Είναι εξαιρετικά δραστήριος τις τελευταίες ημέρες ο κ. Νίκος Σαλάτας, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, συνδικαλιστικός ηγέτης δηλαδή, αναλωνόμενος με πάθος (περίεργο) στο να αφαιρεθεί από την Εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη ο φάκελος Novartis ώστε να τον αναλάβει Ειδικός Εφέτης Ανακριτής.
Γιατί άραγε; Έχει κανένα προσωπικό πρόβλημα με την Εισαγγελέα; Την θεωρεί ανίκανη; Μη αντικειμενική; Τι συμβαίνει ακριβώς και το συνδικαλιστικό όργανο των Δικαστών και Εισαγγελέων αδειάζει την συνάδελφο σε μία κρίσιμη για την εισαγγελική έρευνα περίοδο;
Καλύτερα ο δημοσιογράφος να αποφεύγει τα ενδότερα των έσω των δικαστικών διαδρόμων διότι αλλιώς μαθαίνει πολλά. Όπως δηλαδή ότι αν ο φάκελος Novartis αφαιρεθεί σε αυτό το στάδιο από την Εισαγγελέα Διαφθοράς τότε ενδεχομένως να είναι πιο εύκολα «διαχειρίσιμος». Δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει αυτό το «διαχειρίσιμος» αλλά μάλλον κακό μου φαίνεται όταν μιλάμε για ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
Να όμως που εκεί στους διαδρόμους μαθαίνεις εν τη αφελεία σου και άλλα. Όπως επί παραδείγματι πώς ο γιος του κ. Σαλάτα, ο κ. Χρήστος Σαλάτας, δικηγόρος, είναι ο στενός συνεργάτης του γνωστού ποινικολόγου κ. Δημητρακόπουλου ο οποίος είναι και ο δικηγόρος του Θέμου Αναστασιάδη τον οποίο η Δικαιοσύνη με απόφαση της τον έκρινε «πτωχό», ναι «πτωχό» και ως εκ τούτου « ουκ αν λάβεις εκ του μη έχοντος» οπότε ξεχάστε φίλοι μου τα οφειλόμενα, τις μαύρες σακούλες με τα 5 εκατομμύρια, την υπόθεση στα σύνορα Γαλλίας – Ελβετίας με την επιταγή (εκεί στο Φερνέϊγ Βολτέρ που το γνωρίζει πολύ καλά η ελίτ).
Λίγη φειδώ λοιπόν στις παρεμβάσεις συνδικαλιστικού- κορπορατίστικου χαρακτήρα και αφήστε την Εισαγγελία να κάνει την δουλειά της γιατί όσο συνεχίζονται τόσο κάποιοι θα κόβουν βόλτες στους διαδρόμους της Δικαιοσύνης και όλα κάτι θα μαθαίνουν …. Εν τη αφελεία τους πάντα.
