Η «κοντή μνήμη» είναι χαρακτηριστικό τής μικροπολιτικής. Η πολιτική αμνησία είναι αδελφή της πολιτικής υστεροβουλίας. Με επιστολή τους στον Νίκο Ανδρουλάκη, τα μέλη της Ευξείνου Λέσχης Ευρωπαίων Πολιτών επιχειρούν να «αναζωογονήσουν» τα κύτταρα πολιτικής μνήμης του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ . Του θυμίζουν ποιος ήταν ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Πως ήταν και αυτός μεταξύ των λίγων άλλων που ανέλαβαν να συντάξουν τη Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη. Πως ήταν ιδρυτικό μέλος του κόμματος. Πως σε αυτόν οφείλει το απανταχού ποντιακό στοιχείο το ότι θεσπίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων η Παγκόσμια Ημέρα Γενοκτονίας των Ποντίων.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης «ξέχασε» το βράδυ της Πέμπτης να αναφερθεί -κατά την ομιλία του στη Βουλή- στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξέχασε τη σύγχρονη ιστορία του κόμματος του οποίου είναι αρχηγός. Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν βρήκε τον ελάχιστο χρόνο που χρειάζεται για να πει μία κουβέντα, ένα έρμο ευχαριστώ, σε έναν άνθρωπο που σπατάλησε τη ζωή του στο πολιτικό μετερίζι της ελληνικής κεντροαριστερής σκέψης. Ο κ.Ανδρουλάκης και οι συν αυτώ υπάρχουν μόνον και μόνον επειδή στα δύσκολα χρόνια κάποιοι σαν τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη -όντες νέα παιδιά τότε- προτίμησαν τον κακοτράχαλο δρόμο του αντιδικτατορικού αγώνα. Από τις τάξεις του ΠΑΚ, μετά στο πρώιμο ΠΑΣΟΚ, κατόπιν στο κυβερνών πολιτικό άρμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Και όταν χρειάστηκε, και πάλι αποτραβήχτηκε και τράβηξε τον δικό του δρόμο.
Γι’ αυτό το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν βρήκε να πει μία κουβέντα. Ευτυχώς ο Σωκράτης Φάμελλος του ΣΥΡΙΖΑ και ο Κυριάκος Βελόπουλος βρήκαν και τον χρόνο και τα λόγια και μνημόνευσαν τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Κάπως έτσι διασώζεται -οριακά έστω- η τιμή του κοινοβουλευτισμού.
Διαβάστε την επιστολή με παραλήπτη τον Νίκο Ανδρουλάκη:
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε.
Παρακολουθήσαμε εχθές με ενδιαφέρον στο τηλεοπτικό κανάλι της Βουλής, λόγω και του τραγικού γεγονότος των Τεμπών, στο οποίο υπήρξε θύμα και στέλεχος της ποντιακής οικογένειας, την συζήτηση για την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης που καταθέσατε με τα αλλά κόμματα του λεγόμενου προοδευτικού τόξου, του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Κατά Γενική ομολογία, ενώ ο ερωτώμενος Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, βρέθηκε αρκετές φορές σε δύσκολη θέση και δεν κατάφερε να δώσει πειστικές απαντήσεις σε όλα τα καυτά και ουσιώδη για την δημόσια ζωή και ασφάλεια ερωτήματα που είχαν συμπεριληφθεί στην σχετική πρόταση σας και περίμεναν οι συμπατριώτες μας να ακούσουν, η ομιλία σας, σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς φορείς που επιχείρησαν να βάλουν τον «τύπον επί των ήλων» για τα θέματα που διεξαγόταν η συζήτηση, κατά την άποψη μας, θεωρούμε ότι σε ορισμένα σημεία, δεν ήταν ανάλογη του ύψους των περιστάσεων.
Επειδή όμως στόχος της παρούσης επιστολής μας δεν είναι ο σχολιασμός των οποίων πολιτικών εξελίξεων στην πατρίδα μας, για τις οποίες ασφαλώς και έχουμε άποψη, αλλά με αφορμή την χθεσινή συζήτηση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, η συσχέτιση της με τον προχθεσινό αδόκητο θάνατο του Οραματικού και Ουμανιστή πολιτικού, αγωνιστή για την Ελευθερία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Δημοκρατία, Μιχάλη Χαραλαμπίδη, θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής.
Στην χθεσινή συζήτηση, πριν την ομιλία τους, αναφέρθηκαν στην πολιτική διαδρομή του Μιχάλη, ο πρόεδρος της κ.ο. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Σωκράτης Φάμελλος
(πιστεύουμε πιθανόν και λόγω και της ιδεολογικής και πολιτικής συγγένειας μαζί του) αλλά και ο πρόεδρος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ κ. Κυριάκος Βελόπουλος(που παρόλο που δεν έχει πολιτική συγγένεια μαζί του, πιθανόν το έκανε για λόγους που ο καθένας μας μπορεί να υποθέσει), σε αντίθεση με εσάς, για το κορυφαίο για δεκαετίες, στέλεχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του οποίου υπήρξε μέλος από την ίδρυση του.
Είναι γνωστό ότι ως μέλος του Π.Α.Κ., αυτοεξόριστος από την Χούντα των συνταγματαρχών, φοιτητής στην Ιταλία, συνέβαλε στην σύνταξη της ιδρυτικής διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη, του ΠΑ.ΣΟ.Κ.,εξέφραζε την πατριωτική τάση του κινήματος και είχε την ιδιαίτερη εκτίμηση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ακούγοντάς σας, όπως και πολλοί συμπατριώτες μας που επικοινώνησαν στη συνέχεια μαζί μας για να μας δηλώσουν την δυσαρέσκειά τους, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι προσωπικά στην ομιλία σας δεν κάνατε την οποία αναφορά στον τιμώμενο από τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, νεκρό.
Δεν θέλουμε να υποθέσουμε ότι αυτό συνέβη από μέρους σας συνειδητά, από προσωπική εμπάθεια που πιθανόν τρέφατε στο πρόσωπο του εκλιπόντος, η από πολιτική φοβία που ίσως σας διακατέχει, η από τις όποιες πιθανές ανασφάλειες έχετε για την θέση που κατέχετε, η για οποιοδήποτε άλλο προσωπικό η πολιτικό λόγο και γι’ αυτό δεν κάνατε στην χθεσινή ομιλία σας, ως οφείλατε σύμφωνα με τον δεοντολογία, τον πολιτικό πολιτισμό που πρέπει να διακρίνει τις πράξεις ενός πολιτικού αρχηγού, ακόμα και για τους πολιτικούς αντιπάλους του, την όποια αναφορά στο πρόσωπό του.
Ιδιαίτερα μάλιστα για κάποιον που γνωρίζατε ότι διετέλεσε ηγετικό στέλεχος του κόμματός σας και σε όλη του τη πολιτική διαδρομή, υπήρξε ένας εμπνευσμένος πολιτικός στοχαστής, που με το εύρος της σκέψης του επηρέασε και προκαθόρισε τα όρια της εθνικής, πατριωτικής και παραγωγικής σκέψης της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Μέσα από τις τάξεις παγκόσμιων φιλειρηνικών κινημάτων που συμμετείχε με πρωταγωνιστικό ρόλο και τη συνεργασία του με διεθνείς οργανισμούς και πανεπιστημιακές έδρες, συνέβαλε καθοριστικά στην εμπέδωση και υπεράσπιση των ιστορικών δικαιωμάτων των λαών.
Γι’ κάποιον σύντροφό σας που αγωνίστηκε ακατάλυτα και ακατάληπτα για να επαναφέρει έναν λαό στη μνήμη και στο προσκήνιο.
Γι’ αυτόν που υπήρξε, αδιάφθορος, αλώβητος και συνεπής απέναντι στην κοινωνία, τους φίλους και τις ιδέες του, πορεύτηκε ως οραματικός εμπνευστής και πνευματικός ηγέτης του σύγχρονου ελληνισμού, καταθέτοντας γραπτά και προφορικά τις απελευθερωτικές και γόνιμες προτάσεις του.
Για τον «Ιταλό» του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που το πολιτικό του ήθος και η καθαρότητα των ιδεών του δεν τον εξώθησαν σε συμβιβασμούς και ανελίξεις. Παρέμεινε ένας δωρικός κίονας στον πολιτικό Παρθενώνα της χώρας.
Θέλουμε να υποθέσουμε ότι αυτό συνέβη, επειδή το ξεχάσατε, λόγω της μεγάλης πίεσης και της έντασης της ημέρας που είχατε ως εισηγητής, η ότι συνειδητά τιμώντας τον νεκρό και για χρόνια σύντροφό σας, το αποφύγατε γιατί δεν θέλατε να εμπλέξετε την πρόταση μομφής που καταθέσατε, με αυτό του θανάτου του Μιχάλη.
Περιμένουμε σήμερα που η σωρός του Μιχάλη εκτίθεται για τον τελευταίο ασπασμό, στο Α΄ νεκροταφείο των Αθηνών, να τον επισκεφτείτε επικεφαλής κλιμακίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αποδίδοντας του τα δέοντα, για την μεγάλη του συμβολή στην διαμόρφωση της πατριωτικής ατζέντας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και την ανάδειξη σε πολιτικό θέμα, του Ποντιακού ζητήματος, με την κατάθεση από μέρος του το 1988, της πρότασης για τον ορισμό της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας και όχι μόνον.
Περιμένοντας με ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις όποιες ενέργειες και πρωτοβουλίες σας σχετικά με το θέμα που θέσαμε υπόψη σας.
Για το Δ.Σ. της Ε.Λ.Ε.Π.
Ο Πρόεδρος Η Γενική Γραμματέας
Στέφανος Τανιμανίδης Γιώτα Αμανατίδου
