Π.Κ.
Υπάρχουν στιγμές στην καριέρα ενός στρατιωτικού που ολοκληρώνει τον κύκλο του και αποχωρεί από την ενεργό υπηρεσία που αποδεικνύουν και καταδεικνύουν το εάν και κατά πόσο, στις δεκαετίες που βίωσε την πολυπλοκότητα του στρατεύματος κατάφερε εκτός από επαγγελματίας να εξελιχθεί πολιτικά και κοινωνικά. Να αποκτήσει δηλαδή μία ολιστική ματιά έναντι του αντικειμένου που διαχειρίστηκε όλα αυτά τα χρόνια από θέσεις ευθύνης.
Λένε, επαναλαμβάνοντας και παραφράζοντας συχνά μία ρήση του Κλεμανσώ, «Ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρό πράγμα για να τον αφήσουμε στους στρατιωτικούς». Σωστά αλλά παραμένοντας στην ίδια λογική, ο πόλεμος που είναι η άσκηση της πολιτικής με άλλη μορφή όπως εξήγησε πειστικά ο Κλάουζεβιτς, είναι πολύ σοβαρό πράγμα η πολιτική για να την αφήσουμε στους Πολιτικούς.
Κακά τα ψέματα. Το ζήτημα έγκειται στο κατά πόσο σε θέματα που έχουν να κάνουν με την επιβίωση και την διατήρηση της ανεξαρτησίας μίας χώρας, ενός Έθνους, υπάρχουν πολίτες ικανοί να διαχειριστούν με αποτελεσματικότητα και κυρίως με σύνεση, πάνω από όλα όμως με εντιμότητα ,τα κοινά και συλλογικά συμφέροντα. Σε τέτοιες εποχές όπου διακυβεύονται πολλά όπως η σημερινή, τέτοια στελέχη της κοινωνίας μετριούνται στα δάκτυλα και είναι πολύτιμα.
Διαβάζοντας τον πολύ πρόσφατο Χαιρετισμό – Αποχαιρετισμό του απερχόμενου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Πτεράρχου Χρήστου Χριστοδούλου κατά την τελετή παράδοσης- παραλαβής στην Σχολή Ικάρων ,δεν κατάφερα να αποφύγω την συμπερασματική σκέψη, που ήταν αναπόφευκτη άλλωστε, πώς ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Σπανίως συμβαίνει κάτι ανάλογο στην Διοίκηση. Όταν συμβαίνει όμως είναι ευχής έργον αλλά και ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο της θεάς Τύχης. Στάθηκα σε μία φράση: «Με γνώμονα πάντοτε το τρίπτυχο, επαγγελματισμός, χαρακτήρας, ηγεσία, έκανα τις επιλογές μου στις κρίσιμες θέσεις ευθύνης, για το καλό και το μέλλον της υπηρεσίας. Σας καλώ λοιπόν να πράξετε το ίδιο με ανθρώπινη προσέγγιση στο κάθε πρόβλημα προσωπικό ή υπηρεσιακό. Τα υπόλοιπα αποτελούν αδόκιμες υστεροβουλίες, που μοναδικό σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν προσωπικές φιλοδοξίες, θεμιτές μέχρι ένα βαθμό, που όμως από ένα σημείο και μετά μετατρέπονται σε αλαζονικά ανεμοσκορπίσματα, κάτω από την πίεση των καταστάσεων και των προβλημάτων που έχει η χώρα. Η ιστορία και τα γεγονότα του 1922 πιστοποιούν τα λεγόμενα μου».
Ζούμε εποχές ακατάσχετης φλυαρίας επί των εθνικών ζητημάτων και επικίνδυνης αμετροέπειας όσον αφορά τις προτεινόμενες προς την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα στρατηγικές οι οποίες πρέπει να υιοθετηθούν πάση θυσία . Στα τηλεοπτικά πάνελ στριμώχνονται κάθε είδους και προέλευσης «ειδήμονες» επί στρατηγικών ζητημάτων οι οποίοι δίχως μέτρο επιχειρούν να διαφημίσουν το «προϊόν» τους. Οι εποχές έντασης και τριβής που βιώνουμε χρειάζονται σύνεση και όχι φλυαρία. Αποτελεσματικότητα και όχι βερμπαλισμούς. Σοβαρότητα και όχι πλειοδοσίες πατριδολάγνων. Αυτές οι πλειοδοσίες οδήγησαν σε καταστροφές στο παρελθόν τις οποίες θυμίζει ο Πτέραρχος στην ομιλία του.
Η διαχείριση της τουρκικής επιθετικότητας – επεκτασιμότητας στο Αιγαίο και κατά συνέπεια στην Ανατολική Μεσόγειο θα είναι το μεγάλο ζητούμενο τις επόμενες εβδομάδες – μήνες. Ο πολύ πρόσφατος διάπλους του ερευνητικού σκάφους της γείτονος ORUS REIS από τα ύδατα νοτίως, νοτιοδυτικώς του Καστελόριζου κατέδειξε το έλλειμμα επικοινωνιακής διαχείρισης.
Στο τέλος έφταιξε ο Αίολος ο οποίος άνοιξε τον ασκό του παρασύροντας το τουρκικό σκάφος και τα καλώδια που έφερε σε ελληνική υφαλοκρηπίδα. Κάτι σαν την ελληνική σημαία την οποία πήρε ο άνεμος από τα Ίμια κατά την ιστορική ρήση του Θεόδωρου Πάγκαλου. Κατά το κρίσιμο εκείνο εικοσιτετράωρο έγινε σαφές πώς οι μεν Ένοπλες Δυνάμεις ήταν παρούσες ως όφειλαν, αλλά και πώς δεν υπήρξε ουδεμία επικοινωνία μεταξύ του ΥΠΕΞ και του Υπουργείου Άμυνας αλλά και πώς ο αρμόδιος Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο τελευταίος που πληροφορήθηκε το γεγονός. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να ξανασυμβεί. Δεν συναντάται ο πρωθυπουργός με τον υπουργό άμυνας εσπευσμένως επειδή ένας τουρκικό ερευνητικό σκάφος λόγω καιρικών συνθηκών παρασύρθηκε εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Ούτε τα παιδιά θα πίστευαν μία τέτοια θεωρία. Υπάρχει ,προφανώς, ζήτημα ικανού προσωπικού το οποίο καλείται να διαχειριστεί τα μείζονα.
Θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμο σε όλους να διαβαστεί εκ νέου η ομιλία του Πτεράρχου Χριστοδούλου που απευθυνόταν στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων μεν αλλά που στην ουσία απευθυνόταν to whom is concerned. Σε όποιον πραγματικά ενδιαφέρεται. Ας πούμε πώς η ανάγνωση αυτή είναι και μία χρήσιμη άσκηση ετοιμότητας!
Διαβάστε την ομιλία του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ:
«Στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό των ΕΔ, σε εκτέλεση σχετικής απόφασης του ΚΥΣΕΑ παραδίδω σήμερα τα καθήκοντα του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Κύριε Υπουργέ, η επιλογή μου στη θέση αυτή, υπήρξε η ύψιστη τιμή στο πρόσωπο μου για την οποία υποσχέθηκα στις 25/1/19 ότι θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια, για να φανώ αντάξιος της. Έχοντας βαθιά γνώση των ευθυνών που μου ανατέθηκαν βάση του Άρθρου 11 του Ν. 2292/95, διαβεβαίωσα ότι θα καταβάλλω την ύστατη ικμάδα των δυνάμεων μου προς όφελος της υπηρεσίας και της πατρίδας και ότι όταν θα έρθει η στιγμή, θα είμαι έτοιμος να παραδώσω με το χαμόγελο στα χείλη.
Άνδρες και γυναίκες των ΕΔ, δεν μπορώ τη στιγμή αυτή να κρύψω ότι διακατέχομαι από συγκίνηση, αφού αποχωρίζομαι μετά από σχεδόν 43 χρόνια τις ΕΔ και ιδιαίτερα την ΠΑ και όλους εσάς, που υπήρξατε πολύτιμοι και φιλότιμοι συνεργάτες, ανεξαρτήτως θέσης ή βαθμού, αφού μας συνέδεσαν κοινές επιδιώξεις και κοινές προσπάθειες για την πραγμάτωσή τους.
Σας διαβεβαιώνω ότι αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και υπερηφάνεια, που είχα την τύχη να υπηρετήσω την Πατρίδα όλα αυτά τα χρόνια και να κλείσω τον κύκλο μου από τη θέση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, εδώ στον ιερό χώρο της Σχολής Ικάρων (ΣΙ) από όπου ξεκίνησα στις 26 Σεπτεμβρίου του 1977.
Στη διαδρομή μου από τότε και μέχρι σήμερα, είχα την τύχη να υπηρετήσω σε Πολεμικές Μοίρες και Μονάδες πρώτης γραμμής, πού μου έδωσαν την ευκαιρία να ζήσω το υπέροχο γαλάζιο του Αιγαίου, αρχικά με Α/Φ F-5 και στη συνέχεια με Α/Φ F-16. 19 χρόνια σε μαχητικά Α/Φ αναχαίτισης αρχικά ως Ιπτάμενος Μοίρας και τέλος ως Διοικητής Μοίρας, συμπληρώνοντας συνολικά πάνω από 4500 ώρες και έχοντας την τύχη να Α/Γ πάνω από 300 φορές με διαδικασίες Scramble από τα Α/Μ της Ν. Αγχιάλου, της Σκύρου, της Λήμνου, της Σαντορίνης, του Ηρακλείου και που στις περισσότερες των περιπτώσεων κατέληξαν σε εμπλοκή. Νοιώθω υπερήφανος που όλα αυτά τα χρόνια δεν επέτρεψα μαζί με τόσους άλλους Έλληνες αεροπόρους, σε Α/Φ με κόκκινα χρώματα στα φτερά τους, να πιστέψουν ότι μπορούν να έχουν έστω και για μια στιγμή υπεροχή στο Αιγαίο.
Παράδοση που τηρείται μέχρι σήμερα. Ακόμη, είχα την τύχη να γνωρίσω πολλούς άριστους Έλληνες και ξένους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς και να πάρω τα καλύτερα από αυτούς. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι, όπου πέταξα ή διοίκησα άμεσα, είχα μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, δεν χρέωσα ούτε ένα ελαστικό στην υπηρεσία και γι’ αυτό ευχαριστώ τους εκπαιδευτές μου και φυσικά τον Θεό που με φύλαξε όλα αυτά τα χρόνια. Άνδρες και Γυναίκες των ΕΔ, αποστολή μας είναι η υπεράσπιση της πατρίδας, η υποστήριξη και προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων, η συνεχής ισχυροποίηση της αποτρεπτικής μας ικανότητας, καθώς και η ανταπόκριση στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.
Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ΕΔ συνδράμουν καθημερινά με τα μέσα και το προσωπικό τους στο δύσκολο, αλλά πολύ σημαντικό για τους συμπολίτες μας κοινωνικό έργο. Το έργο αυτό όπως απαριθμήθηκε πρόσφατα, αποτελεί το κυρίαρχο συστατικό προσφοράς στους Έλληνες πολίτες, μαζί φυσικά με την προάσπιση των συνόρων μας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Παράλληλα δε, οι ΕΔ με τη συνδρομή τους στην αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος δείχνουν τα ανθρώπινα αισθήματα και ευαισθησίες που διακατέχουν το προσωπικό τους.
Πέραν αυτών, σας θυμίζω ότι η πατρίδα και οι Έλληνες φορολογούμενοι φρόντισαν να μας παρέχουν πολλά σύγχρονα, αξιόλογα και πανάκριβα μέσα από το υστέρημα τους. Χρέος όλων μας είναι να αξιοποιήσουμε στον έπακρο βαθμό τα εργαλεία αυτά, ιδιαίτερα τώρα που το διεθνές περιβάλλον, οι σύγχρονες προκλήσεις και η γεωστρατηγική θέση της χώρας μας, επιτάσσουν την ανάγκη για ύπαρξη αξιόμαχων και ισχυρών ενόπλων δυνάμεων.
Αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του Αρχηγού, έθεσα στόχους που σκόπευαν στην αξιοποίηση κάθε διατιθέμενου πόρου πάνω από το 100%, ώστε να πετύχουμε διατήρηση και σταδιακή αύξηση της διαθεσιμότητας των οπλικών και επιχειρησιακών συστημάτων των ΕΔ στο σύνολο τους. Το χρονικό διάστημα αυτό έχει παραχθεί ένα τεράστιο έργο τόσο από τα Γενικά Επιτελεία όσο και από τις Μονάδες τους σε όλα τα μήκη και πλάτη εντός, αλλά και εκτός της επικράτειας, παρά τα προβλήματα στελέχωσης, του προβληματικού νομικού πλαισίου προμηθειών και του πολύ μειωμένου προϋπολογισμού της τάξης του 55% σε σχέση με παρελθόντα έτη. Δεν είναι ίσως η καταλληλότερη στιγμή για ανάλυση πεπραγμένων ή η παράθεση του έργου που έχει παραχθεί στα χρόνια αυτά.
Όμως δεν μπορώ να μη σταθώ σ’ αυτούς που είχα θέσει αρχικά ως Αρχηγός ΓΕΑ και συνέχισα από τη νέα μου θέση και που για πολλά χρόνια έμεναν μόνο στα λόγια, όπως είναι η αναβάθμιση των Α/Φ F-16 blk 52 σε VIPER όπου μέσα στο πρόγραμμα αυτό υπάρχει και η αναβάθμιση των Α/Φ blk 50 σε +ADV, που θα ακολουθήσει αμέσως μετά, καθώς και όπλων και οπλικών συστημάτων τα οποία θα δώσουν την υπεροχή που θέλουμε. Η προμήθεια νέου εκπαιδευτικού Α/Φ σε αντικατάσταση του Α/Φ Τ41 μετά από 50 χρόνια χρήσης του στην ΠΑ. Η ολοκλήρωση της εν συνεχεία υποστήριξης των Α/Φ Μ-2000 μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις που άρχισαν τον Μάιο του 2017.
Σε ότι αφορά στα άλλα 2 Όπλα, δόθηκε βάρος στην αναβάθμιση των Φ/Γ τύπου ΜΕΚΟ, στην παραλαβή των 2 νέων ΤΠΚ, στην ανανέωση του στόλου σε Φ/Γ, Κορβέτες και Υ/Β για το ΠΝ, ενώ για τον ΣΞ στην αναδιοργάνωση του σύμφωνα με τα νέα σύγχρονα πρότυπα, στην αναβάθμιση των Ειδικών Δυνάμεων, στην αξιοποίηση των Ε/Π ΝΗ-90 κλπ. Όμως αυτό που θα γράψει η ιστορία για τις ελληνικές ΕΔ είναι η είσοδος στην 5η γενιά με την απόκτηση Α/Φ F35.
Έργο που ξεκίνησε στις 7 Φεβρουαρίου 2017 με την αποστολή LOR for Studies & Analysis, διαδικασία που είναι σε εξέλιξη από τον Ιούνιο του έτους 2017. Όλα όσα αναφέρθηκαν αλλά και πολλά ακόμη, πήραν σάρκα και οστά με τις δυσμενέστερες οικονομικές συνθήκες για τη χώρα μας και παρά τις όποιες εσωτερικές ή εξωτερικές αντιστάσεις και αντιδράσεις. Γι’ αυτό και μόνο είμαι πολύ υπερήφανος, γιατί έδωσα μια άνιση μάχη, η οποία στο τέλος στέφτηκε με επιτυχία. Επιτυχία που θα γίνει όμως ορατή σε λίγα χρόνια. Εκείνο βέβαια που πάντα υπήρχε στο μυαλό μου είναι η αξιοποίηση των μέσων αυτών, μέσω του προσωπικού των ΕΔ που αποτελεί τον κύριο πολλαπλασιαστή της μαχητικής μας ισχύος. Στο θέμα αυτό λοιπόν, διατηρήσαμε υψηλό φρόνημα, καλλιεργήσαμε συνειδητή πειθαρχία, ανεβάσαμε το επίπεδο εκπαίδευσης και της επιχειρησιακής μας ετοιμότητας.
Παράλληλα, δώσαμε κυρίαρχο βάρος στο ηθικό, στην ασφάλεια και στην εκπαίδευση του προσωπικού, όπου με την καθιέρωση συχνών ασκήσεων και επεισοδίων, πετύχαμε την αύξηση της επιχειρησιακής μας ικανότητας σε όλους τους τομείς, ώστε το προσωπικό μας να δρα άμεσα και με επιτυχία όπου χρειαστεί.
Γυναίκες και άνδρες των ΕΔ, στην προσπάθεια αυτή συμβάλλατε τα μέγιστα και η επιτυχία είναι δική σας, αφού με τη μεθοδική επιτελική εργασία, τη χρηστή ανθρωποκεντρική διοίκηση σε όλα τα επίπεδα, με πνεύμα ανησυχίας, υψηλό αίσθημα ευθύνης, και εργατικότητας, πετύχατε να κρατήσετε ψηλά τη σημαία της Πατρίδας σε όλες τις γωνιές της, προσφέροντας παράλληλα 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, τις υπηρεσίες σας στο κοινωνικό μας έργο. Η παρουσία δε των ελληνικών Α/Φ πάνω από την Κύπρο στις 17/10/19 την στιγμή που έπρεπε και όπως έπρεπε, πιστοποιεί τη δυνατότητα μας να πάμε ακόμη πιο μακριά εάν απαιτηθεί. Για το λόγο αυτό σας ευχαριστώ και σας ευγνωμονώ ακόμη μια φορά για τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπό μου.
Όμως στο σημείο αυτό σας καλώ να κλείσετε τα αυτιά σας στις σειρήνες που τελευταία έχουν βρει θέσεις και γραφεία πολύ κοντά στην εξουσία, αλλά που παραμένουν πολύ μακριά από τα δικά σας προβλήματα και ενδιαφέροντα. Οι παρείσακτοι σωτήρες το μόνο που επιθυμούν και για το μόνο που εργάζονται είναι το δικό τους συμφέρον. Αρκεί μόνο να δείτε στο που υπηρέτησαν όλα τα χρόνια της υποτιθέμενης καριέρας τους. Η αποκλειστική εκπροσώπηση, δύναμη και συνοχή είναι η δική σας υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια και πίστη στη φυσική σας ηγεσία. Για αυτό σας καλώ να συνεχίσετε και με το νέο σας Αρχηγό, με τον ίδιο ζήλο την προσπάθεια, για ακόμη μεγαλύτερα επιτεύγματα, για το καλό των ΕΔ και της Πατρίδας, πιστοί στον όρκο που δώσατε. Απευθυνόμενος σε όλο το προσωπικό των ΕΔ για τελευταία φορά από τη θέση του Αρχηγού, θέλω να σας πω ότι η ιδιωτική και η δημόσια ζωή διέπονται από τους ίδιους κανόνες. Η ειλικρίνεια και η λεβεντιά είναι δύο ιδιότητες που θα σας κάνουν να ζήσετε πολύ καλύτερα εντός και εκτός του χώρου των ΕΔ.
Σε όλη μου την πορεία διοίκησα έχοντας πάντα κατά νου τη ρήση του Αγάθωνα: «Ο άρχων επί ανθρώπων άρχει, δια νόμων άρχει ουκ αεί άρχει». Με βάση αυτό, δεν έβλαψα, δεν αδίκησα, αλλά και ούτε ωφέλησα κάποιον εντός του χώρου που ταχθήκαμε να υπηρετήσουμε. Με γνώμονα πάντοτε το τρίπτυχο, επαγγελματισμός, χαρακτήρας, ηγεσία, έκανα τις επιλογές μου στις κρίσιμες θέσεις ευθύνης, για το καλό και το μέλλον της υπηρεσίας. Σας καλώ λοιπόν να πράξετε το ίδιο με ανθρώπινη προσέγγιση στο κάθε πρόβλημα προσωπικό ή υπηρεσιακό. Τα υπόλοιπα αποτελούν αδόκιμες υστεροβουλίες, που μοναδικό σκοπό έχουν να ικανοποιήσουν προσωπικές φιλοδοξίες, θεμιτές μέχρι ένα βαθμό, που όμως από ένα σημείο και μετά μετατρέπονται σε αλαζονικά ανεμοσκορπίσματα, κάτω από την πίεση των καταστάσεων και των προβλημάτων που έχει η χώρα.
Η ιστορία και τα γεγονότα του 1922 πιστοποιούν τα λεγόμενα μου. Άνδρες και γυναίκες των ΕΔ, όπως ανέφερα στην Ημερήσια Δγή ανάληψης των καθηκόντων μου, δύο είναι βασικοί πυλώνες της μαχητικής ικανότητας των ΕΔ, η εκπαίδευση και η πειθαρχία. Το δεύτερο αποτελεί και τη ψυχή του στρατεύματος. Κάνει τους λίγους να φαίνονται πολλοί, δίνει δύναμη στους αδυνάτους και προκαλεί τον θαυμασμό όλων με την επίτευξη των στόχων. Στο σημείο αυτό όμως είναι χρέος μου να αναφερθώ σ΄ αυτούς που πότισαν με το αίμα τους τα άγια χώματα της πατρίδας μας ή το γαλάζιο του Αιγαίου. Κλείνω ταπεινά το γόνυ και τιμώ τους συναδέλφους που πρόσφεραν τη ζωή τους στην πατρίδα. Σίγουρα ο κάθε πόλεμος έχει τους δικούς του ήρωες, όμως η προσφορά ζωής σε περίοδο ειρήνης, θεωρώ ότι είναι ηρωισμός που ξεπερνά κάθε όριο αυτοθυσίας.
Πριν κλείσω επιτρέψετε μου να κάνω μία μικρή, αλλά πολύ σημαντική στάση και να ευχαριστήσω την οικογένεια μου που όλα αυτά τα χρόνια έκανε τεράστια υπομονή, δεχόμενη και αποδεχόμενη την αγάπη και το πάθος που είχα για τη δουλειά μου, για τις ΕΔ και ιδιαίτερα για την ΠΑ. Της ζητώ συγνώμη για τις ταλαιπωρίες που έχει υποστεί, για τις αγωνίες και τις δύσκολες στιγμές που πέρασε κοντά μου. Απλά να πω στις 3 γυναίκες που μου χάρισε ο Θεός ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη συμπαράσταση και την κατανόηση που έδειξαν στα 34 από τα σχεδόν 43 χρόνια της διαδρομής μου στις ΕΔ, καθώς και μια ταπεινή συγνώμη για ότι τις στέρησα όλα αυτά τα χρόνια. Να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τον Θεό που με αξίωσε να αποχωρήσω υγιής, γεμάτος από γνώσεις και εμπειρίες, από εδώ από τον ιστορικό χώρο της ΣΙ που σήμερα κλείνω οριστικά το κεφάλαιο που λέγεται ΠΑ και ΕΔ, έχοντας ίσως μια μοναδική εμπειρία και ίσως ένα ακατάρριπτο ρεκόρ, δηλαδή να έχω υπηρετήσει σε όλους τους Μείζονες σχηματισμούς της ΠΑ από τη θέση του Διοικητή της ΔΑΕ και της ΔΑΥ, του Αρχηγού ΤΑ και του ΓΕΑ και τέλος από τη θέση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ.
Μια διαδρομή που ποτέ δεν είχα φανταστεί που όμως όταν την βλέπω σε απόσταση, τη ζηλεύω και εγώ ο ίδιος. Τέλος, θέλω να ευχηθώ στον νέο σας Αρχηγό, Στρατηγό Κων/νο Φλώρο, καλή επιτυχία, υπομονή και αντοχή. Οι στόχοι που θέσαμε είναι διαρκείς, είμαι βέβαιος ότι θα κάνει τα πάντα για το καλό των ΕΔ και της πατρίδας. Αγαπητέ Κώστα, θα είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος αν τηρήσεις την υπόσχεση «Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες» που δίνουν οι νέοι Ίκαροι στον ιστορικό και ιερό χώρο της ΣΙ, ώστε να οδηγήσεις τις ΕΔ ακόμη πιο ψηλά. Υποκλινόμενος, με σεβασμό στις πολεμικές Σημαίες των 3 Όπλων και στους αθάνατους νεκρούς που πρόσφεραν τη ζωή τους σε περίοδο ειρήνης ή πολέμου και με την αισιοδοξία για επιτυχία στην εκπλήρωση της αποστολής, σας καλώ να αναφωνήσουμε:
Ζήτω το Έθνος
Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις».
