Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συνέφαγε με 12 επιχειρηματίες. Ουδέν το μεμπτόν. Θα συμπλήρωνε κανείς ότι ένας εν δυνάμει πρωθυπουργός πρέπει να συντρώει με εκπροσώπους της πραγματικής οικονομίας προκειμένου να αντιληφθεί προβληματισμούς και προοπτικές, ιδιαίτερα σε καιρούς κρίσης.

Το μεγάλο πρόβλημα με τον κ. Παπανδρέου είναι ότι δεν έχει αντιληφθεί ακόμη, πώς ένας ηγέτης, δεν φοβάται να προαναγγέλλει τις επαφές του, όταν αυτές εντάσσονται στις άμεσες προτεραιότητες του.

Όταν ο Ομπάμα κλείνει ραντεβού με επιχειρηματίες, ο εκπρόσωπος του δημοσιοποιεί αμέσως την συνάντηση. Ο λόγος είναι απλός. Δεν θα πρέπει να δημιουργηθούν εντυπώσεις περί μυστικών επαφών και ακόμη περισσότερο περί, μυστικών συμφωνιών.

Ο κ. Παπανδρέου, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τους πολίτες ως βαλκάνιους γιδοβοσκούς. Δεν είναι όμως. Και με το δίκιο τους λοιπόν, διαβάζοντας την είδηση -διότι ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο- το μυαλό τους πάει στο κακό.

Το δεύτερο πολιτικό σφάλμα του προέδρου είναι ότι μαζί του στο ραντεβού δεν προσκάλεσε τους αρμόδιους στο κόμμα για την Οικονομία και την Ανάπτυξη. Για συνοδό, πήρε μόνον τον κ. Ραγκούση, του οποίου οι εξειδικευμένες γνώσεις περί την Οικονομία είναι μάλλον λιγοστές.

Στην τράπεζα των στεναγμών παρακάθησαν , οι κ.κ. Λασκαρίδης από την Ναυτιλία, ο κ. Μυτηλιναίος από την Ενέργεια, ο κ. Σκλαβενίτης από τα «Σούπερ Μάρκετ» και οι Αλεξόπουλος και Θεοδωρόπουλος από την Βιομηχανία. Ο γράφων αγνοεί τα ονόματα των υπολοίπων.

Στέλεχος της Ιπποκράτους (πρώην Χαριλάου Τρικούπη) σχολιάζοντας την υπόθεση προσπάθησε να «καλύψει» τον πρόεδρο με το επιχείρημα πώς είναι οι οικονομικοί παράγοντες που ζήτησαν να κρατηθεί η ανωνυμία τους.

Από τα ονόματα που μόλις αναφέρθηκαν αντιλαμβάνεται και ο πλέον αφελής πώς αμέσως μετά το γεύμα, έσπευσαν να ενημερώσουν τους πάντες, και το Μαξίμου, για την συνάντηση. 

Αν ο κ. Παπανδρέου είχε φροντίσει να προαναγγείλει την συνάντηση, ούτε μουρμούρα θα είχε στο μαγαζί, ούτε δήθεν αιχμές από τους φίλους του και κολλητούς του δημοσιογράφους, ούτε και θα προκαλούσε και την αίσθηση περί «μυστικών επαφών».

Είναι προφανώς ζήτημα κουλτούρας και πολιτικού πολιτισμού να μην συμπεριφέρεσαι στους πολίτες και ψηφοφόρους ωσάν να ήταν κάφροι…