Είναι όλοι τους Έλληνες, γεννημένοι στη Μελβούρνη, κι έχουν βάλει προσωπικό στοίχημα ζωής να φέρουν και πάλι το χαμόγελο στα πρόσωπα χιλιάδων ανθρώπων που υποφέρουν στις περιοχές της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.
Πρόκειται για το φωτογράφο Κώστα Αναστασάκη, τον «πατέρα» Θέμη Αδαμόπουλο και τον ψυχολόγο Παναγιώτη Παναγιωτόπουλο, οι οποίοι προσπαθούν -ο καθένας με τον τρόπο του- να συνεισφέρουν όσο περισσότερο μπορούν στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου.
Ο Κώστας Αναστασάκης έχει την έδρα του στο Λονδίνο, ενώ τα τελευταία τέσσερα χρόνια προσπαθεί μέσα από το έργο του να αφυπνίσει τον κόσμο προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί για τα θέματα της φτώχειας και της εξαθλίωσης που βασανίζουν εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως. Πρόσφατα ο κ. Αναστασάκης εξέθεσε τις φωτογραφίες του στο «Mandarin Hotel» της Νέας Υόρκης, ενώ τα έσοδα της έκθεσης, τα οποία ανήλθαν σε 1,5 εκατ. δολάρια, δόθηκαν στον φιλανθρωπικό οργανισμό «World Children Fund», ο οποίος βοηθά στην παροχή εκπαίδευσης για τα μη προνομιούχα παιδιά της Ν. Αφρικής.
Ο διακεκριμένος φωτογράφος έχει ταξιδέψει σε πάνω από 65 χώρες, όπου πήρε εικόνες από τα πρόσωπα παιδιών που δυστυχούν σε αυτές.
Ο δεύτερος της παρέας, ο πρώην ροκάς πάτερ Θέμης Αδαμόπουλος, ο οποίος έχει τραγουδήσει ακόμη και στο πλευρό του Μικ Τζάγκερ(!), αυτή την περίοδο βρίσκεται στην Αφρική ως ιεραπόστολος. Αφού σπούδασε στη Σχολή Εμπορικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, εν συνεχεία γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το group του, το οποίο ονομαζόταν «The Flies».
Ωστόσο, η επιτυχία δεν αλλοίωσε την προσωπικότητα του κ. Αδαμόπουλου, ο οποίος το 1999 συνειδητοποίησε ότι είχε γεννηθεί για να βοηθά όσους είχαν ανάγκη. Το έτος εκείνο ξεκίνησε το έργο του στη Κένυα, κι αφού χειροτονήθηκε ως διάκος ίδρυσε το πρώτο πανεπιστημιακό ορθόδοξο κολλέγιο, το «Orthodox Teacher’s College of Africa». Εκεί προσπάθησε να δώσει στα παιδιά ό,τι είχαν περισσότερο ανάγκη: ρούχα, παπούτσια, φαγητό και μόρφωση.
Το 2007 έφυγε για τη Δυτική Αφρική, όπου το έργο του είναι εξίσου σημαντικό. Στη Σιέρα Λεόνε, στην οποία πολλά παιδιά υποφέρουν από τα αποτελέσματα του 12χρονου εμφυλίου πολέμου, ο ίδιος και η ομάδα του έχουν ήδη χτίσει ένα σχολείο για 1.200 παιδιά, ενώ προς κατασκευή βρίσκεται κι ένα χωριό που θα στεγάσει τα όνειρα και τις ελπίδες 100 «τσακισμένων» ανθρώπων, οι οποίοι ζητιάνευαν στους δρόμους, αναζητώντας ένα κομμάτι ψωμί για να ζήσουν.
Τέλος, ο ψυχολόγος Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος με τη σύζυγό του, Τζένη, και τα παιδιά τους, επισκέπτονται τακτικά την απομονωμένη Καμπότζη, στα πλαίσια ενός προγράμματος εθελοντών του φιλανθρωπικού οργανισμού «Tabitha Foundation Australia». Βασικός στόχος του κ. Παναγιωτόπουλου είναι να ακούσει τα προβλήματα των ανθρώπων της περιοχής, να εγκύψει σε αυτά και να προσπαθήσει με κάθε δυνατό τρόπο να συνεισφέρει στην επίλυσή τους.
Πρόσφατα, ο ίδιος και η οικογένειά του πήγαν στο χωριό «Sunrise Children’s Village», με σκοπό να προσφέρουν ρούχα αλλά και χειρωνακτική εργασία «όπου χρειαστεί». Οι κάτοικοι του χωριού αυτού είναι κυρίως ορφανά παιδιά, τα οποία έχουν χάσει τους γονείς τους εξαιτίας του πολέμου, των φυσικών καταστροφών, του AIDS κι άλλων παραγόντων.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος δήλωσε πρόσφατα στους δημοσιογράφους ότι όλοι οι άνθρωποι θα έπρεπε να βρουν έναν τρόπο «να ανοίξει μπροστά σου ένα παραθυράκι που να σε κάνει να δεις τι μπορείς να κάνεις εσύ ως άτομο».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Αναστασάκης και ο ιεραπόστολος Θέμης Αδαμόπουλος έχουν σχεδιάσει να συνεργαστούν σύντομα, στο πλαίσιο του οργανισμού που ίδρυσε ο πρώτος για τα «ξεχασμένα παιδιά», τη φιλανθρωπική οργάνωση «Our Forgotten Children».
