Δύο αδέρφια ελληνικής καταγωγής ζούσαν σε διαφορετικές περιοχές του Βερολίνου: Ο ένας στο ανατολικό κι ο άλλος στο δυτικό. Η πτώση του Τείχους στις 9 Νοεμβρίου του 1989, τους ένωσε πάλι, όπως αναφέρει δημοσίευμα της «Deutsche Welle».
Ο χωρισμός
Ο Γιάννης Ζώτος είχε γεννηθεί το 1958 στη Δρέσδη. Οι γονείς του είχαν έρθει σε νεαρή ηλικία, ως πολιτικοί πρόσφυγες, στην ανατολική Γερμανία. Εκεί πήγαν σχολείο, εκεί σπούδασαν. Αν και αισθάνονταν ευγνωμοσύνη γι’ αυτήν την φιλοξενία, αποφάσισαν να φύγουν από την ανατολική Γερμανία, διότι από καιρό δε συμφωνούσαν με την πολιτική του καθεστώτος.
Το 1980 εγκαταστάθηκαν στο δυτικό Βερολίνο. Μαζί τους πήγε μόνον ο μικρότερος γιος τους, ο 15χρονος Θανάσης. Ο Γιάννης είχε αποφασίσει να μείνει. Όχι για πολιτικούς λόγους, αλλά επειδή ήθελε να σπουδάσει κλασική κιθάρα στο Ανώτατο Μουσικό Ωδείο «Χανς Άισλερ» του ανατολικού Βερολίνου.
Το Kreutzberg, η πιο ζωντανή περιοχή του δυτικού Βερολίνου, η συνοικία των μεταναστών, των καλλιτεχνών, αλλά και των φοιτητών, καθώς και των νεαρών καταληψιών, έγινε η νέα πατρίδα του Θανάση. Στον αντίποδα, ο Γιάννης εγκαταστάθηκε στο σχετικά ήρεμο Πρέντσλαουερ Μπεργκ, μια περιοχή του ανατολικού Βερολίνου, που προτιμούσαν πολλοί καλλιτέχνες, διανοούμενοι και πάσης φύσεως εναλλακτικοί.
Το ιστορικό εκείνο βράδυ ο Θανάσης Ζώτος και οι γονείς του έβλεπαν, στο δυτικό Βερολίνο, ανυποψίαστοι τηλεόραση.
Μόλις μεταδόθηκε στις ειδήσεις η πληροφορία ότι παρέχεται στους πολίτες της Ανατολικής Γερμανίας το δικαίωμα της «άμεσης άδειας εξόδου» από τη χώρα τους, ο πατέρας του Θανάση ένιωσε βέβαιος ότι «αυτό ήταν το τέλος της Ανατολικής Γερμανίας», και πως «αυτή η ιστορία είχε τελειώσει».
Την ίδια ώρα, στο Ανατολικό Βερολίνο ο Γιάννης Ζώτος βρισκόταν με την φίλη του σ’ ένα εστιατόριο. Κάποια στιγμή, μπήκε μέσα κάποιος και σχεδόν ουρλιάζοντας είπε ότι άνοιξε το Τείχος. Ο Γιάννης και η φίλη του έτρεξαν προς τα σύνορα: «Τα περάσαμε και πήγαμε στο Βέντινγκ. Εκεί, στην οδό Ινβαλίντεν Στράσε επικρατούσε ερημιά. Τίποτα. Περπατούσαμε, περπατούσαμε, περπατούσαμε. Έπειτα από μισή ώρα είπε η φίλη μου: Αυτή είναι η Δύση; Δε γυρίζουμε;», διηγείται ο ίδιος.
Η επανένωση
Όλα αυτά τα χρόνια ο Θανάσης επιθυμούσε να έχει μια στενότερη επαφή με τον αδελφό του. Γι’ αυτό, όταν το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου έπεσε το Τείχος, αισθάνθηκε μεγάλη ανακούφιση.
«Η σχέση με τον αδελφό μου – ανέφερε χαρακτηριστικά – έγινε πολύ έντονη. Ανοίξαμε μαζί ένα μαγαζί, με τράβηξε στο μεγάλο πλοίο, που λέγεται μουσική, με πήρε κοντά του και από τότε κάνουμε μαζί μουσική».
Σε ό,τι αφορά τον Θανάση, έμαθε να παίζει μπάσο, άνοιξε με τον αδελφό του το τζαζ κλαμπ «b-flat» και δημιούργησαν από κοινού το μουσικό συγκρότημα «Κομπανία – Ζώτος», που παίζει ρεμπέτικη μουσική. Τα δύο αδέλφια συμμετέχουν επίσης, ως μουσικοί, σε συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη, όπως και άλλων Ελλήνων καλλιτεχνών, όταν κάνουν περιοδείες στο εξωτερικό.
Eδώ και μερικά χρόνια ο Γιάννης μελοποιεί ποιήματα του Μίκη Θεοδωράκη, του Γιώργου Σεφέρη, της Μαρίας Πολυδούρη και άλλων Ελλήνων ποιητών σε ρυθμούς ροκ. Με αυτό το ρεπερτόριο εμφανίστηκαν μάλιστα, πρόσφατα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
