Ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής είναι οι δύο όψεις τού ίδιου νεκρογόνου νομίσματος.
Γράφει ο Γιώργος Μιχάλακας
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2023.
Είναι μεσημεράκι·
ο νάρκισσος γόνος τού περιβόητου «Αποστάτη»
έχει στηθεί -όπως συνηθίζει να κάνει- μπροστά στον καθρέφτη του
και προβάρει τον θριαμβευτικό λόγο που θα εκφωνήσει την επόμενη μέρα,
όταν θα παραστεί στο κυριολεκτικώς ανύπαρκτο
«Κέντρο Τηλε-Διοίκησης και Σηματοδότησης τού Σιδηροδρομικού Δικτύου Βορείου Ελλάδος».
Ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό του,
βιώνει για νιοστή φορά τις ναρκισσιστικές ονειρώξεις του
και ανταλλάσσει θαυμασμό με το είδωλό του,
εν όσω απαγγέλλει το βαυκαλιστικό κείμενο που τού έχουν ετοιμάσει οι επικοινωνιολόγοι του.
Όταν πια ολοκληρώνει τις «τεχνικές δοκιμές»,
αποσύρεται έμπλεος ηδονής από την προσωπική «Φάτα Μοργκάνα» του,
αδημονώντας για την αποθέωση που θα τού επιφυλάξουν (και) αύριο οι κλακαδόροι και τα δουλικά του.
Φευ· λίγο μετά τις 11 το βράδυ αλλάζουν όλα.
Η σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών τού διακόπτει τον ύπνο και πετάγεται οργισμένος από το κρεβάτι του,
σκεφτόμενος ότι ετούτη η απρόσμενη εξέλιξη θα τον εμποδίσει να είναι φρέσκος
κατά την προγραμματισμένη επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη.
Όμως, όσο κυλάει η ώρα,
οι εξελίξεις εκφεύγουν τού όρου «Δυστύχημα» και αγγίζουν πλέον την «Τραγωδία».
Σκούρα τα πράγματα…
Αρχικώς, οι πληροφορίες είναι απολύτως συγκεχυμένες,
αλλά οι εικόνες από το σημείο τού δυστυχήματος είναι άκρως ανησυχητικές.
Ο αγουροξυπνημένος γόνος παρακολουθεί οργισμένος και καταριέται την τύχη του,
διότι -όπως δείχνουν τα πράγματα-
θα πρέπει να αναβάλει την ανέμελη και αυτο-αναφορική βολτίτσα του στη «Συμπρωτεύουσα».
Τα έκτακτα δελτία ειδήσεων μιλάνε για νεκρούς, και μάλιστα, για πολλούς νεκρούς.
Προοιωνίζεται ξενύχτι.
Η 1η Μαρτίου, η πρώτη ημέρα τής Άνοιξης,
ξημερώνει αποκαλύπτοντας τον Θάνατο και κομίζοντας το Πένθος.
Υπάρχουν δεκάδες νεκροί, τραυματίες και αγνοούμενοι,
υπάρχουν εκατοντάδες οικογένειες που θρηνούν, που αγωνιούν, που ψάχνουν,
υπάρχουμε εκατομμύρια άνθρωποι που επίσης βρισκόμαστε σε σοκ και συμπάσχουμε.
Η Ελλάδα βιώνει (ακόμα μία) Εθνική Τραγωδία,
η «Τραγωδία των Τεμπών» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Ο γόνος δεν έχει μπορέσει κατά τη διάρκεια τής νύχτας να ξανακλείσει μάτι γουρλωμένο,
καθώς η κατάσταση επιβάλλει να μεταβεί στο σημείο τού δυστυχήματος.
Πάνω που ήταν έτοιμος να προέβαινε σε προκήρυξη των εκλογών,
πάνω που αισθανόταν ότι είχε βρει την ανέφελη συγκυρία,
έρχονταν αυτά τα «κωλοτρένα» και τού δημιουργούσαν πρόβλημα.
Αντί για τη χλιδάτη Θεσσαλονίκη, θα πρέπει να πάει στα ψωραλέα Τέμπη.
Εμφανίζεται μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες τρεμάμενος και ολίγιστος·
δίχως τον καθρέφτη του, χωρίς τούς αποθεωτές του και τούς κλακαδόρους του,
είναι ένα θλιβερό ανθρωπάκι με παντελή απουσία ενσυναίσθησης,
που κόπτεται μόνο για την απόσειση των προσωπικών ευθυνών του
και για την ελαχιστοποίηση τού πολιτικού κόστους.
Ανίκανος να αισθανθεί, ανίκανος να συναισθανθεί,
καμώνεται με οικτρά αποτυχημένον τρόπο πως είναι στεναχωρεμένος
και φτάνει στο απόπατο σημείο να δέχεται σκηνοθετικές οδηγίες
από τα φίλα προσκείμενα κανάλια που βρίσκονται εκεί,
προκειμένου να υποκριθεί ότι -τάχα μου, τάχα μου- βιώνει τη Λύπη.
«Κάτω το κεφάλι.» τον ορμηνεύουν,
ο χείριστος ηθοποιΐσκος κατεβάζει το κεφάλι, κατεβάζει και το βλέμμα,
κλείνει και τα μάτια παριστάνοντας ότι βρίσκεται στα πρόθυρα τού κλάματος
και πως με κόπο συγκρατεί τα δάκρυά του,
το «Χρυσό Βατόμουρο» θα ήταν εξασφαλισμένο αν μιλούσαμε απλώς για ταινία,
αλλά εδώ πρόκειται για την αμείλικτη και (δολο)φονική πραγματικότητα
που αφήνει πίσω της νεκρούς και καταστραμμένες ζωές.
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό το οποίο βιώνουμε σήμερα ως χώρα·
μιλάμε για μία ανείπωτη τραγωδία.
Η σκέψη μας σήμερα είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα με τους συγγενείς των θυμάτων,
υποχρέωσή μας είναι να περιθάλψουμε τούς τραυματίες
κι από ’κεί και πέρα να ταυτοποιήσουμε τις σορούς.
Από ’κεί και πέρα, ένα πράμα μπορώ να εγγυηθώ:
Θα μάθουμε τα αίτια αυτής της τραγωδίας
και θα κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας για να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο.».
Κρατάμε από το αποκρουστικά κίβδηλο λογύδριο τις λέξεις-κλειδιά «Εγγύηση» και «Αίτια»,
διότι θα τις ξαναβρούμε μπροστά μας στη συνέχεια.
Πάμε τώρα στον θλιβερό ανιψιό,
που είχε προσέλθει μαζί με τον θλιβερό γόνο στον τόπο τής Τραγωδίας
και -ως ο αρμόδιος υπουργός Μεταφορών και Υποδομών-
έκανε κλαψουρίζοντας τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Αυτή τη στιγμή οι σκέψεις όλων βρίσκονται στα θύματα και στις οικογένειές τους.
Γνωρίζετε και καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για μία πολύ δύσκολη επιχείρηση έρευνας και διάσωσης.
Ακόμα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των θυμάτων.
Εγώ όμως θέλω και είμαι υποχρεωμένος να πω ένα πράμα:
ότι θα διερευνήσουμε με απόλυτη σοβαρότητα, με απόλυτη διαφάνεια,
τα αίτια αυτού τού τραγικού συμβάντος.
Ό,τι, όμως, πούμε τώρα, θα είναι πρώιμο,
και στην ουσία με αυτόν τον τρόπο θα σάς έλεγα ότι… (παύση κλαψουρίσματος),
…βεβηλώνουμε τους ανθρώπους που χάθηκαν.
Επομένως, θα ήθελα να δείξουμε όλοι ψυχραιμία και να μείνουμε σ’ αυτό που σάς είπα·
ότι θα κάνουμε τα πάντα να διερευνήσουμε τα αίτια και να μην αφήσουμε τίποτα κάτω από το χαλί.
Σάς ευχαριστώ πολύ.».
Ο απολύτως κοφτός τόνος που ο «ανιψιός» εκφέρει το «Σάς ευχαριστώ πολύ.»,
μαρτυρά ότι τα λόγια του κι η πλαστή συγκίνησή του
αποτελούν μία αναγκαστική διεκπεραίωση και όχι κατάθεση ψυχής.
Το ίδιο ον, λίγες ημέρες πριν, στις 20 Φεβρουαρίου,
εξεστόμιζε από το Βήμα τής Βουλής
-κραδαίνοντας επιδεικτικά το δάχτυλο προς τούς πολιτικούς αντιπάλους του,
που είχαν τολμήσει να κάνουν επερώτηση για τις συνθήκες των Ελληνικών Σιδηροδρόμων-
την οργίλη φράση
«Είναι ντροπή, και ντρέπομαι, που θέτετε θέματα ασφαλείας.
Και θα ήθελα να ανακαλέσετε αμέσως.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ.
Διασφαλίζουμε την Ασφάλεια. Διασφαλίζουμε την Ασφάλεια.».
Διασφάλιση ο «ανιψιός». Εγγύηση ο «γόνος».
Τα μακάβρια αποτελέσματα τής Διασφάλισης ήταν 57 νεκροί και επίσης δεκάδες τραυματίες.
Τα μακάβρια αποτελέσματα τής Εγγύησης είναι ότι 57 νεκροί ζητούν ματαίως μεταθανάτια δικαίωση
και 57 οικογένειες είναι καταδικασμένες να ζουν ισοβίως με το Πένθος,
με τον Πόνο, με την Απουσία και με το τραγικό «Γιατί;».
Ο «γόνος» και ο «ανιψιός», αυτά τα νεποτιστικά αποκυήματα,
διατυμπανίζουν ότι θα μάθουν και θα διερευνήσουν τα Αίτια,
μα -επί τής ουσίας- αυτοί οι δύο είναι τα Αίτια τής Τραγωδίας των Τεμπών.
Τα Αίτια τής Τραγωδίας των Τεμπών
ονομάζονται Κυριάκος Μητσοτάκης και Κώστας Καραμανλής.
…
Αύριο διεξάγονται οι Εθνικές Εκλογές
και καλούμαστε να επιλέξουμε τα πρόσωπα που θα μάς εκπροσωπούν
και θα αποφασίζουν-νομοθετούν για τις ζωές μας.
Εκατομμύρια οι ψηφοφόροι,
αλλά θα αρκούσαν 57 ψήφοι -ήτοι, μία ανά κάθε πενθούσα οικογένεια-
ώστε να προέκυπτε η αρμόζουσα λαϊκή ετυμηγορία.
Τι έχουν τραβήξει αυτοί οι άνθρωποι από τις 28 Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα;
Είδαν τον ανιψιό Καραμανλή να δίνει συνέντευξη Τύπου
και να εκφράζει συναίσθημα και σεβασμό προς τα θύματα χρησιμοποιώντας «σκονάκι».
Είδαν τον ανιψιό Καραμανλή να αναλαμβάνει την «Πολιτική Ευθύνη»
-παραιτούμενος από τον υπουργικό θώκο λίγες εβδομάδες πριν από τη διάλυση τής Βουλής-
και να εμφανίζεται ξανά στα ψηφοδέλτια τού κυβερνώντος κόμματος.
Είδαν τον γόνο Μητσοτάκη να υποβαθμίζει τον χαμό των ανθρώπων τους,
μιλώντας για «ανθρώπινο λάθος», για «θυσία», για «ατύχημα»,
ενώ έφτασε στο αίσχιστο σημείο να τούς κατηγορήσει ότι εργαλειοποιούν τούς νεκρούς τους.
Είδαν τον γόνο Μητσοτάκη να βάζει ξανά στα ψηφοδέλτια τον ανιψιό Καραμανλή.
(παραπέμπω στα σχετικά πονήματα-χρονογραφήματα
«Ο μωρός καραμανλικός κληρονόμος εσύρθη κλαψουρίζοντας στην παραίτηση»
«Πένθος με “σκονάκι”»
https://www.zougla.gr/parapolitiki/article/pen8os-me-skonaki,
«Ο “Βατερλομανής” Μητσοτάκης»
https://www.zougla.gr/parapolitiki/article/o-vaterlomanis-mitsotakis)
…
Ο Νεκρογόνος Γόνος. Ο Νεκρογόνος Ανιψιός.
Από τον δολοφονημένο Τεμπονέρα, στους 57 δολοφονημένους των Τεμπών.
Από τον δολοφόνο Καλαμπόκα,
στον (κάθε) Μητσοτάκη και στον (κάθε) Καραμανλή
που σκορπούν τον φιλοτομαρισμό τους ωσάν να είναι καλαμπόκι
και μετατρέπουν το Θράσος σε Πρωθύστερη Δολοφονία.
Η συμμετοχή τού ανιψιού Καραμανλή στα ψηφοδέλτια τού γόνου Μητσοτάκη
εκφράζει σε απόλυτο βαθμό τη «Σαπίλα τής Νεοελληνικής Οικογενειοκρατίας»
και πιστοποιεί ότι έχουμε να κάνουμε με δύο θλιβερούς «μπούληδες»
που έκαστος εξ αυτών θεωρεί πως το επώνυμό του είναι η γομολάστιχα τής ζωής του.
«Το επώνυμό μου σβήνει κάθε λάθος μου.», είναι η ντιενεϊκή νοοτροπία τους.
Ο ανιψιός Καραμανλής δεν είχε μεν τη στοιχειώδη τσίπα να απόσχει από τα ψηφοδέλτια,
αλλά το ακόμη σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι,
