Κύριε Πρόεδρε,
Η υπέρβαση εκ μέρους τμήματος του εκλογικού σώματος, το οποίο δεν ανήκει στον ιδεολογικό χώρο της Αριστεράς, προκειμένου να σας εμπιστευτεί δια της καθοριστικής ψήφου του το ύπατο αξίωμα και τη διαχείριση του εθνικού θέματος, οφείλεται αναμφίβολα στο ότι:
1. Σας πιστώνει (παρά την αρχική σας τοποθέτηση υπέρ του ΝΑΙ), συμβολή στη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2004 και παράλληλα αναγνωρίζει τη σημασία της εθνικά ορθής στάσης της βάσης του ΑΚΕΛ στην περίπτωση της καταψήφισης του σχεδίου Ανάν.
2. Προσδοκεί και εύχεται εσείς, βουλευτής Κερύνειας και συνεργάτης του Προέδρου Παπαδόπουλου, να αντισταθείτε στην επιχειρούμενη από ξένους και εγχώριους παράγοντες (του ανθυποψηφίου σας κατά τον δεύτερο γύρο των εκλογών μη εξαιρουμένου) λύση απαράδεκτου συμβιβασμού και να συμβάλετε για ένα πραγματικά ενιαίο και κυρίαρχο κράτος.
Εμπιστευόμενη εσάς, κατά τις προχθεσινές εκλογές, η πλειοψηφία του Κυπριακού λαού σας επιφορτίζει με ένα τεράστιο χρέος προς τον τόπο, αλλά ταυτόχρονα σας προσφέρει και μία μοναδική ευκαιρία:
Να αποδείξετε αυτή τη φορά ότι οι αντιιμπεριαλιστικές και αντι(νεο)αποικιακές διακηρύξεις εσάς του ιδίου και του κόμματος που εκπροσωπείτε, δεν είναι λόγια του αέρα, όπως δυστυχώς αποδείχθηκε στον απελευθερωτικό αγώνα 1955-59 όταν το ΑΚΕΛ αντιτάχθηκε και μάλιστα με τον τρόπο που αντιτάχθηκε.(Αν δεν σας βάρυνε αυτό το παρελθόν, να είστε βέβαιος ότι το ποσοστό του ανθυποψηφίου σας δεν θα ξεπερνούσε το 30%).
Να αποδείξετε, τώρα που οι αρμοδιότητές σας το επιτρέπουν και φέρετε την ευθύνη των αποφάσεων, πόσο αποφασισμένος είστε να δικαιώσετε όσα επαγγέλλεστε επί δεκαετίες, όταν άλλοι χειρίζονταν τις τύχες του τόπου μας και των οποίων τους χειρισμούς (όχι αδικαιολόγητα) επικρίνατε.
Ιδού η Ρόδος, κύριε Πρόεδρε!
Σήμερα η πολιτική των ΗΠΑ, της Αγγλίας κλπ, οι εκτιμήσεις, οι συμμαχίες και οι επιδιώξεις τους ακολουθούν την ίδια ακριβώς πορεία όπως και στη δεκαετία του ’50, όταν ο Μακάριος, με τον φόβο της εφαρμογής του Σχεδίου Μακμίλαν, υπέγραφε τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, στις οποίες αρνήθηκαν να συμφωνήσουν (δικαιολογημένα) μεταξύ άλλων και οι εκπρόσωποι του κόμματός σας στο Λονδίνο. Τηρουμένων των αναλογιών, βρίσκεστε μπροστά σε παρόμοιο δίλημμα.
Ασφαλώς υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην αγγλική (τότε) και την τουρκική (τώρα) κατοχή του τόπου μας. Οι δυσκολίες διαφορετικές αλλά πάμπολλες και τότε και τώρα. Ωστόσο: Σας παρέχονται άλλες προϋποθέσεις και δυνατότητες που πηγάζουν από την ιδιότητα της Κύπρου ως κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΕΥΧΗ: Να αξιοποιήσετε περισσότερο από τους προκατόχους σας τις δυνατότητες που σας παρέχονται. Να αντιπαλέψετε με τους ενάντιους ανέμους και να αναδειχθείτε πολύ ικανότερος, προσφέροντας πολύ σημαντικότερες υπηρεσίες στον τόπο μας, δικαιώνοντας την επιλογή και τις προσδοκίες όσων σας ανέθεσαν τη διάσωση της Κύπρου με την ψήφο τους. Μακάρι να αποδειχθείτε όχι απλώς λαϊκός ηγέτης, αλλά ΕΘΝΙΚΟΣ ηγέτης. Και τότε θα σας χρωστά η Κύπρος αιώνια ευγνωμοσύνη. Οψόμεθα!
