετο συμβαίνει. Η «αυτοκρατορική» αυτή διάσταση που επιχειρούν να δώσουν τα Ηλύσια Πεδία στην προεδρική θητεία του κ. Μακρόν ενοχλεί αλλά και ιντριγκάρει. Πού το πάει ο πρόεδρος; Διερωτώνται οι φίλοι και οι αντίπαλοί του.
Το πρωτοσέλιδο της κεντροαριστερής «Liberation» της Δευτέρας 3ης Ιουλίου είναι χαρακτηριστικό. Ο πρόεδρος σε εκδοχή ενός Δία με κεραυνούς στο χέρι και μυώδες κορμί φιγουράρει δίπλα στον τίτλο «MANUPITER» από το υποκοριστικό «Manu» που αντιστοιχεί στο Μανωλιός ελληνιστί και το Jupiter, τη ρωμαϊκή εκδοχή του Διός. Η αμηχανία που διέπει τους σχολιασμούς στα γαλλικά ΜΜΕ είναι έκδηλη. Σε ένα σημείο συμφωνούν. Πως ο νέος πρόεδρος επιχειρεί να δώσει ένα άρωμα προεδρικής κυριαρχίας με ένα μείγμα «Ντε Γκωλ – Μιτεράν», που για τη σημερινή γαλλική κοινωνία είναι σαν «ξεθυμασμένο Channel 5» που έχει ξεχαστεί σε κάποιο συρτάρι στο μπουντουάρ μιας μαραμένης ερωμένης από τα παλιά.
