Δεν είναι υπερβολή, δεν είναι στομφώδη λόγια. Οι Ελληνικές Κοινότητες Μελβούρνης – Βικτώριας έχουν στα χέρια τους έναν πραγματικό θησαυρό. Κυριολεκτικά ανεκτίμητο και ουσιαστικά αναξιοποίητο. Το πώς αποκτήθηκε, είναι γνωστό σε όλους: Με το μόχθο, τον ιδρώτα, το αίμα της ψυχής των παππούδων και των πατέρων μας. Είναι μια κληρονομιά που ανήκει δικαιωματικά σε όλη την παροικία και της οποίας η κυριότητα και η αξιοποίηση δεν επιτρέπεται να περιέλθει σε κανέναν άλλο.
Και πράγματι, κατά κοινή ομολογία, έφτασε η ώρα της αξιοποίησης αυτού του θησαυρού. Είναι παράλογο και θλιβερό, μια σειρά αξιόλογων ακινήτων τεράστιας αξίας να παραμένουν κλειστά και ανενεργά, μετά την εκπλήρωση του πρώτου σταδίου της αποστολής τους, περιμένοντας επί σειρά ετών τους φυσικούς κληρονόμους τους να τα οδηγήσουν σε σύγχρονες χρήσεις, να τα απολαύσουν, να διαιωνίσουν τη χρησιμότητά τους, συνεχίζοντας την αποστολή τους προς όφελος των κοινοτήτων μας, όπως οι δωρητές τους οραματίστηκαν και για το οποίο και μόνο μόχθησαν.
Ποια είναι αυτή η περιουσία και ποια η αξία της
Τα περιουσιακά στοιχεία για τα οποία μιλούμε είναι μερικές δεκάδες ακινήτων (κτήρια, οικόπεδα κ.λπ.) και διάφορα χρηματικά ποσά, κατατεθειμένα σε τραπεζικούς λογαριασμούς, ύψους πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.
Σύμφωνα με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς και εκτιμήσεις, η αξία των περιουσιακών στοιχείων των διαφόρων παροικιακών οργανισμών, ιδρυμάτων κ.λπ. ξεπερνά κατά πολύ τις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, ενώ παλαιότερη έρευνα γνωστού παροικιακού παράγοντα από το χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης αναφέρεται σε ποσό αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Η ακριβής καταγραφή και η εκτίμησή της θα προσδιορίσουν και το μέγεθος των δυνατοτήτων επένδυσης σε έργα.
Ποιοι νομιμοποιούνται να έχουν λόγο και συμμετοχή στην αξιοποίηση της περιουσίας
Η περιουσία των Κοινοτήτων δεν είναι τσιφλίκι κανενός ατόμου ή ομάδας ατόμων. Είναι κοινή περιουσία των Κοινοτήτων και στη διαχείρισή της έχουν λόγο οι ίδιες οι κοινότητες, που συγκροτούνται από όλους τους επιζώντες της παλιάς γενιάς των μεταναστών και ολόκληρη τη νέα των, ως επί το πλείστον, αυστραλογεννημένων. Την παλιά γενιά που μόχθησε, για να δημιουργηθεί αυτή η περιουσία και τη νέα γενιά που παίρνει τα ηνία και την οποία γενιά αφορά άμεσα (και σε λίγο καιρό αποκλειστικά) η σωστή αξιοποίησή της. Μια γενιά που δεν υστερεί σε τίποτε και συχνά αποδεικνύεται άξιος συνεχιστής των παλαιότερων.
Με ποια κριτήρια πρέπει να προσδιοριστούν οι στόχοι
Βασικό κριτήριο δεν μπορεί να είναι άλλο από την κάλυψη των πραγματικών αναγκών των Ελλήνων της Μελβούρνης – Βικτώριας σε όλες ανεξαιρέτως τις διαστάσεις, από την κοινωνική, την πνευματική και την καλλιτεχνική, μέχρι την αθλητική και οποιαδήποτε άλλη είναι ικανή να συμβάλει στην περαιτέρω άνοδο της ποιότητας της ζωής και του επιπέδου του συνόλου της παροικίας.
Ποιες διαδικασίες θα εξασφαλίσουν σωστή αξιοποίηση και χρηστή διαχείριση
Τα βασικά δεδομένα της περίπτωσης αυτής είναι δύο:
α) Με οποιεσδήποτε εκτιμήσεις, το μέγεθος/αξία της περιουσίας αυτής είναι τεράστιο.
β) Ελλοχεύει ο κίνδυνος της λανθασμένης στοχοθέτησης, του ελλιπούς σχεδιασμού και προγραμματισμού, καθώς και της κακοδιαχείρισης, που οδηγούν σε κατασπατάληση περιουσιακών στοιχείων ή σε εκμετάλλευσή τους από λίγους, αντί να αποβεί προς όφελος του συνόλου.
Επομένως, χρειάζεται:
1. Συμφωνία όλων των εμπλεκομένων για κοινή δράση με στόχο τη βέλτιστη αξιοποίηση του συνόλου της περιουσίας. (μια κατ’ αρχήν συμφωνία για κοινή δράση προς κοινή κατεύθυνση είχε γίνει σε συγκέντρωση προ εξαμήνου επί προεδρίας Γιώργου Φουντά στην Ελληνική Κοινότητα με θέμα την αξιοποίηση του γνωστού οικοπέδου στο Bullen).
2. Ακριβής καταγραφή και εκτίμηση του συνόλου της περιουσίας και δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων.
3. Ενημέρωση και πρόσκληση όλων των ενδιαφερομένων για υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων σχετικά με τις ανάγκες, αλλά και σχετικά με τις δυνατότητες αξιοποίησης των υπαρχόντων πόρων.
4. Σοβαρή έρευνα και μελέτη για τους ενδεδειγμένους και λειτουργικούς τρόπους, όπως και για και κατάλληλες τοποθεσίες (κέντρο και περιφέρεια) υλοποίησης των στόχων.
5. Δημόσιος διάλογος επί των προτάσεων, αξιολόγησή τους και έγκριση με δημοκρατικές, διαφανείς και ευρείας αντιπροσώπευσης διαδικασίες, όπου η συμμετοχή της νέας γενιάς θα επιδιωχθεί να είναι ισχυρή.
Ευτυχώς, υπάρχουν πολλές ιδέες και πολλά πρότυπα οργάνωσης παρόμοιων έργων, ικανών να αυτοσυντηρούνται και να διαιωνίζουν επί μακρόν χρόνο τη δράση τους, ανταποκρινόμενα σε υψηλούς στόχους.
