Την περασμένη Δευτέρα άλλαξε ιδιοκτησία το τελευταίο ελληνικό κατάστημα της Τζαμέικας. Ο λόγος για το ελληνικό παντοπωλείο «Mediterranean», που για περισσότερα από 45 χρόνια βρισκόταν στο Parsons Boulevard, σχεδόν απέναντι από το κοινοτικό κέντρο του Αγίου Δημητρίου.

Το άκουσμα της είδησης έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στο Τζαμέικα Χιλς, μιά γειτονιά της Τζαμέικα όπου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80 κυριαρχούσαν οι Έλληνες. Τότε η περιοχή είχε τρία ελληνικά παντοπωλεία, ένα κατάστημα βιντεοκασετών, γραφείο ταξιδίων, ένα ανθοπωλείο, εστιατόριο, Έλληνες κτηματομεσίτες και ασφαλιστές, κι ένα ποδοσφαιρικό σωματείο -τον Ολυμπιακό Τζαμέικας. Υπήρχε ακόμη και ελληνικό γραφείο τελετών, που πλέον πέρασε σε ξένα χέρια. Κι έπειτα άλλες εθνικότητες (Ινδία, Πακιστάν, Ισπανόφωνοι) άρχισαν να αγοράζουν τις περιουσίες που πουλούσαν οι Έλληνες, ο αριθμός των οποίων μειώθηκε σημαντικά, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν στη γειτονιά 100-150 σπίτια, με ένοικους στην πλειονότητά τους ηλικιωμένους.

Δυστυχώς, βλέπουμε και στη Τζαμέικα να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο που παίχτηκε πριν 40 χρόνια στο Washington Heights κι αργότερα στη Τζαμέικα –την περιοχή Νέας Υόρκης. Το ευτύχημα για την Τζαμέικα είναι η ύπαρξη μιας δυνατής κοινότητας, η οποία ακόμη αντιστέκεται, με συμβούλιο που βλέπει μπροστά και ιερέα που ενώνει και εμπνέει τον κόσμο.

Σήμερα, το μόνο ελληνικό που παραμένει είναι η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου με το σχολείο της (μετά το 2000 έγινε οκτατάξιο), ενώ χάρη στο κέντρο των ηλικιωμένων (με 200 μέλη), που ίδρυσε η κοινότητα στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, οι ηλικιωμένοι έχουν ένα στέκι που τους κρατά στην περιοχή, προσφέροντάς παρέα, ψυχαγωγία. Καθημερινά συγκεντρώνονται περί τα 100 άτομα, τα οποία απολαμβάνουν ένα γεύμα σε πολύ χαμηλή τιμή. Κατά καιρούς λαμβάνουν μέρος σε οργανωμένες εκδρομές και παρακολουθούν παραστάσεις.

Πιστεύοντας ότι το κλείσιμο της τελευταίας ελληνικής επιχείρησης, σε μια γειτονιά όπου κάποτε ανθούσε ο Ελληνισμός, είναι σημαντικό θέμα, το οποίο ξεπερνά τις διαστάσεις του ιδιωτικού δικαίου, και με σοβαρές κοινωνικές (πέραν της ανθρώπινης πτυχής) διαστάσεις και επιπτώσεις στη διατήρηση του Ελληνισμού στην περιοχή αυτή, συζητήσαμε με άτομα της γειτονιάς και πήραμε και την άποψη του έγκριτου καθηγητή του Κουίνς Κόλετζ, Νίκου Αλεξίου.

ΤΟ MEDITERRANEAN

Ο Γεώργιος Καλοζίνης αγόρασε το Mediterranean τον Νοέμβριο του 1986, από τον Χρήστο Τριπολιτσιώτη, ο οποίος το είχε αγοράσει προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70 από τον αρχικό του ιδιοκτήτη, τον Χάρη Καλούδη. Το κατάστημα είχε ανοίξει αρκετά χρόνια νωρίτερα -περίπου απέναντι από τον χώρο όπου βρίσκεται σήμερα- στη δεκαετία του ’60.

Υπάρχουν, ωστόσο, κι οι οικονομικοί λόγοι. Οι δουλειές δεν πηγαίνουν τα τελευταία χρόνια το ίδιο καλά, όπως παλαιότερα. Κι ο λόγος είναι η μεγάλη δημογραφική αλλαγή που συντελέστηκε στην Τζαμέικα (Jamaica Hills), όπου κάποτε κυριαρχούσε το ελληνικό στοιχείο. Αρκετοί ομογενείς, μόλις έγινε γνωστό το νέο, άρχισαν να ρωτούν γιατί πωλήθηκε το κατάστημα σε Έλληνα. Παρότι οι περισσότεροι Έλληνες έχουν φύγει από τη γειτονιά, διατήρησαν τη σχέση τους με την κοινότητα του Αγίου Δημητρίου της Τζαμέικας, παραμένοντας στη μεγάλη τους πλειονότητα μέλη. Όμως, οι συνήθειές τους έχουν πια αλλάξει -κι αυτό είχε επιπτώσεις και στις δουλειές του Mediterranean.

Παρά το κρύο που επικρατούσε τη Δευτέρα, περισσότεροι από 80 ηλικιωμένοι βρίσκονται στην αίθουσα, βλέποντας τηλεόραση, παίζοντας τάβλι και χαρτιά ή συζητώντας. Την ευθύνη του Κέντρου έχει η κ. Κατώπη, που εργάζεται ακούραστα. Το ίδιο κι ο κυρ-Απόστολος Περβανάς, από τον Πεντάλοφο του Νομού Κοζάνης, ο οποίος επιστατεί στο σερβίρισμα του φαγητού, μαζί με τον κ. Θανάση Κουγιεμήτρο και τον Ευκαρπίδη.

πηγή: www.greeknewsonline.com