Ο Richard Fraunberger έχει φίλους στην Ελλάδα. Γερμανός δημοσιογράφος (free lancer), γεννήθηκε στη χώρα των Σουδητών, των γερμανοφώνων της Βοημίας και Μοραβίας, η οποία αναδύθηκε από τις στάχτες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου για να προσαρτηθεί από τον Χίτλερ χωρίς να πέσει ντουφεκιά με τη Συμφωνία του Μονάχου. Ο Fraunberger δεν ζούσε βέβαια τότε, αφού ως ημερομηνία γέννησής του αναφέρεται το 1964, επί Κομμουνιστικής Τσεχοσλοβακίας, αιωνία της η μνήμη.

Άσημος στη Γερμανία, ο Richard Fraunberger καταφέρνει να γίνει γνωστός στην Ελλάδα με το περίφημο πλέον άρθρο του «Η μιζέρια των Ελλήνων», το οποίο εκτίμησε και δημοσίευσε η έγκυρη και έγκριτη «Frankfurter Allgemeine Zeitung», γνωστότερη ως «FAZ». Η δημοσίευση έγινε την 16η Απριλίου 2018.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης από το Αμύνταιο Βορείου Ελλάδος θαυμάζει τον Fraunberger. Προφανώς, ο έως πρόσφατα τηλεπωλητής βιβλίων -αρχαιοελληνικού και εθνικού περιεχομένου κυρίως-, διοργανωτής μαθημάτων επί της ελληνικής ιστορίας, τι τραβά και δαύτη με τους Νεοέλληνες ειδικούς και μη, γνωστός «κράχτης» της υπερδεξιάς αποφύσεως της δεξιάς παρατάξεως και εσχάτως αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, προφανώς λοιπόν ο κ. Γεωργιάδης ανακάλυψε στον σουδητικής καταγωγής και γερμανικής ιθαγένειας δημοσιογράφο το ταλέντο της «παραπλάνησης». Τον περίφημο «deceived Demon» του Μπέρναρντ Ράσελ, του μακαρίτη. Άλλωστε, με αυτό το ταλέντο έζησε και έμεινε στην ιστορία ο μάγος Χουντίνι.

Ο Richard Fraunberger εκτέλεσε, κατά τους εκπροσώπους του Καραμανλικού Μπλοκ στην εναπομείνασα δεξιά παράταξη του αείμνηστου ιδρυτού της, συμβόλαιο θανάτου χαρακτήρα από ντόπιους παράγοντες. Αυτά καταγγέλλει ένας εκ των παραδοσιακών επισκεπτών της Ραφήνας σε πολύ γνωστή εφημερίδα της συντηρητικής παράταξης.


(Έτσι φαντάζονται ο Άδωνις και ο Fraunberger την Ελλάδα)

Τώρα θα μας πείτε, γιατί θυμηθήκατε τον Γερμανό δημοσιογράφο έπειτα από τόσους μήνες;

Ο λόγος είναι απλός. Δεν τον θυμηθήκαμε εμείς αλλά ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος με ανάρτησή του στον καμβά του διαδικτύου επαναφέρει το εμετικό σύγγραμμα του αγνώστου στη Γερμανία αλλά γνωστού στην Ελλάδα (μικρό χωριό, βλέπετε, κολαούζο δεν θέλει) κ. Richard Fraunberger στην επικαιρότητα.

Οι ανταποκριτές γερμανικών ΜΜΕ στην Αθήνα εξ αρχής πήραν αποστάσεις από το δημοσίευμα της «FAZ» «Η μιζέρια των Ελλήνων». Ήταν τόσο έντονα ρατσιστικό, πολιτικά επικίνδυνο, ιστορικά ευάλωτο, δομικά χυδαίο και αισθητικά ανεπίτρεπτο, που οι Γερμανοί συνάδελφοί, ακόμη και ο ανταποκριτής της «FAZ», είπαν «Ως εδώ και μη παρέκει» με τις πληρωμένες καταχωρήσεις.

Γιατί, όμως, επανήλθε η μνήμη του Αδ. Γεωργιάδη σε αυτήν τη δημοσίευση;

Τότε οι εφημερίδες που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, οι λίγες έστω, είχαν εξηγήσει πως πίσω από τον Fraunberger βρίσκεται κάποιος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον Πειραιά και φέρει το όνομα Βαγγέλης Μαρινάκης. Το σκέφτηκε και το ξανασκέφτηκε ο κ. Γεωργιάδης και είπε, αν ένας εισηγμένος υπερδεξιός όπως ο Fraunberger αναβαθμίζεται σε προπαγανδιστή με δόξα και τιμή, γιατί μη διεκδικήσω και εγώ ψίχουλα αναγνώρισης από το ακροατήριό μου; Καλά το σκέφτηκε. Του διέφυγε, ωστόσο, μία λεπτομέρεια. Ότι ο αγαπημένος του Γερμανός αρθρογράφος χαρακτηρίζει τους Έλληνες «εγκληματικά ρατσιστές» και «παθολογικά αδιάφορους». Τους περιγράφει ως καφενόβιους, απαθείς, επικεντρωμένους στο φαΐ, το πιοτό και στους χορούς. Τους θεωρεί θύματα, αφού προσκύνησαν την «επάρατο Αριστερά» και πίστεψαν, αυτοί οι πτωχοί τω πνεύματι συντοπίτες, τον Τσίπρα, με τη «διπλή ηθική» και τις στρατιές των «Μετακλητών» υπαλλήλων στο Μαξίμου.

Ο Άδωνις συμφωνεί με τα παραπάνω, αν αυτά αφορούν τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς θα διαχωρίσει, ωστόσο, τους κακούς από τους καλούς Έλληνες; Ξέρει ο εξ Αμυνταίου ορμώμενος πως το ζήτημα αυτό επιχείρησαν να επιλύσουν οι παράφρονες ομοϊδεάτες του Herr Richard Fraunberger. Υπάρχει τεχνογνωσία και εμπειρία.

Υ.Γ. Το άρθρο του Fraunberger αναρτήθηκε τον περασμένο Απρίλιο στην ιστοσελίδα «iefimerida». Όλοι θυμούνται το ιστορικό – θρυλικό γιαούρτωμα που χρεώθηκε τότε σε κύκλους προσκείμενους στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Έκτοτε κύλησε, ως φαίνεται, πολύ νερό στο αυλάκι. Τώρα ο εφοπλιστής είναι «σύμμαχος». Μπορεί και χορηγός. Έχουν οι καιροί γυρίσματα, αλλά η μνήμη δεν είναι κοντή. Η δική μας τουλάχιστον.