Του Πολύβιου Κανέ
Είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι η Εισαγγελία Πειραιά δεν έχει ακόμη καλέσει τον Αρχηγό του Λιμενικού, τον Λιμενάρχη Πειραιά και τους αξιωματικούς υπεύθυνους βάρδιας να δώσουν εξηγήσεις για την πλήρη και επιδεικτική όσο και χαρακτηριστική απουσία των Λιμενικών από τον Προβλήτα το βράδυ της δολοφονίας του Αντώνη Καρυώτη.
Επίσης για κάποιο λόγο η Εισαγγελία δεν έχει ζητήσει από τον Υπουργό Ναυτιλίας να καταθέσει δημοσίως και υπευθύνως ως προς το εάν και κατά πόσο υπήρχε ή δεν υπήρχε βάρδια λιμενικών στην προβλήτα την ώρα της επιβίβασης και αναχώρησης του πλoίου Blue Horizon από τον Πειραιά για την Κρήτη.
Ο συνήθως λαλίστατος πρωθυπουργός όστις νουθετεί τους πάντες και για τα πάντα, αντιλαμβανόμενος πως οι ασυναρτησίες του Υπουργού του θίγουν το «επιτελικόν κράτος», αυτό μας μάρανε, του ζήτησε προφανώς να «επανορθώσει» αλλά εις μάτην. Διότι οι ασυναρτησίες του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη δεν είναι τίποτε μπροστά στην εικόνα πλήρους διάλυσης που παρουσιάζει το Λιμενικό Σώμα με αφορμή την άγρια δολοφονία του τριανταεξάχρονου άνδρα.
Ο πρωθυπουργός δηλώνει τον αποτροπιασμό του. Πολύ ωραία. Αν όμως βρισκόταν μπροστά από τον καταπέλτη έστω και ένας άνδρας ή γυναίκα Λιμενικός τίποτε δεν θα είχε συμβεί. Ο Ύπαρχος δεν θα τολμούσε να επιδείξει την βαρβαρότητα του με τόση αγριότητα. Ούτε θα αφηνόταν ο Αντώνης χωρίς βοήθεια εκείνα τα πρώτα κρίσιμα λεπτά μετά την πτώση του από σπρώξιμο στη θάλασσα. Ούτε θα χρειάζονταν να τηλεφωνήσουν οι πολίτες στο Λιμεναρχείο και την Εισαγγελία για να ειδοποιήσουν τις Αρχές.
Αυτό δεν είναι «ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ» κύριε Μητσοτάκη. Κάπως αλλιώς θα το αποκαλούσαμε στην εποχή μου.
Επειδή ο Υπουργός σας δεν πρόκειται να απαντήσει ποτέ επί της ουσίας, ενδεχομένως διότι δεν είναι σε θέση να την αντιληφθεί, οφείλετε εσείς να τοποθετηθείτε. Το Λιμενικό Σώμα και άρα το καθ΄ ύλη αρμόδιο Υπουργείο Ναυτιλίας φέρει βαρύτατη ηθική, πολιτική και ποινική ευθύνη.
Επειδή υπήρξαν κάποια «ρεπορτάζ» σύμφωνα με τα οποία «κάποιοι λένε ψέματα στον Υπουργό» ας το ξεκαθαρίσουμε μία και καλή με τα παπαγαλάκια που παριστάνουν τους (τις) ρεπόρτερ. Αν υπάρχουν ψεύτες τότε έχουν και όνομα και επίθετο. Δουλειά του δημοσιογράφου είναι να αποκαλύψει τις αλήθειες όταν έχουμε να κάνουμε μάλιστα με φονικό. Αν ο Υπουργός πιστεύει ψευτιές και άρα είναι ανίκανος να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες του, τότε δεν κάνει για την δουλειά αυτή. Αν ένας πρωθυπουργός τοποθετεί σε Υπουργείο ανίκανο Υπουργό τότε φέρει ακέραια την ευθύνη των επιλογών του. Τελεία και παύλα.
