Happy Valentine’s Day

Οι γνώμες διχάζονται εάν πρόκειται για Άγιο των ερωτευμένων ή των καταστημάτων. Όπως και να έχει το πράγμα, είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η ημέρα έχει ταυτιστεί με τον έρωτα. Είναι επίσης γνωστό ότι οι υποσχέσεις, όταν αποτελούν προϊόν πάθους, συνήθως δεν τηρούνται ή εν πάση περιπτώσει ισχύουν για μικρό διάστημα, μέχρι η σκληρή πραγματικότητα να εξαλείψει τις ψευδαισθήσεις.

Ενίοτε η κατάληξη είναι ευτυχής και ο βίος ανθόσπαρτος. Βεβαίως, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ειδικά όταν ένα ζευγάρι είναι ταιριαστό. Εμάς το συγκεκριμένο φωτογραφικό υλικό δεν μας έπεισε -για να είμαστε ειλικρινείς- και παραμένουμε επιφυλακτικοί.

Επειδή όμως ο έρωτας δεν κρύβεται, σε όσους δεν διστάζουν να τον εκφράσουν δημόσια οφείλουμε να ευχηθούμε με την καρδιά μας χρόνια πολλά και… καλά κρασιά.

Η ιστορία του Αγίου Βαλεντίνου

Η 14η Φεβρουαρίου, η ημέρα των ερωτευμένων, έχει τις ρίζες της στον εορτασμό της μνήμης του Βαλεντίνου, ενός καθολικού ιερέα που μαρτύρησε για την πίστη του την ίδια ημερομηνία, το 270 μ.Χ., στους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαύδιου. Ο Βαλεντίνος καταδικάστηκε σε θάνατο, λόγω του ότι τελούσε γάμους ανάμεσα σε ζευγάρια, διαδίδοντας και στερεώνοντας έτσι τη χριστιανική πίστη.

Η Καθολική Εκκλησία αναγνώρισε αργότερα τον Βαλεντίνο ως Άγιο, που κατέστη προστάτης των ερωτευμένων. Η γιορτή ορίστηκε στις 14 Φεβρουαρίου, συμπίπτοντας σχεδόν (15 Φεβρουαρίου) και αντικαθιστώντας μια παγανιστική τελετή γονιμότητας, που διαρκούσε αιώνες, από την προ Χριστού εποχή κιόλας. Με το πέρασμα του χρόνου, η γιορτή πέρασε από την Ιταλία στην Ευρώπη και από τη Βρετανία στην Αμερική.

Από τον 16ο αιώνα και μετά, η θρησκευτική αυτή γιορτή αρχίζει να παίρνει κοσμικές διαστάσεις. Δώρα, λουλούδια, ρομαντικά δείπνα, ερωτικές επιστολές, ευχετήριες κάρτες με καρδούλες, σοκολατάκια αποτελούν αρκετά διαδεδομένη πρακτική για ορισμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης του 18ου αιώνα. Η γιορτή πήρε εντελώς άλλη μορφή στις αρχές του 20ού αιώνα.

Τότε, έξυπνοι marketers στις ΗΠΑ ανακαλύπτουν την τάση που προϋπήρχε και την ενισχύουν, με το λανσάρισμα στην αγορά πολλών σχετικών προϊόντων και υπηρεσιών. Η Ελλάδα θα έπρεπε να περιμένει πολύ ακόμη. Η πρώτη επαφή με τον ξενόφερτο Άγιο έγινε αρχικά μέσω των εδώ παραρτημάτων πολυεθνικών εταιρειών λουλουδιών, κοσμημάτων, δώρων, που στο πλαίσιο της διεθνοποίησης απευθύνθηκαν και στους Έλληνες ερωτευμένους, εισάγοντας επικοινωνιακά τον εορτασμό.

Η είσοδος στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80, πάνω στο στρωμένο χαλί που είχαν ετοιμάσει οι επιχειρηματικά εμπλεκόμενοι με το θέμα, αλλά και τα ανάλαφρα ζητήματα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Ωστόσο υπήρξαν αντιδράσεις, κυρίως από την Εκκλησία, που θεωρούσε και θεωρεί αδιανόητο τον εορτασμό ενός Αγίου που δεν υπάρχει στο ορθόδοξο εορτολόγιο.