ΠΚ
Σαν σήμερα το 1981 στην Πλατεία Συντάγματος ο κόσμος γιόρταζε την νίκη του Ανδρέα Παπανδρέου. Είχαν περάσει επτά χρόνια από το 1974. Η μάχη με τον Γεώργιο Ράλλη είχε κριθεί στις πλατείες και τα μπαλκόνια μήνες πριν την προσφυγή στις κάλπες. Ήταν και η παλαιά ρήση του Γεώργιου Παπανδρέου «Όποιος γεμίζει την κεντρική πλατεία της Λάρισας εκλέγεται πρωθυπουργός».
Σαν σήμερα λοιπόν γνωριστήκαμε με το ΠΑΣΟΚ, όλοι μας, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, άλλοι καθολικά και άλλοι διαμαρτυρόμενοι. Πέρασαν δεκαετίες πολιτικής κυριαρχίας, περάσαμε το βρώμικο 89, την διάσπαση του ΚΚΕ, την τριετία Μητσοτάκη, την επανάκαμψη του Ανδρέα, τον θάνατο του, την έλευση Σημίτη, τα Ίμια, τον Οτζαλάν, τον Καραμανλή, την δολοφονία του Αλέξη, την Αθήνα να καίγεται, τι να θυμάται κανείς με τέτοια πυκνότητα χρόνου.
Σαν σήμερα το 1981, κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πώς η χώρα θα κατέληγε με κάποιον άλλο Παπανδρέου στα συντρίμμια του Καστελόριζου, στη δαγκάνα των δανειστών, στο υπερχρέος, στην συντριβή της κοινωνικής συνοχής. Και όμως. Φθάσαμε ως εδώ, βήμα –βήμα, με κυβερνήσεις που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, με πολίτες που βολεύτηκαν, με τον θεσμικό υπόκοσμο που πήρε τα πάνω του, με Τσοχατζόπουλους, με Παπαντωνίου, με SIEMENS, με ΜΜΕ κυβερνήτες και κυβερνήτες στα παράθυρα των ΜΜΕ.
Σαν σήμερα το 1981 ο κόσμος πίστευε πως άλλαζε σελίδα και ορισμένοι νόμιζαν πώς η σελίδα θα άλλαζε για πάντα. Τελικά το βιβλίο γέμιζε νέες σελίδες, με ακόμη περισσότερα κεφάλαια ,με νέα βιβλιογραφία, και το βιβλίο έγινε τόμος ολόκληρος. Τώρα πια ξέρουμε πώς δεν αλλάζουν έτσι εύκολα οι σελίδες τις ιστορίας.
