Π.Κ.
Η κλασσική ψυχιατρική το είχε ξεκαθαρίσει εδώ και δεκαετίες. Οι εκφάνσεις του φασισμού, οι φασίζουσες νοοτροπίες και συμπεριφορές έχουν να κάνουν με ψυχικές διαταραχές ποικίλων μορφών και πολλών επιπέδων. Ο παρεξηγημένος Μαρκήσιος Ντε Σάντ προσπάθησε και αυτός να το εξηγήσει αλλά μάλλον δεν το κατόρθωσε. Ο Παζολίνι τον μετέφερε στο σινεμά και δολοφονήθηκε. Βλέπετε η αλήθεια σκοτώνει. Πολύπλοκα πράγματα.
Δεν αιφνιδιάζει λοιπόν που η γαλλική Δικαιοσύνη στέλνει στον ψυχίατρο την Μαρίν Λεπέν. Με τέτοιο πατέρα τί θα μπορούσε να κάνει το κορίτσι; Προσέξτε διότι κάποιοι την μιμούνται. Θα έχουμε δράματα στο μέλλον. Η επαναλαμβανόμενη ασυνάρτητη λογοδιάρροια επί συγκεκριμένης θεματολογίας προδίδει εμμονική διαταραχή η οποία καταλήγει σε μανιακο-καταθλιπτική συμπεριφορά.
Ο πατέρας Λεπέν δεν της άφησε περιθώρια της άμοιρης. Την δηλητηρίασε από τα τρυφερά της χρόνια. Η κόρη εξελίχθηκε σε κακή απομίμηση αρσενικών προτύπων τελευταίας διαλογής. Αρρώστια. Άλλωστε όλη η οικογένεια έχρηζε βοήθειας. Τελικά η θυγατέρα εκδίωξε τον πάτερ –φαμίλια και τον ευνούχισε (πολιτικά και κοινωνικά) , του άρπαξε το κόμμα και του έκλεψε την δόξα. Ήταν πατροκτόνος δηλαδή. Συμβολικά. Άλλωστε όλοι οι φασίστες για να ολοκληρωθούν ως φασίστες πάντα κάποιον πρέπει να σκοτώσουν και όχι πάντα συμβολικά. Τελικά οι δικαστές της είπαν «Πήγαινε μια βόλτα στον ψυχίατρο κορίτσι μου και τα ξαναλέμε. Φέρε μας και τη διάγνωση». Έξαλλη η Μαρίν. Πριν από λίγο καιρό την κατήγγειλαν για κλοπή –υπεξαίρεση κοινοτικών πόρων. Τώρα την στέλνουν στους τρελογιατρούς. Αύριο στην σπηλιά με τις σκιές και τα φαντάσματα. Με συνταγή για ληγμένα.
