Ένας 45χρονος ελληνικής καταγωγής εκλέχτηκε πρόσφατα επικεφαλής του συνδικάτου Χημείας και Ενέργειας (IG BCE) και τοιουτοτρόπως έγινε ο πρώτος μη Γερμανός πρόεδρος συνδικάτου μετά από 50 χρόνια.
Πρόκειται για τον 45χρονο Μίχαελ Ζήση Βασιλειάδη, η εκλογή του οποίου στο τρίτο σε μέγεθος συνδικάτο σε όλη τη Γερμανία, χαιρετίστηκε από το γερμανικό Τύπο ως «επιτυχημένη πολιτική ανάδειξης νέων στελεχών με μεταναστευτική καταγωγή» της συγκεκριμένης εργατικής ένωσης.
Ο Μίχαελ Ζήσης Βασιλειάδης γεννήθηκε το 1964, στην πόλη Έσεν, που βρίσκεται στην καρδιά της μεγαλύτερης βιομηχανικής περιοχής της Ευρώπης, εκείνης του Ρουρ. Έπειτα από το σχολείο, εξειδικεύθηκε στη χημική τεχνολογία και άρχισε να εργάζεται στον κολοσσό «Μπάγερ – Λεβερκούζεν», εκεί όπου παλαιότερα είχε εργαστεί ως ανειδίκευτος εργάτης και ο πατέρας του.
Εδώ και 29 χρόνια είναι μέλος του συνδικάτου IG BCE και από το 1981 μέλος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Στη συνδικαλιστική του καριέρα φαίνεται να ακολούθησε πιο γρήγορους ρυθμούς, απ’ όσο, ίσως, άλλοι Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής συνδικαλιστές. Αυτή είναι και η διαφορά του με τη στερεότυπη εικόνα ενός παιδιού «γκασταρμπάιτερ»: ο Βασιλειάδης μιλούσε τέλεια γερμανικά, ήταν ιδιαίτερα επίμονος και επιμελής και από το 1997 κατέκτησε το πόστο του γραμματέα στο προεδρείο του BCE. Από τον Οκτώβριο είναι πρόεδρός του.
Τι λέει, όμως, ο ίδιος για την εκλογή αυτή; «Είμαι γιος γκασταρμπάιτερ αλλά και εργάτη που δούλευε στην παραγωγή σε χημικό εργοστάσιο. Αυτά τα δύο στοιχεία δείχνουν ότι στη Γερμανία εργάζονταν και εργάζονται χιλιάδες μετανάστες στη βιομηχανία και, επομένως, θα έπρεπε να είναι φυσιολογική εξέλιξη η ανάδειξη κάποιου από αυτούς σε υψηλά πόστα των συνδικάτων. Είμαι υπερήφανος για ό,τι κατόρθωσα και ελπίζω να προωθήσω ένα βήμα παραπάνω την κοινωνική ενσωμάτωση».
